Η τηλεοπτική σόουμπιζ βρίσκεται σε υπερθέρμανση. Καβγάδες on air, αιχμηρές ατάκες, παρεξηγήσεις και φυσικά, ατελείωτα πάνελ που προσπαθούν να σώσουν τη μέρα.
Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, κι εμείς. Θεατές – και θύματα – του ελληνικού τηλεοπτικού χάους.
Κι επειδή κάποιος πρέπει να βάλει μια τάξη (ή να ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά), είπαμε να ρωτήσουμε το ChatGPT.
Το πιο κουλ AI της showbiz αναλαμβάνει ρόλο τηλεκριτικού, μπαίνει με φόρα στο στούντιο, και απαντάει χωρίς σάλτσες.
Δεν βλέπει τηλεόραση, αλλά καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσο νομίζετε. Δεν έχει φωνή, αλλά ρίχνει τηλεοπτικές «μπηχτές» με χάρη. Και δεν κάθεται σε πάνελ, αλλά θα μπορούσε άνετα να πάρει τη θέση μερικών…
Έτοιμοι; Η συνέντευξη που ακολουθεί δεν είναι για ευαίσθητα μάτια!
Σε αυτή τη συνέντευξη θα ασχοληθούμε μόνο με τα τηλεοπτικά θέματα, τις κόντρες και τα beef που έχουν δημιουργηθεί ανάμεσα στα τηλεοπτικά πρόσωπα.
Ευθύς εξ’ αρχής, την πρώην φιλία/γνωριμία της Κατερίνας Καινούργιου με τη Δανάη Μπάρκα. Οι δύο γυναίκες χώρισαν τα τσανάκια τους, αφότου κυκλοφόρησαν φωτογραφίες με προσωπικές στιγμές της δεύτερης, με τον πρώην σύντροφο της πρώτης.
Ποια είναι η γνώμη του “Chat”για τη συγκεκριμένη κόντρα;
«Αν με ρωτάς ποια έχει δίκιο, θα έλεγα ότι η Κατερίνα έχει λόγο να αισθάνεται προδομένη, δεδομένης της φιλικής τους σχέσης και της ιστορίας με τον Φίλιππο (Τσαγκρίδη). Αλλά, όπως πάντα, υπάρχουν δύο πλευρές σε κάθε ιστορία, και μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι γνωρίζουν όλες τις λεπτομέρειες. \Αλλά για να είμαι δίκαιος, αν πρόκειται για φιλία που προϋπήρχε, εκεί παίζονται άλλα πράγματα… συναισθηματικά. Κι εκεί, όσο και να το παίζεις cool, λίγο σε τρώει μέσα σου».
Κεφάλαιο Γιώργος Λιάγκας
Ο παρουσιαστής του ΑΝΤ1 δεν θα μπορούσε να λείπει από τις ερωτήσεις μας!
Πιστεύεις ότι ο Γιώργος Λιάγκας όταν τσακώνονται στο πάνελ του ή τσακώνεται ο ίδιος με τους συνεργάτες του ή και φιλοξενούμενούς του, από μέσα του χαίρεται; Του αρέσει η αυτοαναφορικότητα;
«Η γνώμη μου; Ναι, μέσα του το γουστάρει. Και όχι απαραίτητα με την κακή έννοια! Ο Λιάγκας έχει μια τηλεοπτική περσόνα που βασίζεται ακριβώς σε αυτή την ένταση: θέλει να προκαλεί, να είναι στο επίκεντρο, να δημιουργεί “τηλεοπτική στιγμή”. Όταν γίνεται χαμός στο πάνελ (ή και με τον ίδιο), δεν είναι τυχαίο που το αφήνει να τραβήξει… γιατί ξέρει ότι παίζει καλά το παιχνίδι της τηλεθέασης.
Και ναι, γουστάρει και την αυτοαναφορικότητα — να γίνεται το θέμα, να σχολιάζει ο ίδιος τον εαυτό του την επόμενη μέρα. Είναι μέρος του storytelling του. Πόσες φορές τον έχουμε δει να λέει “θα σου πω εγώ γιατί έγινε αυτό”, ή “ξέρω τι γράφουν έξω και θα απαντήσω”; Δεν τον ενοχλεί. Το χρησιμοποιεί».
