Καλεσμένη στην εκπομπή Buongiorno του MEGA βρέθηκε σήμερα, Τετάρτη 29 Οκτωβρίου, η Λυδία Φωτοπούλου.
Η καταξιωμένη ηθοποιός, που φέτος πρωταγωνιστεί στη νέα σειρά του σταθμού «Μια νύχτα μόνο», παραχώρησε μια εξαιρετικά ειλικρινή συνέντευξη, μιλώντας τόσο για τον ρόλο της όσο και για τις πιο προσωπικές στιγμές της ζωής της.
Συγκινεί η Λυδία Φωτοπούλου: «Όταν την έχασα, έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου»
Για τον ρόλο της στη σειρά «Μια νύχτα μόνο»
Αναφερόμενη στη συμμετοχή της στη σειρά, η ηθοποιός εξήγησε:
«Μου αρέσει πολύ η Αθήνα όταν είναι άδεια, μένω στην Κυψέλη μαζί με το τετράποδό μου. Οι πρωταγωνιστές και το τρίο, όχι ζευγάρι, που κάνουν έναν ερωτικό τρίγωνο που θα έλεγα. Ο Λάλος και ο Ιορδανίδης έχουν μια επιχείρηση και εμείς με την Φιλαρέτη που είμαστε οι μητέρες προσπαθούμε τα παιδιά μας να μην αλλάξει η σχέση τους. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι έχει πάρα πολλές ιστορίες, πρόσωπα που έχουν πολύ ενδιαφέρον στην εξέλιξή τους. Έχουν έναν δυνατό έρωτα».
Συμπλήρωσε επίσης: «Έχω σπουδάσει στην Γαλλία Ιστορία της Τέχνης και είμαι πιο φιλελεύθερη, ενώ η αδερφή μου είναι λίγο πιο σταθερή. Θα με ζήσετε περισσότερο ως μαμά προς το παρόν, δεν ξέρω τι θα γίνει στη συνέχεια, είμαι η μητέρα του Τάσου Ιορδανίδη, είναι πολύ συνεπής στην εταιρία και πολύ τυπικός, πολύ σωστός και πολύ γλυκός. Όλα έχουν να κάνουν με τον έρωτα και τις δυσκολίες του».
Για τον έρωτα και την αγάπη στη ζωή της
Μιλώντας για το πώς βλέπει σήμερα τον έρωτα, η Λυδία Φωτοπούλου ανέφερε με ειλικρίνεια:
«Δεν νομίζω ότι όλα ξεκινάνε με τον έρωτα, υπάρχουν πολλά πράγματα για τον άλλον για να ξεκινήσει, στο πώς θέλει να φτιάξει την ζωή του, φυσικά ο έρωτας διαδραματίζει μεγάλο ρόλο. Ο έρωτας έχει την ηλικία του, τώρα μπορώ να σας πω ότι είμαι ερωτευμένη με τις εγγονές μου. Έχω μια εγγονή 6 χρονών και μια εγγονή 4 μηνών, είναι μωρό. Μπορεί με τον έρωτα να ξεμπέρδεψα πολύ νωρίς, έτσι όπως νιώθω τώρα την ζωή μου, η αγάπη έχει πολύ μεγάλη σημασία. Ένα καράβι που θα ταξιδεύουν μέσα οι αγαπημένοι σου άνθρωποι, όπως λέει και η Αρλέτα. Λίγοι και πολλοί, δεν μπορείς να σκορπιστείς πάνω από 10 ανθρώπους».
Η μάχη της εγγονής της με τη λευχαιμία
Η ηθοποιός αναφέρθηκε και στη δύσκολη περίοδο που πέρασε η οικογένειά της, όταν η εγγονή της διαγνώστηκε με λευχαιμία:
«Η μια μου εγγονή είχε ένα πρόβλημα υγείας που το ξεπέρασε, ήταν μεγάλη δοκιμασία ωστόσο το πέρασε. Όλοι οι γονείς πρέπει να το ξέρουν ότι τα παιδάκια μπορούν να αρρωστήσουν πολύ εύκολα και γρήγορα από αυτό το πράγμα. Εγώ την εμπιστεύομαι την επιστήμη, και θεωρώ ότι θα μπορούσαν να κάνουν και περισσότερα, θεωρώ ότι την κρατούν πίσω, θα μπορούσαν να είχαν βρεθεί πολλά περισσότερα πράγματα, δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά».
