Η Άλμα Λάτα, μητέρα θύματος στην τραγωδία των Τεμπών, συγκινεί μιλώντας για την αδικοχαμένη κόρη της, ενώ ζητά δικαίωση για όλα αυτά που ζουν εδώ και δύο χρόνια.
Η νεαρή Κλαούντι έχασε τη ζωή της στο μοιραίο τρένο, στις 28/2/2023 και δύο χρόνια μετά, η μητέρα της αναζητά ακόμα απαντήσεις για το τι συνέβη στην κόρη της.
Τέμπη: Οι κραυγές των θυμάτων, ο εφιάλτης όλων μας
«Πέρασαν 2 χρόνια. Σαν να πέρασε μία ημέρα. Αρνούμαι την απώλεια. Μου λείπει το χαμόγελό της, η εξυπνάδα της, η αγκαλιά της, η μυρωδιά της, τα πάντα. Κανένας δεν είναι στη φυλακή μηδέν. Κι ο ίδιος ο σταθμάρχης είναι στο σπίτι και πίνει αυτήν την ώρα καφέ βλέποντας τηλεόραση.
Τα ουρλιαχτά της θα με χτυπάνε στην καρδιά. Αχ, μόνο πότε θα πάω να την αγκαλιάσω, πότε θα έρθει η ώρα να πάω κι εγώ εκεί γιατί δεν έφταιγε σε τίποτα το κορίτσι μου κι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα» είπε με τρεμάμενη φωνή στην Όλγα Λαφαζάνη και το Happy Day.
«Ο πόνος είναι τόσο μεγάλος, που έχει παγώσει η ψυχή μου και το σώμα μου είναι άδειο. Έχω τόση οργή μέσα μου. Δεν ήμουν έτσι. Δεν άκουσα μία συγγνώμη από όλους αυτούς και με πονάει περισσότερο. Δεν μπορώ να μη σκεφτώ κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας την ξανθούλα μου, τη γιατρίνα μου γιατί ήταν σαν άγγελος. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι τράκαραν τα τρένα. Έλεγα ότι μόλις της μίλησα, που έφυγε από τη Λάρισα κι είναι ψέμα. Στα νοσοκομεία οι τραυματίες ούρλιαζαν.
Τέμπη 28/2/23: 57 ψυχές, 57 λόγοι να μην σωπάσει κανείς μέχρι τη δικαίωση
Τετάρτη πρωί ήρθαν φορτηγά ψυγεία και σακούλες μαύρες και λέω ότι γίνεται κάτι μεγάλο. Μετά τα έβαλαν τα παιδιά μέσα σε αυτά τα φορτηγά και τα στοίβαξαν σαν να ήταν τίποτα, μόνο κόκκαλα. Και ξανά από την αρχή. Δεν ήξερα που να πάω. Ήθελα να πάω στο νοσοκομείο», τόνισε στη συνέχεια.
«Καμμένα κι έσκαψαν τόσα χώματα την ίδια ημέρα, που εμείς δίναμε ακόμα DNA στο νοσοκομείο. Παρασκευή πρωί μας είπε ο αξιωματικός ψυχρά ότι κάποιοι από εμάς θα έπαιρναν μόνο ένα μικρό κομμάτι και κάποιοι τίποτα. Μας είπανε να φύγουμε σπίτι και θα μας ειδοποιούσαν. Τι έφταιγαν τα παιδιά μας; Έκοψαν το εισιτήριο του θανάτου;
Περίμενε κάθε ΣΚ να έρθει με το τρένο κι ερχόταν με τη βαλίτσα και μου έλεγε: μαμά ήρθα. Μέσα στο σπίτι είναι μεγάλος γολγοθάς. Βλέπεις τις φωτογραφίες και καταρρέεις. Καμία μάνα δεν θέλει να ανάψει το καντήλι του παιδιού της. Τρέμει το χέρι μου. Μας πήραν τηλέφωνο την Παρασκευή το απόγευμα να πάμε να την πάρουμε, τι να πάρουμε; Στάχτες;
Τέμπη: Για αυτούς που έφυγαν…Για αυτούς που έμειναν!
Προσπάθησα με τόσο κόπο να τη σπουδάσω κι εσύ της έκοψες τα φτερά; Γιατί; Με ποιο δικαίωμα; Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή; Η κόρη μου κάηκε σε 1.400 βαθμούς», πρόσθεσε η Άλμα Λάτα περιγράφοντας τα όσα έζησε εκείνες τις ημέρες.
«Η κόρη μου ήταν πολύ έξυπνη, σημαιοφόρος και μου έλεγε ότι θα φτάσει πολύ ψηλά. Κι όμως έφτασε. Μπορεί να είναι γιατρός της Παναγίας εκεί πάνω. Πιστεύω ότι είναι στην αγκαλιά της Παναγίας και στο φως», κατέληξε.