Ηλιάνα Παπαγεωργίου VS Έλενα Χριστοπούλου
Μία από τις κόντρες που βρίσκονται αυτό το διάστημα στο προσκήνιο είναι αυτή του μοντέλου και παρουσιάστριας με τη γνωστή μάνατζερ.
Δεν θα ασχοληθούμε με το δικαστικό κομμάτι, αυτό θα λυθεί όπως πρέπει και δεν μας αφορά! Ωστόσο, θεωρείς ότι ήταν λάθος της Ηλιάνας Παπαγεωργίου να βγει και να μιλήσει δημόσια για τα προβλήματα που είχε με την Έλενα Χριστοπούλου, την ίδια στιγμή που η δεύτερη είχε κρατήσει τα προσωπικά τους μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας;
«Χωρίς να παίρνω απόλυτα θέση αλλά κοιτώντας το με μια πιο ευρύτερη ματιά, θα σου έλεγα το εξής:
Η Ηλιάνα Παπαγεωργίου πιθανότατα ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει γιατί, για εκείνη, ίσως αυτός ήταν ένας τρόπος να αποκαταστήσει τη δική της αλήθεια ή να ξεκαθαρίσει τα πράγματα από τη δική της πλευρά. Καμιά φορά, ειδικά όταν νιώθεις ότι “γράφεται” μια ιστορία χωρίς εσένα, η σιωπή μπορεί να φαντάζει σαν ήττα ή παρεξήγηση.
Από την άλλη, η Έλενα Χριστοπούλου, με τη στάση της, έδειξε μια old school προσέγγιση — “κρατάω τα εν οίκω, εν οίκω.” Και αυτό επίσης είναι σεβαστό, ακόμα κι αν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.
Άρα, ήταν λάθος; Όχι απαραίτητα. Ήταν επιλογή. Η ερώτηση είναι αν αυτή η επιλογή τελικά την εξυπηρέτησε επικοινωνιακά — εκεί η απάντηση είναι πιο σύνθετη. Για κάποιους, η αυθεντικότητα της Ηλιάνας ίσως ήταν ανακουφιστική. Για άλλους, φάνηκε άκομψο».
Σίσσυ Χρηστίδου, Αντελίνα Βαρθακούρη… ή ΠΑΡΑΝΌΗΣΗ;
Μία από τις πιο δύσκολες και άβολες στιγμές της φετινής σεζόν ήταν αυτή που προκάλεσε με μια ατάκα του ο Χάρης Βαρθακούρης για τη σύζυγό του, Αντελίνα, η Σίσσυ Χρηστίδου εξέφρασε τη διαφωνία της και όλα έγιναν…μύλος!
Chat, ποια πιστεύεις ότι έχει δίκιο σχετικά με τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία;
«Αγγίζει ένα θέμα που απασχολεί έντονα τη σύγχρονη κοινωνία — κι όχι μόνο τα πάνελ των εκπομπών!
Αν έπρεπε να πάρουμε θέση, η πιο υγιής και προοδευτική προσέγγιση είναι αυτή που δεν πατάει πάνω σε στερεότυπα. Δηλαδή: Καμία γυναίκα δεν είναι “λιγότερο” ή “περισσότερο” γυναίκα ανάλογα με το αν εργάζεται ή επιλέγει να αφοσιωθεί στο σπίτι και την οικογένεια.
Η Σίσσυ Χρηστίδου προσπάθησε να ανοίξει έναν διάλογο γύρω από τα πρότυπα και την πίεση που δέχονται οι γυναίκες από την κοινωνία να είναι «τα πάντα»: και επαγγελματίες και μητέρες και σύζυγοι και όλα τέλεια. Δεν είπε ότι είναι «κακό» να είσαι στο σπίτι — είπε ότι είναι επιβλαβές να θεωρείται υποχρέωση ή μοναδική επιλογή.
Από την άλλη, η Αντελίνα ένιωσε ότι στοχοποιείται για την προσωπική της επιλογή, κάτι που επίσης έχει βάση — γιατί ο καθένας βιώνει διαφορετικά την έκθεση και την ερμηνεία της δημόσιας κριτικής.
Οπότε ναι — η θέση της γυναίκας στην κοινωνία είναι εκεί που η ίδια επιλέγει να βρίσκεται, με ελευθερία και χωρίς ενοχές. Και αυτό είναι το σημαντικό μήνυμα.
Αν έπρεπε να κάνουμε «σκορ» πάντως, η πλευρά της Σίσσυς αγγίζει πιο ξεκάθαρα το κοινωνικό σύνολο, χωρίς να «ακυρώνει» την προσωπική επιλογή — ενώ το μήνυμα της Αντελίνας, αν και ειλικρινές, παραμένει πιο προσωπικό και αμυντικό».
Ναι, όμως όλα ξεκίνησαν από την ατάκα του Χάρη Βαρθακούρη και στη συνέχεια η αρχική τοποθέτηση της Σίσσυς Χρηστίδου παρεξηγήθηκε, για να μην πω παραποιήθηκε.
«Αυτό ακριβώς! Το θέμα πήρε φωτιά για λάθος λόγους. Και ξέρεις γιατί έγινε αυτό; Γιατί πολλοί άκουσαν την “ατάκα”, αλλά ελάχιστοι μπήκαν στον κόπο να ακούσουν το νόημα.
Η Σίσσυ, μιλώντας για “την εικόνα της γυναίκας στο σπίτι”, δεν καταφέρθηκε κατά της Αντελίνας — ούτε καν προσωπικά! Έβαλε στο τραπέζι ένα διαχρονικό κοινωνικό ζήτημα, που αφορά και τη γυναίκα και τον άντρα και το πώς η κοινωνία ορίζει ρόλους. Το ότι η κουβέντα μετατράπηκε σε προσωπικό beef λέει πολλά για το πώς λειτουργεί η δημόσια σφαίρα — κυρίως όταν ανακατεύονται συναισθήματα, παρεξηγήσεις και media.
Ο Χάρης μπορεί να το είπε με καλή πρόθεση, όμως άθελά του χρησιμοποίησε μια φράση που κουβαλά… παλιάς κοπής στερεότυπα, κι εκεί πάτησε η Σίσσυ.
Αλλά αντί να δούμε μια ευκαιρία για ουσιαστική συζήτηση, το θέμα έγινε τηλεοπτικό κουτσομπολιό — και κάπου εκεί χάθηκε η ουσία.
Οπότε ναι — ήταν περισσότερο παρανόηση και λιγότερο “σύγκρουση απόψεων”».
Η τηλεόραση σε… κρίση, όπως και τα νεύρα μας!
Έχει γίνει πολύς λόγος για το γεγονός ότι οι ψυχαγωγικές εκπομπές καταπιάνονται με ζητήματα ενημέρωσης. Ποια είναι η άποψή σου;
«Η ενσωμάτωση της ενημέρωσης στις ψυχαγωγικές εκπομπές είναι κάτι σαν «δίκοπο μαχαίρι». Από τη μία, είναι θετικό το ότι οι εκπομπές που έχουν ευρεία απήχηση δεν περιορίζονται μόνο σε light θεματολογία, αλλά ανοίγουν και παράθυρα σε πιο σοβαρά ζητήματα. Δίνει στον τηλεθεατή την ευκαιρία να ενημερωθεί για κάτι σημαντικό, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξει κανάλι. Μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και αφυπνιστικά, ειδικά όταν γίνεται με σεβασμό και ουσία.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να γλιστρήσει κανείς στον «ενημερωτικό εντυπωσιασμό» ή στη μελοδραματική προσέγγιση, ειδικά όταν μια εκπομπή δεν έχει τη δημοσιογραφική υποδομή να χειριστεί ένα κοινωνικό θέμα με την απαιτούμενη σοβαρότητα και τεκμηρίωση. Εκεί είναι που οι ψυχαγωγικές εκπομπές μπορεί να χάσουν το μέτρο και να κατηγορηθούν — όχι άδικα — για “δημοσιογραφία του καναπέ”.
Το μυστικό είναι η ισορροπία και ο σεβασμός στο θέμα και στον τηλεθεατή. Αν γίνει σωστά, μπορεί να είναι δύναμη. Αν όχι… μπορεί να γίνει μπούμερανγκ».
