Σ’ ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, σ’ ένα λευκό κελί, «ένα περιβάλλον όπου απογυμνώνονται οι αισθήσεις», κρατείται ως θανατοποινίτης ο Προμηθέας. Ο αισχύλειος ήρωας, που ομολογεί πως «από παιδί είμαι εδώ» έχει διανύσει χρόνους και χρόνους, αιώνες και χιλιετίες κι αντέχει ακόμα «ως μάρτυρας που μάχεται σ’ ένα σιδερένιο σύστημα».
Σ’ αυτόν τον δυστοπικό χρόνο, κυρίαρχο είναι και πάλι το Κράτος, μια Νέα Τάξη Πραγμάτων, που βλέπει σε κάθε ελεύθερη φωνή έναν εχθρό. Οποιος δεν ευθυγραμμίζεται με το απολυταρχικό καθεστώς τους, φυλακίζεται, βασανίζεται, θανατώνεται.
Υπομένει τις φρικαλεότητες όσων συνέβησαν στους θαλάμους αερίων των Ναζί αλλά και νέες φρικώδεις μεθόδους αποδόμησης της ανθρώπινης συνείδησης και ψυχής. Μοναδική σωτηρία από αυτό το μαρτύριο που μοιάζει και είναι αιώνιο, να βυθιστεί κανείς «στο θείο δημιούργημα της Τάξης μας», όπως εισηγείται με περηφάνια ένας από τους υψηλόβαθμους ταγούς της που εισβάλλει στο κελί του Προμηθέα.
Μα όσο κι αν προσπαθούν να τον πείσουν «για να χτίσουν μαζί ένα κοινό μέλλον» ο Προμηθέας επιμένει στην αντίσταση. Ακόμα κι όταν επιστρατεύουν την οικεία πειθώ των γονιών του, ο Προμηθέας γεύεται την εσχάτη προδοσία: Έχουν κι αυτοί προσαρτηθεί από την καθεστηκυία τάξη, θεωρώντας πως «η υποταγή δεν είναι ήττα, είναι μια γιορτή αφοσίωσης».
Μετά την προσέγγιση του στην τραγωδία του Αισχύλου το 2021 για το Φεστιβάλ Επιδαύρου, ο ‘Αρης Μπινιάρης κάνει την πρώτη του συγγραφική απόπειρα, αντλώντας από το προμηθεϊκό δράμα. Ήρωάς του είναι ένα πρόσωπο ταυτόσημο με τις αρχές και τα ιδανικά του Προμηθέα που σέρνεται μέσα στο Χρόνο ως καταλύτης της αλλαγής και κυνηγός της αλήθειας. «Η ψυχή σου φέρει το βάρος της Ιστορίας», αναγνωρίζουν οι νέο-βάρβαροι συνομιλητές του, καθώς στην γερασμένη του ψυχή έχουν εγγραφεί όλες οι σκοτεινές σελίδες της Ανθρωπότητας.
Διαβάστε περισσότερο στο monopoli.gr.
