Καλεσμένος στην εκπομπή Στούντιο 4 βρέθηκε ο Ετεοκλής Παύλου μαζί με την Ελένη Χατζίδου και μίλησε για το ατύχημά του, την γνωριμία τους αλλά και τα αρνητικά σχόλια που έχει ακούσει κατά καιρούς.
«Βρέθηκα στη μέση σε μια συμπλοκή οπαδών. Ένας από αυτούς έβγαλε ένα όπλο και θέλησε να μου πάρει τη ζωή. Το να νιώθεις ότι “φεύγεις” είναι ένα συναίσθημα που κουβαλάς για πάντα. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο άσχημο είναι ως συναίσθημα ότι τελείωσαν όλα. Είναι ένα μοναχικό μονοπάτι. Δεν μπορείς να το μοιραστείς γιατί είναι κάτι πολύ δύσκολο, εσωτερικό και παλεύεις να το ερμηνεύσεις. Θα πω κάτι βαρύ και στενάχωρο! Δεν θεωρώ ότι πρέπει να φτάνεις τόσο κοντά στον θάνατο, να το βιώνεις όλο αυτό και αυτή την ανάμνηση να την κουβαλάς για πάντα. Είναι βαρύ συναίσθημα πολύ. Η στιγμή που έβγαλα αίμα από το στόμα, είδα θολά τα λαμπάκια του ασθενοφόρου και ένιωθα ότι φεύγω. Έχω ως εικόνα, δεν ερμηνεύεται, τον εαυτό μου ξαπλωμένο στο δρόμο με ένα σεντόνι από πάνω. Το είπα μετά από καιρό στους τραυματιοφορείς. Τους λέω “γιατί μου βάλατε σεντόνι;” και μου λένε “πώς το θυμάσαι;”.
Δεν ήξερα αν γλίτωσα, αν ξύπνησα, αν είμαι στον άλλον κόσμο. Ήμουν σε κώμα 1,5 μήνα! Ξύπνησα και θυμάμαι ότι πριν ξυπνήσω έκλαιγα χωρίς να βλέπω τη μητέρα μου. Μου άγγιζε το χέρι και έκλαιγα. Όταν ξύπνησα γαλήνεψα γιατί είδα τη μητέρα μου και τον αδελφό μου. Έδειχνα την ανάγκη μου να ζήσω. Μου πήρε 7 μήνες να ανοίξω ένα μπουκαλάκι νερό μόνος μου. Ήμουν τόσο αδύναμος, ήμουν πολυτραυματίας. Έκανα 15-16 χειρουργεία! Δεν είχα δύναμη να σηκώσω τα χέρια μου. Το πόδι ήταν το πιο ελαφρύ χτύπημα. Η σφαίρα μπήκε από αριστερά και σχεδόν βγήκε, μου τρύπησε όλα τα ζωτικά όργανα. Χρειάστηκε ένας τεράστιος αγώνας όπου ο Θεός το επέτρεψε και οι γιατροί το υλοποίησαν. Με έσωσε η πίστη μου, η οικογένειά μου και η αγάπη για ζωή».
Σε άλλο σημείο ο Ετεοκλής ανέφερε: «Μετά το ατύχημα έχω βιώσει και φλερτ που με απέρριψαν γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Μου έχει πει κοπέλα ότι δεν θα ήθελα να είμαι μαζί σου ποτέ γιατί έχεις πρόσθετο μέλος. Είναι μια δύσκολη κατάσταση και θέλω να περάσω ένα μήνυμα ότι δεν είναι απαραίτητα κακός αυτός ο άνθρωπος. Πρέπει να σεβόμαστε το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, πώς φαντάζεται τη ζωή του. Είναι δική του επιλογή και είναι και αυτή σεβαστή».
Με την Ελένη Χατζίδου να προσθέτει: «Εκτίμησα ότι ο Ετεοκλής μου ανοίχτηκε από την πρώτη στιγμή, είπαμε τόσα πολλά. Ήταν σαν να δέθηκα αυτόματα. Την αναπηρία την είδα μόνο ως δύναμη, δεν σκέφτηκα κάτι αρνητικό. Ερχόντουσαν φίλες μου και το πήγαιναν από εδώ, το πήγαιναν από εκεί και δεν το έλεγαν κατευθείαν… Μου έλεγαν «δεν σε ενοχλεί και πως είναι στο σπίτι, τον βοηθάς»; Δεν χρειάστηκε να τον βοηθήσω κάπου και αν χρειαστεί θα τον βοηθήσω, όπως αν χρειαστώ κι εγώ θα με βοηθήσει. Το μεταφράζω όλο μόνο ως καλό και ως το καλύτερο παράδειγμα που μπορεί να έχει το παιδί μας.
Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι οι γονείς μου ενώ είναι μεγάλοι άνθρωποι και το είχα και φυσιολογικό να μου πουν κάτι… δεν μου είπαν τίποτα. Ήθελαν μόνο να τον γνωρίσουν, να δουν αν είναι καλό παιδί. Τίποτα άλλο και μείναμε σε αυτό, αν είναι καλό παιδί, αν με προσέχει και με αγαπάει. Οι φίλες μου ήταν περίεργες πιο πολύ. Ο Ετεοκλής είναι ο πρίγκιπας του παραμυθιού».
Διαβάστε επίσης: Έξαλλος ο Ετεοκλής Παύλου με το age shaming: «Δεν είναι απλά ένα κακόβουλο σχόλιο»
