Με ένα κομμάτι γυαλί στο χέρι και τους δαίμονες του παρελθόντος να τον κυνηγούν, ο Αλέξης έφτασε στα άκρα στον Τιμωρό.

Ήθελε να τελειώσει μια και καλή με τις τύψεις, με τις ενοχές, με όλα όσα τον βάραιναν για τα εγκλήματα που σημάδεψαν τη ζωή του.

Όμως ο Φίλιππος δεν τον άφησε. Τον πρόλαβε και με λόγια που έβγαιναν κατευθείαν από την καρδιά, του έδωσε τον λόγο να σταθεί ξανά στα πόδια του.

Του θύμισε ότι, παρά όλα όσα έγιναν, η αγάπη δεν χάθηκε. Ότι ακόμη κι αν έμαθε την αλήθεια για τον Μάρκο, εκείνος δεν έπαψε ποτέ να είναι ο πατέρας του.

Ήταν από εκείνες τις σπάνιες τηλεοπτικές στιγμές που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή.

Μια σκηνή που κράτησε την ανάσα του κοινού, δίνοντας νόημα σε κάτι απλό και σπουδαίο… η αγάπη, όταν είναι αληθινή, δεν φεύγει ποτέ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο Τιμωρός: Η Εριέττα Μανούρη αποχαιρετά τη «Ναταλία» με τον πιο επικό τρόπο – «Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες»