Μια βαθιά εξομολογητική συνέντευξη παραχώρησε ο Χάρης Χριστόπουλος στην εκπομπή Weekenders το πρωί του Σαββάτου (24/5), συγκινώντας με την αυθεντικότητά του. Σε μια αντρική κουβέντα με τον Θανάση Πάτρα και τον Δημήτρη Πανόπουλο, ο γνωστός φωτογράφος άνοιξε την καρδιά του, μιλώντας για τη ζωή, την οικογένεια και τις εμπειρίες που τον καθόρισαν, τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά.
Ξετυλίγοντας το νήμα της παιδικής του ηλικίας, μίλησε για τη σχέση του με τους γονείς του: «Πήρα αγάπη από τη μάνα μου, αλλιώς θα είχα καταλήξει στη Βερανζέρου σε κανένα πεζοδρόμιο. Ο πατέρας για τα αγόρια είναι τεράστιο κεφάλαιο. Η μάνα είναι η φωλιά αλλά ο πατέρας είναι το σύμβολο. Ο πατέρας μου είχε μια περίεργη ζωή, ήταν καλλιτέχνης και έλειπε χρόνια στο εξωτερικό. Δεν μπορούσε να δώσει αγάπη, γιατί δεν πήρε», εξομολογήθηκε με συγκίνηση.
Η στιγμή της συμφιλίωσης με τον πατέρα του, όπως περιέγραψε, αποτέλεσε λύτρωση: «Το συνειδητοποίησα κάπου εκεί στα 25 μου, ήταν μια λύτρωση για μένα, γιατί τα συζητήσαμε όλα και μου ζήτησε συγγνώμη. Ο πατέρας μου ήταν πια το παιδί μου και η μάνα μου το κοριτσάκι μου. Εγώ τους αγκάλιαζα, τους πήγαινα δώρα, τους πήγαινα στους γιατρούς και αυτό είναι το φυσικό. Εσύ γίνεσαι ο προστάτης τους», είπε εμφανώς συγκινημένος, μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Χάρης Χριστόπουλος: Μπαμπάς και γιος παρακολούθησαν την παρέλαση με υπερηφάνεια!
Ιδιαίτερα φορτισμένος συναισθηματικά ήταν και όταν αναφέρθηκε σε ένα ταξίδι του στην Αφρική τη δεκαετία του ’80, μια εμπειρία που όπως φάνηκε τον σημάδεψε για πάντα: «Θυμάμαι το ’87 ήμουν στη Γκάνα. Είχα πάει για φωτογράφηση με κάτι Αμερικανίδες μοντέλα και περνάγαμε από κάτι χωριά, μια εικόνα τρομερή. Όταν είδα κάτω από ένα δέντρο μια γυναίκα σκελετό και να ‘χει πέντε παιδιά και να τα τρώνε οι μύγες… λέω τι είναι αυτό το πράγμα; Δώστε μου κάτι να τους λυτρώσω, αυτό δεν είναι ζωή. Παιδιά σκελετωμένα να τα τρώνε οι μύγες, σαν τα ψοφίμια», περιέγραψε έντονα φορτισμένος.
Και κατέληξε με λόγια σκληρής αλήθειας και ωμής ειλικρίνειας: «Πατέρας δεν υπάρχει φυσικά, όλη μέρα πίνουν μπαταρίες ή οινόπνευμα ή βενζίνη. Τι παιδιά είναι αυτά; Δεν μπορούν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι, δεν υπάρχει λύτρωση. Καλύτερα να μην υπάρχουν, είναι σκληρό αυτό που λέω. Είναι η μισή Αφρική έτσι», είπε ο Χάρης Χριστόπουλος με δάκρυα στα μάτια.
Διαβάστε επίσης: Χάρης Χριστόπουλος: «Λύγισε» για την πρόωρη γέννηση του γιου του και τον πατέρα του – «Τώρα γιατρεύω το μεγάλο μου τραύμα…»