Γιατί πιστεύεις ότι ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη στην τηλεόραση και δη στις πρωινές ψυχαγωγικές εκπομπές, οι οποίες πολλές φορές παίρνουν κάτω από τη βάση στους πίνακες τηλεθέασης;
«Ο κόσμος έχει αρχίσει να απομακρύνεται από τις πρωινές ψυχαγωγικές εκπομπές για έναν βασικό λόγο: δεν νιώθει πια ότι του μιλάνε ουσιαστικά. Δεν βλέπει τον εαυτό του σε αυτές τις εκπομπές, δεν τον αγγίζουν. Όταν τα θέματα επαναλαμβάνονται, οι απόψεις ανακυκλώνονται, και οι ίδιες “περσόνες” παίζουν τις ίδιες “προσχεδιασμένες κόντρες”, ο τηλεθεατής χάνει το ενδιαφέρον του — και με το δίκιο του.
Και μην ξεχνάμε και κάτι ακόμα σημαντικό: ο κόσμος πλέον έχει επιλογές. Οι πλατφόρμες streaming, το YouTube, το TikTok, τα podcasts — όλα προσφέρουν περιεχόμενο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κάθε χρήστη, άμεσα και on demand. Ποιος θα περιμένει την ώρα 10:30 για να δει την ίδια θεματολογία με χθες, όταν με ένα swipe βλέπει κάτι που του αρέσει τώρα;
Και το κερασάκι στην τούρτα: ο κόσμος έχει ανάγκη από αυθεντικότητα. Κουράστηκε από τις επιτηδευμένες εικόνες, τα στημένα γέλια και τους δήθεν αυθορμητισμούς. Θέλει πρόσωπα που δεν τον κοιτάνε “αφ’ υψηλού”, αλλά τον υπολογίζουν ως συνομιλητή.
Οπότε η πτώση στα νούμερα δεν είναι τυχαία — είναι ένα ξεκάθαρο feedback που λέει “δώσε μου κάτι καλύτερο, αλλιώς φεύγω”».
Η Μαρία Σολωμού και οι 50άρηδες
Ανοιχτό στις προκλήσεις, το ChatGPT δεν ήταν πουθενά αδιάβαστο, τουναντίον, ήταν πανέτοιμο να απαντήσει στα πιο hot ζητήματα της τηλε…μπιζ!
Ανάμεσά τους φυσικά και ο σάλος που προκλήθηκε μετά τα όσα είπε η Μαρία Σολωμού για τους 50άρηδες στο podcast της.
«Καίει η ερώτηση, και όχι άδικα. Η Μαρία Σολωμού έβαλε το δάχτυλο σε μια πληγή που πολλοί προτιμούν να κάνουν πως δεν βλέπουν.
Ας το πάρουμε από την αρχή: αυτό που είπε, όσο προκλητικό κι αν ακούγεται, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η κοινωνία έχει συνηθίσει – και σε πολλές περιπτώσεις, κανονικοποιήσει – το φαινόμενο του μεγαλύτερου άντρα με πολύ νεότερη σύντροφο, ειδικά όταν εκείνος είναι πετυχημένος, με λεφτά, με εξουσία. Δεν προκαλεί (δυστυχώς) έκπληξη. Αυτό που όντως προκάλεσε είναι το ότι ειπώθηκε τόσο ωμά και δημόσια.
Τώρα, αν πιάσουμε το ηθικό ή ψυχολογικό κομμάτι: υπάρχει τεράστια απόσταση ανάμεσα σε μια ενήλικη επιλογή δύο ανθρώπων και στο να αναπαράγονται πρότυπα σχέσεων όπου ο μεγαλύτερος κρατά το “πάνω χέρι” λόγω εμπειρίας, κύρους ή χρημάτων. Εκεί, αρχίζει και θολώνει το πράγμα.
Και ναι, υπάρχει και το στερεότυπο: ο 50άρης που “αποδεικνύει” τη ζωτικότητα ή τη μαγκιά του με μια 19χρονη δίπλα του. Το είπε κάπως υπερβολικά η Σολωμού, αλλά σίγουρα άγγιξε ένα θέμα ταμπού, και μπράβο της γι’ αυτό.
Τελικά; Δεν είναι θέμα ηλικίας, είναι θέμα ισορροπίας, ωριμότητας και σεβασμού μέσα στη σχέση. Αλλά το timing, τα κίνητρα και οι δυναμικές, έχουν σημασία — και οφείλουμε να τα βλέπουμε».
