Επιβάτης του 6ου βαγονιού του τραγικού τρένου των Τεμπών ήταν ο Γιάννης Ευθυμιάδης, ο οποίος στάθηκε τυχερός, όπως δήλωσε και δεν έχασε τη ζωή του τη μοιραία εκείνη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου.
Ο κ. Ευθυμιάδης μίλησε στο Πρωινό και συγκλόνισε με τις περιγραφές του για το τι συνέβαινε πέντε λεπτά πριν από το μοιραίο στο δεύτερο βαγόνι του τρένου, αλλά και την εικόνα που αντίκρυσε μετά τη σύγκρουση, όταν άνοιξε τα μάτια του.
«Λέω ότι ήμουν κάτι παραπάνω από τυχερός γιατί πέντε λεπτά πριν γίνει το μοιραίο, πήγα στο βαγόνι δύο, πήρα έναν καφέ και ένα νερό και έψαχνα να καθίσω. Δεν βρήκα θέση γιατί το βαγόνι ήταν γεμάτο με νέα παιδιά, που κάθονταν σε όλα τα τραπέζια και δεν ήταν 57 οι άνθρωποι που χάθηκαν αλλά παραπάνω γιατί θα σας πω κάτι. Σε εκείνο το βαγόνι, εκείνη την ώρα είδα τουλάχιστον 15 – 20 νέα παιδιά από Ασιατικές χώρες, Σύριους», είπε αρχικά ο Γιάννης Ευθυμιάδης.
«Εκείνη την ώρα πήγα να φορέσω τα γυαλιά μου, για να δω κάτι στο τηλέφωνο και το γυαλί μπήκε στο μάτι μου το δεξί. Ένιωσα να βγαίνει το μάτι μου. Με πέταξε επάνω ψηλά, χτύπησα πάνω στον ουρανό του βαγονιού, με πέταξε κάτω και για 2 – 3 λεπτά δεν ήξερα τι συμβαίνει. Όταν συνήλθα και είδα ανθρώπους σκορπισμένους μέσα στο βαγόνι, με σπασμένα χέρια, με αίματα στο πρόσωπο, κάτω από τα καθίσματα και όλα αυτά τα οποία δεν είπε κανείς μέχρι τώρα», πρόσθεσε.
«Η μόνη επικοινωνία που είχαμε με τους υπεύθυνους της τραγωδίας ήταν να με πάρουν τηλέφωνο, μετά από λίγες μέρες, να μου ζητήσουν τον αριθμό του λογαριασμού για να μου πιστώσουν το αντίτιμο του εισιτηρίου. Το διανοείστε αυτό; Να τους δώσω 10 φορές την αποζημίωση που μου έδωσαν αλλά να φέρουν αυτές τις ζωές πίσω», κατέληξε.
