Η τραγωδία στη ζωή του Αντώνη κορυφώθηκε με τον χαμό της μητέρας του, τη μοναδική αχτίδα φωτός στη μαύρη του καθημερινότητα στις 17 Κλωστές.

Η απώλεια αυτή φάνηκε να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οδύνης του, οδηγώντας τον σε σκοτεινά μονοπάτια.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Παπαλέξης, με την πεποίθηση ότι η γυναίκα είχε αυτοκτονήσει και θεωρώντας το αμαρτία, δεν παρευρέθηκε ούτε καν στην κηδεία της.

Η ψυχολογική κατάρρευση του Αντώνη ήταν αναπόφευκτη. Το μυαλό του στράφηκε στον πόνο και την απελπισία, με αποτέλεσμα να χαθεί κάθε ίχνος λογικής.

Το X δεν άργησε να αντιδράσει, βλέποντας στον Αντώνη μια τραγική φιγούρα που φέρει το βάρος μιας κοινωνίας που λιθοβολεί αβασάνιστα με βιτρίνα την ξεφτισμένη ηθική της.