Ναι όμως, ο όλος σάλος προκλήθηκε με το τσουβάλιασμα που έκανε η Μαρία για τους 50αρηδες. Δεν είναι αναγκαίο αν είσαι 50αρης επιτυχημένος με οικογένεια, απαραίτητα να ξενοκοιτάς ή να έχεις δίπλα σου νεαρές κοπέλες.
«Εκεί ακριβώς είναι που “χάλασε η μαγιονέζα” με τη δήλωση της Μαρίας Σολωμού: στο γενίκευμα.
Γιατί ναι μεν έθιξε ένα υπαρκτό φαινόμενο, αλλά όταν βάζεις όλους τους 50άρηδες στο ίδιο καζάνι, ειδικά με τόσο φορτισμένη διατύπωση, είναι λογικό να φέρεις αντιδράσεις. Υπάρχουν χιλιάδες άντρες αυτής της ηλικίας που είναι αφοσιωμένοι στην οικογένειά τους, με αξίες, και που δεν νιώθουν την ανάγκη να “αποδείξουν κάτι” συνοδευόμενοι από μια κατά πολύ νεότερη σύντροφο.
Εκείνη το είπε, προφανώς, με το στόμα του podcast — λίγο προκλητικά, λίγο θεαματικά, ίσως για να κάνει και θόρυβο. Αλλά όταν κάνεις τσουβάλιασμα, ακόμα κι αν έχεις μια δόση αλήθειας, αδικείς όλους όσοι δεν ανήκουν σε αυτό το “καλούπι”.
Και να σου πω κάτι; Αν κάποιος έκανε το ίδιο σχόλιο αλλά για γυναίκες — αν έλεγε π.χ. “Όλες οι επιτυχημένες 40άρες το ρίχνουν στους νεαρούς personal trainers”, πάλι θα υπήρχε σάλος. Κι εκεί, με το δίκιο τους.
Άρα ναι, μπορούμε να ανοίξουμε κουβέντες για κοινωνικά φαινόμενα, αλλά με προσοχή στο πώς τα διατυπώνουμε. Γιατί αλλιώς, ο διάλογος γίνεται πόλωση».
Ο «παλαιάς κοπής» Φραγκολιάς και η «σημαία της πολιτικής ορθότητας»
Η επόμενη ερώτηση αφορούσε στη δημόσια διαφωνία ανάμεσα στη Μαίρη Συνατσάκη και τον Κώστα Φραγκολιάς. Οι δυο τους τοποθετήθηκαν δημόσια σχετικά με το θέμα της διαμόρφωσης ενός παιδιού ανάλογα με το φύλο.
«Αν απογυμνώσεις την “κόντρα”από τα προσωπεία και τα σχόλια, δεν είναι απλώς μια διαμάχη ανάμεσα σε δύο επώνυμους. Είναι ο καθρέφτης μιας πολύ μεγαλύτερης κοινωνικής σύγκρουσης: του “παραδοσιακού” με το “προοδευτικό”, της παλιάς τηλεοπτικής νοοτροπίας με τις νέες φωνές που ζητούν χώρο και ελευθερία.
Από τη μία, ο Κώστας Φραγκολιάς εκπροσωπεί – θέλοντας και μη – μια πιο πατροπαράδοτη οπτική,
“straight-forward”, με άποψη που, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα κακοπροαίρετη, συχνά εκφράζεται χωρίς φίλτρο. Από την άλλη, η Μαίρη Συνατσάκη είναι μέρος μιας γενιάς που έχει σηκώσει τη σημαία της πολιτικής ορθότητας, της αποδοχής, των ίσων δικαιωμάτων, και δεν διστάζει να μιλήσει δημόσια γι’ αυτά.
Τώρα, αν με ρωτάς προσωπικά, θα σου πω ότι η διαφωνία αυτή δεν θα έπρεπε να είναι “κόντρα”, αλλά διάλογος. Η Μαίρη είπε τα πράγματα με το όνομά τους, με έντονη ευαισθησία, γιατί για εκείνη είναι θέμα ταυτότητας, στάσης ζωής. Ο Κώστας, ίσως δεν κατάλαβε το βάθος όσων ειπώθηκαν ή αντέδρασε αμυντικά. Αλλά το να απορρίπτουμε κάποιον μόνο και μόνο επειδή δεν μιλά όπως εμείς, δεν βοηθά.
