Καλεσμένος στο Στούντιο 4, ο Σταμάτης Κραουνάκης άνοιξε την καρδιά του στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο, μιλώντας για τη διαδρομή του, τη στάση ζωής του σήμερα αλλά και την ανάγκη για σύνδεση και εξωστρέφεια.
Μετρώντας πάνω από 40 χρόνια δημιουργίας, ο σπουδαίος συνθέτης δεν δίστασε να μιλήσει με ευθύτητα για την εποχή και όσα τον κινητοποιούν:
«Όλη αυτή η έκρηξη του βρώμικου μού έχει σηκώσει τη διάθεση να πιαστούμε οι δικοί μας. Είναι τρομερό. Αυτό δεν το είχα παλιά, αλλά με όλο αυτό τον κίνδυνο… Και αυτή την ώρα για μένα αν θέλεις, ας πούμε την αλήθεια, περνάνε τα χρόνια, χάνεται ο καιρός, μικραίνει το διάστημα. Χθες μου έλεγε ένας φίλος ότι θα εφευρεθεί το χάπι που θα ζούμε 150 χρόνια και λέω τι να το κάνω; Άμα αρχίσει η πτώση, τρέχα γύρευε. Είναι μεγάλη ανάγκη να ξαναπιάσουμε τον σφυγμό και να πάμε μαζί».
Σταμάτης Κραουνάκης: Αγανάκτησε και έκλεισε τα σχόλια στο Facebook – «Τον ελαφρύ σκασμούλη»
Στο ίδιο πνεύμα, τοποθετήθηκε και για το φαινόμενο των αφιερωματικών συναυλιών, εκφράζοντας την ενόχλησή του χωρίς περιστροφές: «Μη μου πάρεις απ’ το στόμα τη φράση, που εδώ μου κρέμεται, γιατί έρχονται όλοι και παίρνουν ιδέες και μετά κάνουν αυτά τα καταραμένα αφιερώματα. Που ‘χει βαρεθεί η ζωή μου αυτά τα αφιερώματα. Άλλο να τιμήσεις έναν καλλιτέχνη που αποχωρεί, εγώ απ’ τις χρονιές που έφυγε ο Πλέσσας, ο Βοσκόπουλος θα βάλω ένα δύο τραγούδια. Αυτό ότι αρχίζει όλο το ξεσαβούριασμα και θα τολμήσω να πω και το κακέκτυπο, γιατί ούτε τα τραγούδια ακούγονται απ’ τις φωνές που τα είπανε, ούτε από αντίστοιχα μεγάλες φωνές και βλέπουμε…»
Ολοκληρώνοντας, έστειλε ένα μήνυμα για τη νέα γενιά: «Η νεολαία βγάζει τα καινούργια της πρόσωπα. Κι εγώ είμαι από αυτούς που λένε μην κάνετε έτσι, θα έρθουν καινούργιοι. Δεν μπορούμε να τρέξουμε με αφιερώματα εις μνήμην, ούτε για τον εαυτό μου δεν το αντέχω αυτό το πράγμα».
Διαβάστε επίσης: Σταμάτης Κραουνάκης: «Η καρδιά μου είναι άσπιλη – Δεν μου λείπει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη»
