Καλεσμένος στην εκπομπή Καλύτερα Αργά βρέθηκε ο Δημήτρης Παπάζογλου και μιλά για την αγάπη που έχει στη μητέρα του, το ξύλο που έτρωγε από εκείνη αλλά και τη σεξουαλικότητά του.
«Θα πω κάτι για πρώτη φορά. Όταν ήμουν παιδάκι που με έδερνε η μητέρα μου, μετά πέρασαν τα χρόνια, προχώρησα στη ζωή μου, έγινα αυτό που έγινα. Αυτό που είπα μια μέρα στη μαμά μου, ήταν πολύ μεγάλη πια, της είπα “είδες τελικά; Από τον χορευτή επιβιώσαμε”. Και είναι αλήθεια αυτό! Με ρωτούσε πότε θα παντρευτώ και της έλεγα “δεν φτάνει που έχω εσένα, να έχω κι άλλη στο κεφάλι μου;”. Δεν ήθελε να με χάσει από δίπλα της! Της είχα μεγάλη ευγνωμοσύνη για πολλά πράγματα. Θα μπορούσε να με είχε δώσει για υιοθεσία και δεν με έδωσε. Πήρε έναν σταυρό στον ώμο της και προχώρησε και αναγκάστηκε να μην θέλει να ξαναπαντρευτεί παρά να δουλεύει. Αυτό, λοιπόν, της το εκτιμούσα αφάνταστα. Θα μπορούσε να με ξεφορτωθεί και να μην ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου. Αλλά δεν το έκανε ποτέ!».
«Έχω δουλέψει ως καφετζής, κουρέας, σχεδόν όλα τα επαγγέλματα. Ήμουν ένα χαριτωμένο παιδί και δεν υπήρχε πρόθεση να μου κάνει κάποιος αυτά που ακούμε. Έχω μια περίεργη άποψη. Καταρχήν, θεωρώ ότι η πιο open minded στο “gay πράγμα” δεν υπάρχει από την Ελλάδα. Σε ποια χώρα θα υπήρχε ο Φίφης σε ελληνική ταινία που ήταν πολύ αγαπητός και συμπαθής. Αυτό με την οικογένεια είχε μια επικοινωνία, δεν ήταν κάτι το άγνωστο, κάτι που ήταν μακριά. Μετά υπήρχε και η Φτερού, που ήταν στο κέντρο της Αθήνας μια όαση στον λαϊκό κόσμο και στους καταστηματάρχες. Καμία φορά στην επαρχία είναι καλύτερα γιατί γίνονται κρυφά. Το κρυφό έχει μεγαλύτερη γοητεία.
Είμαι ένας άνθρωπος που το πρώτο πράγμα που υπήρχε στην ψυχολογία μου ήταν η φαντασίωση και η καλλιτεχνική ψευδαίσθηση. Δεν είχα περιθώρια να ασχοληθώ με το γύρω γύρω και δεν με ένοιαζε. Μεγάλωσα μια χαρά με αυτό που είμαι και είχα μια δύναμη να αντικρούσω, τα έχωνα».