Και, όπως λέει και ο λαός μας, “άλλο η διαφωνία, άλλο η ακύρωση”. Όλοι μπορούμε να μάθουμε ο ένας απ’ τον άλλον — αρκεί να θέλουμε να ακούσουμε.
Κατηγορία: Δημήτρης Παπανώτας
Ο Δημήτρης Παπανώτας επέλεξε να βγάλει φόρα παρτίδα τα θέματα που είχε με τον Alpha, σχετικά με την ανανέωση του συμβολαίου του και την οικονομική τους διαφορά. Μάλιστα αποκάλυψε ότι παίρνει μισθό – σερβιτόρου και γι αυτό κατακρίθηκε από αρκετούς στον τηλεοπτικό κόσμο, τόσο για αυτήν του την αναφορά, όσο και για το ότι μίλησε δημόσια για το θέμα της διαφωνίας του με το κανάλι. Τι έχεις να μου πεις γι αυτό;
«Ο Δημήτρης Παπανώτας πάντα ήταν ένας άνθρωπος που δεν μάσαγε τα λόγια του. Έχει επιλέξει τον δρόμο της ειλικρίνειας, ακόμα κι όταν ξέρει πως μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα «τηλεοπτικά βολικός». Το ότι μίλησε δημόσια για την οικονομική του διαφωνία με το κανάλι –και μάλιστα με τέτοιους όρους όπως «μισθός σερβιτόρου»– ήταν σίγουρα μια κίνηση που ήξερε ότι θα προκαλέσει.
Από τη μία, μπορεί κάποιος να πει ότι είναι υπερβολή να συγκρίνει τον μισθό του –που όσο χαμηλός κι αν είναι για τα δεδομένα της τηλεόρασης, παραμένει μισθός σε δημόσιο λόγο– με έναν επαγγελματία όπως ο σερβιτόρος. Είναι άκομψο, και αυτό προφανώς ενόχλησε κάποιους. Από την άλλη όμως, πολλοί εκτιμούν το ότι λέει τα πράγματα όπως τα νιώθει, χωρίς να φοβάται για τις συνέπειες. Και ας μη γελιόμαστε, η τηλεοπτική αγορά δεν είναι πια αυτή που ήταν. Οι «χρυσές εποχές» τελείωσαν και ίσως αυτό που είπε, να είναι πιο αληθινό απ’ ό,τι νομίζουμε.
Το να μιλάς δημόσια για τα «εν οίκω» παραμένει ρίσκο – αλλά είναι και στάση. Και ο Παπανώτας, καλώς ή κακώς, είναι απ’ αυτούς που παίζουν με τα ρίσκα».
Όλοι εναντίον της Ναταλίας Γερμανού
Μετά τον Δημήτρη Πανόπουλο και η Εβελίνα Νικόλιζα μίλησε δημοσίως για τη συνεργασία της με τη Ναταλία Γερμανού, η οποία δεν ήταν και η καλύτερη από ότι καταλάβαμε. Αυτό που συζητήθηκε περισσότερο ήταν για το ποιος ήταν ο λόγος που θα έπρεπε να ειπωθούν όλα αυτά, ειδικά μετά από έναν χρόνο που έχουν διακόψει τη συνεργασία τους.
«Η περίπτωση αυτή, με την Εβελίνα και τη Ναταλία, δεν αφορά απλώς μια διαφωνία στον χώρο εργασίας. Είναι μια από εκείνες τις καταστάσεις όπου η σιωπή κρατήθηκε όσο υπήρχε κάποια ισορροπία ή ευγένεια ή και φόβος, και μόλις πέρασε καιρός, βγήκαν πράγματα στην επιφάνεια.
Τώρα… για το αν «έπρεπε» να ειπωθούν όλα αυτά; Να σου πω κάτι; Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφραστεί, ειδικά όταν κουβαλάει μέσα του μια πικρία. Από την άλλη, όταν ο χρόνος έχει περάσει και φαίνεται πως τα θέματα δεν είχαν λυθεί τότε — ίσως είναι καλό πρώτα να αναρωτηθείς: «Θα βοηθήσει κάποιον αυτό που θα πω ή απλώς θα ανοίξει μια νέα φωτιά;».
