Καλεσμένοι στο Στούντιο 4 ο Βαγγέλης και η Στέλλα Κονιτοπούλου – μια μουσική οικογένεια με βαθιές ρίζες και προσωπικές διαδρομές.
Μέσα σε όλα, η Στέλλα Κονιτοπούλου μίλησε με ειλικρίνεια για το πώς βίωσε το «βάρος» του ονόματος, αλλά και για τον δικό της αγώνα να χαράξει αυτόνομη πορεία στον χώρο.
«Μου το έλεγαν πολλές φορές… πως επειδή είμαι από μουσική οικογένεια, βρήκα στρωμένο τραπέζι.
Ναι, είχα το τραπέζι – αλλά ήθελα να αποδείξω πως μπορώ να σταθώ μόνη μου. Και το έκανα. Με πολλή δουλειά και στόχο.»
Σε άλλο σημείο ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος γύρισε τον χρόνο πίσω και μίλησε για την εποχή των πανηγυριών, τότε που οι νησιώτικες βραδιές γίνονταν με αυστηρή… σειρά προτεραιότητας.
«Μέχρι το ’75-’76, το γλέντι – και στα νησιά και σε όλη τη χώρα – στο πανηγύρι γινόταν με σειρά προτεραιότητας. Χόρευε η μία παρέα, μετά η δική σου. Αυτό, εμένα που ήμουν πιτσιρικάς, με στενοχωρούσε. Οι καβγάδες δηλαδή. Εκεί ήρθα σε μια κόντρα με τον εαυτό μου και είπα: εγώ δεν θέλω να συνεχίσω έτσι, με αυτό το σύστημα. Και μου λέει “πώς θα το κάνουμε;”. Λέω “θα παίζουμε ελεύθερα για τον κόσμο” του λέω. “Και από πού θα πληρωθούμε;” με ρώτησε και του είπα “από το μαγαζί”».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στέλλα Κονιτοπούλου: «Αν δεν ταιριάζει σε εμένα το Ηρώδειο σε ποιον ταιριάζει;»
