Στην εκπομπή Στούντιο 4 φιλοξενήθηκε ο Στέλιος Μάινας, όπου συζήτησε για την απόφασή του να αποφεύγει τις πολλές δημόσιες εμφανίσεις και να κρατά χαμηλούς τόνους, εκτός αν πρόκειται για επαγγελματικές υποχρεώσεις.
«Κάνω μία οικονομία στις εμφανίσεις μου, έχω αφήσει χώρο για τους νεότερους. Οικονομία πρέπει να κάνει καθένας μας, γιατί ειδικά οι καλλιτέχνες υπερκαταναλωνόμαστε απέναντι στο κοινό και το κοινό έχει ένα όριο στο πόσο μπορεί να σε αφομοιώσει».
«Πιστεύω δεν πέρασα εποχή υπερέκθεσης στα 40 και χρόνια που είμαι στη δουλειά. Προσπαθώ να μην απασχολώ πάρα πολύ τα μέσα παρά όταν χρειάζεται για την δουλειά μου. Νιώθω ότι καμιά φορά δεν είναι στο χέρι μου, όμως αυτά είναι αλληλένδετα. Ούτως ή άλλως, όταν κάνεις μία δουλειά έχεις μία υποχρέωση να την παρουσιάσεις στο κοινό. Πρέπει όμως να μην γίνεται επιβολή της πώλησης, αυτού δηλαδή που παρουσιάζεις στον θεατή. Όταν διαφημίζεις τον εαυτό σου παραπάνω από ό,τι χρειάζεται, αυτό είναι υπερέκθεση και το κοινό αντιδράει, γιατί θέλει να έχει την επιλογή να μπορεί να πάει στον επόμενο. Όλα αυτά τα έμαθα εμπειρικά».
Παράλληλα, μοιράστηκε μια συγκινητική εμπειρία από το θέατρο, όπου η αντίδραση του κοινού τον άγγιξε βαθιά.
«Την Παρασκευή, έπεσαν τα φώτα ξαφνικά μετά την πρώτη σκηνή της παράστασής μας. Το συγκινητικό ποιο είναι; Ότι το κοινό που είχε έρθει, ήταν εκεί για να μας δει. Το θέατρο έχει μία διαδραστικότητα που επικοινωνεί με το κοινό και το κοινό επικοινωνεί με εμάς. Δεν ήθελε λοιπόν το κοινό να σταματήσουμε την παράσταση αν και δεν είχε φώτα. Τότε τους είπαμε “αφού δεν θέλετε να σταματήσουμε θα συνεχίσουμε. Αν θέλετε ανάψτε τους φακούς από τα κινητά σας” και όλοι έβγαλαν τα κινητά τους και εμείς συνεχίσαμε. Για τουλάχιστον ένα τέταρτο έγινε αυτό. Ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία, γιατί αυτή είναι η δουλειά του θεάτρου».
«Αυτό το περιστατικό σου δείχνει ότι το κοινό δεν έχει έρθει απλώς για ακούσει ένα έργο, αλλά για να επικοινωνήσει μία ιδέα. Εμένα με απογοητεύει πολύ και ντρέπομαι όταν δεν αρέσει κάτι που παίζω».
