Στην εκπομπή Buongiorno παραχώρησε συνέντευξη η Ξένια Καλογεροπούλου και μιλά για την παράσταση που πρωταγωνιστεί, την κατάσταση της υγείας της αλλά και την απώλεια του συζύγου της.
«Χαίρομαι κυρίως που παίζω στο The Humans ακόμη και σε αυτό το θέατρο όπου όταν ήμουν μικρή ερχόμουν και έβλεπα τη Λαμπέτη. Ο ρόλος είναι μια γυναίκα που έχει Αλτσχάιμερ και δεν έχει πολλή επαφή με την πραγματικότητα.
Η ατυχία μου είναι ότι δεν βλέπω καλά. Δεν είμαι τυφλή – τυφλή αλλά έχω πάθει αυτό που λένε ωχρά κηλίδα και τα βλέπω όλα λίγο φλου. Όταν άρχισα να μην βλέπω καλά έλεγα ότι είμαι απελπισμένη, ότι είμαι πάρα πολύ άτυχη, αλλά έλεγα δεν θέλω να ζήσω έτσι, δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Τώρα τελευταία ανακάλυψα ότι μπορώ και παραμπορώ. Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων για αυτά που μπορώ.
Ήταν δύσκολες εποχές, κάναμε δύο παραστάσεις από την Τρίτη μέχρι την Κυριακή. Ήταν πάρα πολύ κουραστικό και άχαρο. Ήταν μια τεράστια κούραση και αναγκαστικά μια πολύ μεγάλη προχειρότητα, και στο σινεμά και στο θέατρο.
Μου λείπει ολόκληρος ο σύζυγός μου. Βλέπω στο όνειρό μου πολύ συχνά ότι υπάρχει αλλά δεν τον βλέπω. Κάθε φορά παθαίνω ένα σοκ που συνειδητοποιώ ότι δεν υπάρχει πια ούτε θα τον ξαναδώ ποτέ».
