Καλεσμένη στην εκπομπή Χαμογέλα και πάλι βρέθηκε η Νάντια Μπουλέ και μίλησε για την κόρη της, την τηλεόραση αλλά και την απόφασή της να ασχοληθεί με το τραγούδι και το θέατρο.
«Από μικρή ήμουν πολύ καλλιτεχνικό παιδί, έκανε μπαμ. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που δεν είχα καμία σχέση με το αντικείμενο. Και δεν υπήρχε καθόλου βοήθεια σε αυτό. Ενώ φαινόταν ότι πήγαινα προς τα εκεί αλλά δεν ήξεραν οι γονείς μου τι να το κάνουν. Έπρεπε να βρω μόνη μου το δρόμο μου. Πέρασα στο Πανεπιστήμιο σε μια σχολή που μου άρεσε αλλά με το πού μπήκα είπα θα ασχοληθώ με αυτό που θέλω να κάνω.
Ξεκίνησα με χορό, υποκριτική και μπήκα και στο MAD παράλληλα. Ξεκίνησα φωνητική, άρχισα να ανακαλύπτω τη μουσική, τη φωνή μου. Ενώ παράλληλα έκανα πολλή τηλεόραση παράλληλα άρχισα να εξερευνώ και το τραγουδιστικό κομμάτι. Βρέθηκα στο πλευρό ανθρώπων που με βοήθησαν και ένας από αυτούς ήταν ο Μανώλης Λιδάκης. Ήταν τρομερή βοήθεια στο να πατήσω στα πόδια μου και να πιστέψω ότι μπορώ να το κάνω. Ο Μανώλης Λιδάκης ήταν ο πρώτος που με πήρε κοντά του και μπόρεσα να τραγουδήσω δίπλα του.
Ήταν η πρώτη μου μεγάλη συνεργασία. Επειδή έκανα πολλή τηλεόραση, είχα πάει να με ακούσει και μόλις ξεκίνησα να λέω ένα τραγούδι μου λέει “θα είσαι μαζί μου”. Αλλά του είχαν πει “πού πας; Είναι τηλεοπτική περσόνα”. Αν έβρισκα κλειστές πόρτες δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Ήμουν προετοιμασμένη για μεγάλες δυσκολίες αλλά ήταν πιο εύκολα τα πράγματα στο θεατρικό κομμάτι. Μπήκα στα βαθιά και έπρεπε να “τρέξω” γρήγορα για να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις που είχε».
«Δεν θα ήθελα η κόρη μου να μπει στην τηλεόραση»
«Μου κοστίζουν τα λάθη, με ζορίζουν. Για αυτό και πριν κάνω κάτι, είμαι λίγο “φυτό”, έχω αυτό της καλής μαθήτριας. Αλλά αυτό με κάνει κιόλας ότι έχω το δικαίωμα να το προσπαθήσω. Στο θέατρο επειδή σέβομαι το θεατρικό χώρο και πόση προσπάθεια χρειάστηκε, όταν θέλησα να ασχοληθώ σοβαρά έπεσα με τα μούτρα. Νιώθω ότι την έχω ιδρώσει τη φανέλα.
Είμαι ελαστική με την κόρη μου ενώ ο Γιώργος είναι πιο αυστηρός. Δεν θα ήθελα η κόρη μου να μπει στην τηλεόραση, με φοβίζει. Δεν θα το διέκοπτα αλλά δεν θα το ήθελα. Ξέρω τη δυσκολία, είμαι μέσα σε αυτό και σίγουρα θα υπάρχει σύγκριση. Δεν είναι ότι δεν θέλω τηλεόραση, είναι ότι εξαρτάται τι πας να κάνεις. Το να κάνω καθημερινό πρωινό θα σου πω δεν έχω τρελαθεί. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να με δω σε κάτι πιεστικό. Αλλά τηλεόραση έκανα όταν γέννησα τη μικρή αλλά ήταν συγκεκριμένο πράγμα, ήταν χαλαροί οι ρυθμοί».
