Με λόγια που ραγίζουν καρδιές, ο Γιάννης Πουλόπουλος μίλησε δημόσια για την πιο βαθιά του απώλεια, τον θάνατο του αγαπημένου του αδελφού, που «έφυγε» πριν από 30 χρόνια.
«Κι αν ο χρόνος που περνάει δεν ξέρω αν λειτουργεί επουλωτικά. Εμένα έχουν συμπληρωθεί 30 χρόνια που έχει πεθάνει ο αδελφός μου… Ήθελα να τον έχω στον γάμο μου, μου έλειπε. Ή με ενοχλεί που δεν θυμάμαι τη χροιά της φωνής τους και επειδή ήταν προηγούμενα χρόνια και δεν υπάρχει κάπου ηχογραφημένη, να την ακούσω και να τη θυμηθώ. Με ενοχλεί που τον θυμάμαι σε μια ηλικία 27 χρονών και δεν τον είδα να μεγαλώνει».
Παρότι αναγνωρίζει πως ο πόνος αλλάζει με τον καιρό, τονίζει πως ποτέ δεν σβήνει:
«Σίγουρα, δεν βιώνω το πένθος, όπως το βίωνα τον πρώτο χρόνο. Συνηθίζεις να ζεις με την απώλεια. Στιγμές που θέλεις τον άλλο δίπλα σου, δεν τον έχεις και αυτό σε πονάει, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Εγώ θα έδινα τη ζωή μου για να έχω μια εικόνα, κάτι…».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
