Η νέα κωμική σειρά της ΕΡΤ1, Αρχελάου 5, φαίνεται ότι απασχολεί αρκετά τους «κριτικούς» από την πρώτη στιγμή που προβλήθηκε στη μικρή οθόνη.
Εντοπίσαμε γραμμένες αρκετές απόψεις-κριτικές σε ιστότοπους, που αφιέρωσαν πολύ μελάνι στη σειρά με όχι και τόσο κολακευτικά λόγια, που όμως έδιναν την εντύπωση ότι ή δεν έχουν δει τα επεισόδια ή αντιλαμβάνονταν λάθος όλο αυτό που βλέπουν.
Παρακολουθώντας τις αντιδράσεις του κοινού στα social media που παρακολουθεί καθημερινά την Αρχελάου 5, διαπιστώνουμε ότι την έχει «αγκαλιάσει» αρκετά και έχει ταυτιστεί με τους πρωταγωνιστές.
Μπορεί οι τηλεθεάσεις να μην δικαιώνουν την ΕΡΤ – πότε όμως τη δικαίωσαν;- υπάρχει όμως και το ERTFLIX όπου γίνεται… δουλίτσα.
Σε μια εποχή που το «μαύρο» aka το δράμα υπερισχύει, η σειρά έρχεται να δώσει λίγο χρώμα και φως ή έστω να προσπαθήσει.
Αν μη τι άλλο, τουλάχιστον ας αναγνωρίσουμε ότι ενώ πλέον τα κανάλια δεν τολμούν να κάνουν κωμωδίες, φοβούμενες την πολιτική ορθότητα, η ΕΡΤ τόλμησε να εντάξει στο πρόγραμμά της μια κωμική σειρά, με όποιες αντιρρήσεις μπορεί να έχει κανείς για τα «λάθη», από το μοντάζ, το καστ κλπ κλπ.
Γιατί όμως η Αρχελάου 5 έχει μπει τόσο πολύ στο στόχαστρο και κυριολεκτικά «κατακρεουργείται»; Τι ενοχλεί περισσότερο; Προσπαθήσαμε να το εντοπίσουμε και να το καταδείξουμε.
Μήπως επειδή μέσα από το χιούμορ λέγονται μεγάλες αλήθειες; Μήπως επειδή χρησιμοποιείται αρκετά η γλώσσα της Gen Z;
Μία μεγάλη αλήθεια που προβάλλει κατά τη γνώμη μου η σειρά είναι το τι συμβαίνει στην τηλεόραση και ιδίως πίσω από τις κάμερες. Πώς ο ανταγωνισμός σε φτάνει στο σημείο να βγάζεις fake news για τον συνάδελφό σου μόνο και μόνο για να ανέβεις και να γίνεις talk of the town!
Και φυσικά βλέπουμε και τρόπον τινά τις «μεγάλες αυτοκρατορίες» να πέφτουν ακριβώς γιατί το κάρμα υπάρχει και όλα γυρίζουν μπούμερανγκ στο τέλος!
Ποιον «γαργάλισε» όμως ακριβώς όλο αυτό; Μήπως αυτούς που θέλουν να βγάζουν προς τα έξω έναν ιδεατό κόσμο για την τηλεόραση ενώ πίσω από κλειστές πόρτες γίνονται «ταυρομαχίες»;
Κάτι άλλο που θα παρατηρήσει κάποιος βλέποντας τη σειρά είναι το φλέγον ζήτημα των ημερών που δεν είναι άλλο από το politically correct!
Πάλι κατά τη γνώμη μου, στη σειρά έχει δοθεί πολύ όμορφα μέσα από ενδιαφέρουσες αντιθέσεις.
Δηλαδή, ένας άνθρωπος της Αστυνομίας φροντίζει να «εκπαιδεύσει» τους πολίτες για το πώς πρέπει πλέον να χρησιμοποιούμε τις λέξεις, εκφράζοντας μάλιστα και τα συναισθήματά του.
Για παράδειγμα, «αυτό που είπες δεν είναι σωστό γιατί με έκανε να αισθανθώ άσχημα, άβολα». Δεν είναι κάτι που ζητάμε τη σήμερον ημέρα; Να βάζουμε τα όριά μας δίχως να προσβάλλουμε τον συνομιλητή μας;
Όσον αφορά την αργκό των Gen Z, μπορεί στους boomers να ακούγεται ξένη, άβολη ή οτιδήποτε άλλο, αλλά καλό θα ήταν όμως να περπατάμε παράλληλα με τις νέες γενιές. Θα μπορέσουμε έτσι να τις καταλάβουμε καλύτερα και να συνδεθούμε μαζί τους.
Κάποιοι μπορεί να θεωρούν το χιούμορ ατυχές, κάποιοι ίσως και να προσβάλλονται. Αλλά έχουν αναρωτηθεί γιατί;
Έχω ένα ρητό που πιστεύω ότι μάλλον ταιριάζει στην περίσταση: «Οι λέξεις πονάνε όταν αγγίζουν την πραγματικότητα».
Μήπως η σειρά τελικά αγγίζει μια πραγματικότητα που κάποιοι δεν θέλουν να τη δουν κατάματα (με ό,τι αυτό συνεπάγεται);
Καλώς ή κακώς το ζητούμενο στη μυθοπλασία είναι να λέει αλήθειες που κάποιοι θέλουν να κρύψουν κάτω από το χαλάκι και να θίγει ζητήματα που πονάνε, ή δεν έχουν απαντήσεις.
Και θεωρώ ότι η σειρά αυτό το έχει πετύχει!
Σε κάθε περίπτωση, καλό θα ήταν να αντιλαμβανόμαστε την τεράστια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο «δεν μου αρέσει» και το «στοχοποιώ».
Ο ρόλος της κριτικής είναι να εξηγεί με επιχειρήματα τι μας αρέσει και τι δεν μας αρέσει ώστε ενδεχομένως να βελτιωθούν κάποια πράγματα.
Η στοχοποίηση όμως είναι άλλο πράγμα, που συχνά κρύβει ύποπτους σκοπούς από πίσω.
Στην τελική, αν δεν μας αρέσει κάτι υπάρχει και η επιλογή του να αλλάξουμε κανάλι, να κάνουμε scroll και να μην ασχοληθούμε περαιτέρω.
Εκτός, αν η Αρχελάου 5 είναι για τους haters το guilty pleasure τους! Ποιος ξέρει…
