Έξω από τα εγχώρια σύνορα, σε όλον τον κόσμο, ταξίδεψε το Maestro, η επιτυχία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που ανέδειξε την Ελλάδα ως υπολογίσιμη δύναμη στη διεθνή μυθοπλασία.

Το Maestro μπήκε στο Netflix και διέγραψε χρυσή πορεία χάρη στο πρωτότυπο σενάριο, τα αιθέρια πλάνα των Παξών και κυρίως τα «κοφτερά» μηνύματα που πέρασε και «έσκισαν» το «πετσί» των τηλεθεατών.

Ο απαγορευμένος έρωτας του Ορέστη και της Κλέλιας, ο γκέι έρωτας Σπύρου και Αντώνη, ο κακοποιητής Χαράλαμπος και η κακοποιημένη Μαρία σκάλισαν ωμά και ταυτόχρονα περίτεχνα «πληγές» γύρω από στερεότυπα και παθογένειες που διαιωνίζονται μέχρι το σήμερα και έως ότου τα κουβαλάμε σαν ανθρωπότητα στην πλάτη.

Το plot δεν βασίστηκε σε εξάρσεις, δεν σκιαγράφησε δυστοπίες για να κάνει σαματά. Προτίμησε να εστιάσει στον ρεαλισμό, να αποτυπώσει την κοινωνία του σήμερα και να «ενοχλήσει» με το πόσο εξοικειωμένοι είμαστε – δυστυχώς – με στερεότυπα, ομοφοβία, καταπίεση, έμφυλη βία.

Μία επίγεια «κόλαση» δοσμένη αντικριστά – και συμβολικά θα έλεγε κανείς – από τον «παράδεισο» των Παξών με εικόνες που δούλεψαν καλύτερα κι από διαφήμιση του ΕΟΤ προσκαλώντας ορδές τουρίστες φέτος στο γραφικό νησάκι του Ιονίου.

Η φρέσκια – για τα ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον – σκηνοθετική ματιά από τον Παπακαλιάτη συνδύασε φως και σκοτάδι στην υπέρτατη αντίθεση των δύο πόλων: σκοτεινά πλάνα, όπως ακριβώς ταίριαζαν στη νοσηρότητα της κακοποίησης, και άφθονο χρώμα και φως μέσα από την ομορφιά των Παξών που έγινε ο ιδανικότερος καμβάς για την εξύμνηση του έρωτα σε όλες του τις μορφές.

Τα εύσημα στον Χριστόφορο και για το εξαίρετο καστ. Ηθοποιοί με περγαμηνές, βλέπε την κορυφαία Μαρία Καβογιάννη σε έναν από τους ρόλους της ζωής της, τον Γιάννη Τσορτέκη, τον Αντίνοο Αλμπάνη, τον Φάνη Μουρατίδη αλλά και νέοι πολλά υποσχόμενοι που θα μας απασχολήσουν σίγουρα και στο μέλλον βλέπε Κλέλια Ανδριολάτου, Ορέστης Χαλκιάς, Γιώργος Μπένος.

Ξεχωριστή σε αυτό το σημείο η μνεία στη Χαρούλα Αλεξίου. Ούσα όχι ηθοποιός – τουλάχιστον ως τώρα – στο άκουσμα του ονόματός της πολλοί εξεπλάγησαν με τη συμμετοχή της στη σειρά και στη συνέχεια με το πόσο καλά έφερε εις πέρας τον ρόλο που της ανατέθηκε.

Από την άλλη πάλι όχι και τόσο μεγάλη έκπληξη για μια ερμηνεύτρια του δικού της καλλιτεχνικού διαμετρήματος που ακόμη μία φορά έδωσε χρώμα και ζωή στις ερμηνείες της όχι μελωδικά αλλά ενσαρκώνοντάς τες.

 

Οι ξένοι φαν εκτίμησαν την προσπάθεια του Έλληνα σκηνοθέτη και η σειρά έλαβε την αναγνώριση που της άξιζε – τονίζω το άξιζε κι ας χτυπιούνται μερικοί κλασικά και εικονογραφημένα για το αντίθετο – όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς σερφάροντας στο #maestroinblue.

«Τι τρόπος να υποφέρεις με αυτή τη σειρά! Είναι όλοι κατεστραμμένοι»

«Tις προάλλες μου είπε να δω #Maestroinblue. “Θα σου αρέσει, όλα γυρίστηκαν σε νησί”. Δεν ξέρω τι είναι πιο όμορφο στη σειρά, το νησί, τα τοπία, η μουσική, το φαγητό, το κρασί, η Μεσόγειος»

«Τι βίτσιο το Maestro in Blue. Πολύπλοκοι χαρακτήρες, ενδιαφέρουσα πλοκή, όλα πλαισιωμένα σε εντυπωσιακά περάσματα στην Ελλάδα. Καταβρόχθισα τη δεύτερη σεζόν σε μια μέρα και θέλω ήδη την τρίτη!»

«Η ομορφιά των ελληνικών νησιών είναι γνωστή, γιατί αφού δείτε αυτή τη σειρά θα θέλετε να πάτε στους Παξούς, τι παράδεισος, θέλω να πάω στους Παξούς. Η 2η σεζόν τελείωσε, δεν μπορείτε να με αφήσετε έτσι, χρειάζομαι την 3η σεζόν!»

«Σήμερα αρνήθηκα την παραλία και τα κοκτέιλ, τα ξενοδοχεία, τις γαλάζιες ζεστές βραδιές γιατί το #MaestroinBlue πρέπει να τελειώσει»

Κάθε άλλο παρά εύπεπτο το Maestro έσφιξε μεν στομάχια αλλά κέρδισε το στοίχημα. Απεικόνισε ωμά μία σύγχρονη πραγματικότητα – και χωλαίνουσα – και γέννησε προβληματισμό.

 

Διαβάστε επίσης

 

Παπακαλιάτης – Ανδριολάτου – Χαλκιάς: Reunion μετά το τέλος των γυρισμάτων του Maestro

Maestro Maestro In Blue Γιάννης Τσορτέκης Κλέλια Ανδριολάτου Μαρία Καβογιάννη Χάρις Αλεξίου