Σπίθες πετάγονται κάθε φορά που ο Άρης και η Έλλη βρίσκονται στον ίδιο χώρο, και η ένταση ανάμεσά τους είναι σχεδόν χειροπιαστή στον Τιμωρό.

Τα βλέμματά τους μοιάζουν να μιλούν τη δική τους γλώσσα, γεμάτη υπονοούμενα και ανεξήγητη έλξη. Κάθε φορά που ανταλλάσσουν ματιές, ο αέρας φορτίζεται και το κορμί τους αναριγά, σαν να υπάρχει ένας αόρατος μαγνήτης που τους τραβάει τον έναν προς τον άλλον.

Αυτή τη φορά, η Έλλη δεν άντεξε άλλο και προσπάθησε να βάλει όρια. Του ζήτησε να σταματήσει να τη «διαπερνά» με αυτό το βλέμμα που την κάνει να νιώθει τόσο ευάλωτη την ώρα που το Χ έλιωνε στα πατώματα με τις παθιασμένες ματιές τους.