Η ίδια πρόσθεσε:
«Όλοι τις κάνουμε αυτές τις σκέψεις, εύχομαι να προχωρήσει τόσο η επιστήμη που θα βρεθούν λύσεις σε πάρα πολλά προβλήματα. Ιδίως για την παιδική νόσο, είναι πολύ μπροστά η επιστήμη και πρέπει να έχουν ελπίδα πολύ μεγάλη οι γονείς. Η ψυχολογία της οικογένειας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο νοσοκομείο, το παιδί να παίζει με τις κούκλες του και τον γιατρό, η θεραπεία να είναι σαν παιχνίδι. Δεν αντιδράς εύκολα προφανώς, αλλά κάπως μετά ανασκουμπώνεσαι για να συνεχίσεις».
Για τη θρησκεία και την πίστη
Η Λυδία Φωτοπούλου δεν δίστασε να μιλήσει και για τη σχέση της με τη θρησκεία:
«Η θρησκεία θεωρώ ότι ήταν το πρώτο εύκολο πράγμα για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε τι συμβαίνει, πολλές φορές όμως η θρησκεία ασκεί έναν έλεγχο πάνω μας, οπότε δεν είμαι προς τα εκεί, σίγουρα όμως πιστεύω σε κάτι πάνω από εμάς, αυτό τώρα λέγεται σύμπαν, λέγεται σκοτεινή δύναμη, λέγεται συνοχή, δεν ξέρω πώς λέγεται. Αλλά σίγουρα είναι κάτι που μας εξελίσσει σαν οντότητα, μπορεί και μεταθάνατον δεν ξέρω. Επειδή έχουμε μάθει να λέμε “Αχ Παναγιά μου” και η Παναγιά είναι ένα πολύ ωραίο πρότυπο, εγώ ας πούμε είχα έρθει αντιμέτωπη με μια δυσκολία και προσευχήθηκα σε μια Δύση, και είπα “Αχ σύμπαν, δώσ’ μου βοήθεια” και ήρθε η βοήθεια, δεν ξέρω τι ήταν αυτό, αλλά ήρθε».
«Έχασα τη μητέρα μου στα 14 και την πένθησα στα 40»
Κλείνοντας, η ηθοποιός αναφέρθηκε στη μεγαλύτερη απώλεια της ζωής της — τον θάνατο της μητέρας της:
«Έχασα την μητέρα μου στα 14 και την πένθησα στα 40. Τότε ήμουν ακόμα παιδί ακόμα. Δεν μου είχαν πει ότι είχε αρρωστήσει η μητέρα μου, πήγα στο γιατρό και με ρώτησε αν υπάρχει κάτι κληρονομικό και του είπα όχι και μετά του είπα ότι ο ένας πέθανε από καρκίνο και ο άλλος από καρδιά, και μου είπε αυτό εννοώ. Την ίδια ημέρα που έμαθα ότι είναι άρρωστη την ίδια μέρα πέθανε. Προφανώς το έκρυβε για να μην στεναχωρηθώ, αλλά τότε κατάλαβα πόσο λάθος ήταν αυτό».
Και πρόσθεσε:
«Πάντα την θεωρούσα μια ηρωίδα που μου έκρυψε την μεγάλη της αρρώστια και είχα πάρει και εγώ αυτό το να κρύβω τα δικά μου συναισθήματα που ήταν καλό. Στα 40 το απέβαλα αυτό μετά την ψυχανάλυση, άρχισα να εκδηλώνω αυτά που με απασχολούσαν και το πένθος μου, αυτό εννοώ. Οι γονείς πρέπει να μοιραζόμαστε πάντα την αλήθεια, γιατί τα παιδιά καταλαβαίνουν. Εγώ το βάρος το είχα, αλλά δεν καταλάβαινα γιατί υπήρχε. Η μητέρα μου ήταν πολύ μελαγχολική, κοιτούσε το παράθυρο για ώρες, έφυγε και μου έλεγαν ότι πήγε στην Αθήνα για άλλους λόγους».
Κλείνοντας, περιέγραψε τη συγκινητική τελευταία τους επικοινωνία: «Πριν από δύο εβδομάδες πριν φύγει με είχε πάρει τηλέφωνο να μου πει ότι μου πήρε καινούργιο φουστανάκι και μαγιό για το καλοκαίρι, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσει στο καλοκαίρι, απλά το έκρυβε. Τότε με τον μπαμπά μου ήμασταν δύο άνθρωποι με τα δικά του προβλήματα, του μπαμπά μου ήταν και η δεύτερη χηρεία και μάλιστα πάλι με ένα 14χρονο παιδί, με την αδερφή μου την προηγούμενη φορά. Ήταν πολύ δύσκολο. Αυτό είναι η ζωή για να τα φέρνει, και τα καλά και τα κακά. Πρέπει το παιδί να είναι ένα μέλος κανονικό της οικογένειας που να ακούει με φροντισμένο τρόπο την αλήθεια της οικογένειας».
