Στο κανάλι της Γεωργίας Μεσαρίτη στο Youtube και το #NonActing βρέθηκε καλεσμένη η Άννα Λουιζίδη και μίλησε για τον ρόλο της Φρόσως στη σειρά, Ψυχοκόρες, με αφορμή την αντικειμενικότητα της ομορφιάς που συζητήσαν.
«Η περιγραφή του ρόλου είναι ότι είναι ένα κορίτσι πολύ εσωστρεφές αλλά με μεγάλη δύναμη μέσα του. Νιώθει ότι είναι βάρος στην οικογένειά του. Δεν θεωρείται στο χωριό η όμορφη και θεωρεί ότι θα μείνει ανύπαντρη και θα είναι βάρος στην οικογένειά της. Και μέσα από αυτή την ιστορία ανακαλύπτει τη δύναμη που έχει μέσα της.
Ένιωσα την ανάγκη να υπερασπιστώ μια μικρή Αννούλα που θεωρεί ότι δεν θα καταφέρει τίποτα αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει ένας δυναμισμός που οι εξωτερικοί παράγοντες μας τον μπουκώνουν και θάβεται.
Το point είναι ότι επιθυμεί να είναι αόρατη! Έκανα μαθήματα στη Θεσσαλονίκη με τον Μιχάλή Σιώνα για το σώμα του ρόλου και προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα σώμα που θα είναι σφιγμένο, μαζεμένο. Μου είπε “πήγαινε κάνε βόλτα στη Θεσσαλονίκη με αυτό το σώμα”. Που θα κάνει μικρά βήματα, που θα αποφεύγει την οπτική επαφή. Όσο περπατούσα κανονικά έβλεπα τα βλέμματα των ανθρώπων, με κοίταζαν. Και μετά μπαίνω στο αόρατο σώμα και συνειδητοποιώ ότι όντως γίνομαι αόρατη. Ότι ο κόσμος δεν με παρατηρεί, δεν με βλέπει. Αυτό έκανα για να μπω στο σώμα της Φρόσως!
Με ενόχλησε πάρα πολύ που ασχολιόταν ο κόσμος αν τους φαίνομαι ή όχι όμορφη. Και λέω “και τι μας νοιάζει αν είμαι όμορφη ή όχι;”. Και τι σημασία έχει; Κάπως με γύρισε σε μια εφηβική συνθήκη που καθόμαστε κοιτάζουμε αν είμαστε ή δεν είμαστε όμορφοι κι αυτό ξαφνικά αποκτά σημασία!».