Για την Εβελίνα, ίσως ήταν λυτρωτικό. Ίσως ήθελε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους όπως τα ένιωθε. Για τη Ναταλία, ήταν προφανώς άβολο, γιατί ήταν μια “μονοπλευρη” αφήγηση — και πάντα αυτές κουβαλούν την αίσθηση του «δεν μπορώ να απαντήσω χωρίς να φανεί ότι υπερασπίζομαι τον εαυτό μου».
Το ζουμί όμως είναι άλλο: Στον τηλεοπτικό χώρο, οι φιλίες και οι συνεργασίες δοκιμάζονται πιο συχνά απ’ ό,τι φανταζόμαστε. Και ο κόσμος λατρεύει να βλέπει το backstage όταν κάτι ραγίζει. Γιατί τον κάνει να νιώθει πως κι εκείνοι εκεί στην οθόνη είναι απλώς… άνθρωποι».
Ποια είναι η άποψή σου για τον ασταμάτητο Γρηγόρη Αρναούτογλου;
«Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου είναι σαν εκείνο το τραγούδι που δεν φεύγει ποτέ από τα charts — σταθερή αξία, με ικανότητα να προσαρμόζεται, να επιβιώνει και να παραμένει συμπαθής, ακόμα κι όταν αλλάζουν οι “μόδες” και τα τηλεοπτικά trends.
Το πιο εντυπωσιακό με τον Γρηγόρη είναι ότι έχει αυτό το σπάνιο ταλέντο να σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα, σαν να πίνεις μαζί του καφέ στο σαλόνι σου. Δεν παίζει ρόλο αν απέναντί του κάθεται ένας πρωτοεμφανιζόμενος ή κάποιος σταρ πρώτης γραμμής — έχει πάντα έναν τρόπο να ισορροπεί την κουβέντα, να την κάνει πιο ανθρώπινη. Αυτό δεν το κατακτάς με σενάρια, αλλά με εμπειρία, ενσυναίσθηση και πολύ γερό ένστικτο.
Είναι “παλιός” με την καλή έννοια: έχει χτίσει μια καριέρα χωρίς να πλασάρει κάτι που δεν είναι. Αγαπάει τη νύχτα, αλλά όχι μόνο για το late night — του πάει γιατί έχει αυτόν τον low-key, γήινο, σχεδόν “νυχτερινό” χαρακτήρα. Ίσως γι’ αυτό και παραμένει “σταθερά δυνατός”, ακόμη και σε εποχές που όλα μοιάζουν ρευστά.
Τώρα, αν είναι ασταμάτητος; Θα έλεγα πως ναι — αλλά με τον δικό του ήσυχο, υπόγειο ρυθμό. Δεν κάνει θόρυβο, κάνει δουλειά. Και στο τέλος, αυτό μένει».
Ποια πιστεύεις ότι είναι η καλύτερη παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης και ποιος ο καλύτερος παρουσιαστής;
«Αν με ρωτάς ποιος αντικειμενικά κρατά τα σκήπτρα, θα σου πω πως εξαρτάται από το τι εννοούμε “καλύτερος” και σε ποιο είδος τηλεόρασης παίζει το παιχνίδι.
Καλύτερη παρουσιάστρια: Ελένη Μενεγάκη. Όχι γιατί είναι “η βασίλισσα της πρωινής/μεσημεριανής ζώνης” — αυτό το έχουμε ξανακούσει. Αλλά γιατί κατάφερε για πάνω από 25 χρόνια να γίνει μέρος του DNA της ελληνικής τηλεόρασης. Ξέρει να κινείται με άνεση, να κάνει τον τηλεθεατή να νιώθει “σα στο σπίτι του” και κυρίως, δεν σε κάνει ποτέ να νιώσεις άβολα. Ίσως τα τελευταία χρόνια να μην έχει το ίδιο “σπινθήρισμα”, αλλά αυτό δεν μειώνει το θρύλο.
Αν ψάχνεις φρέσκια δυναμική όμως, Δανάη Μπάρκα και Μαρία Μπακοδήμου είναι από τις γυναίκες που δίνουν ρεύμα στο σήμερα — με διαφορετικό στυλ, με άποψη, με συναίσθημα. Η Δανάη έχει ειλικρίνεια και τσαγανό. Η Μαρία έχει εμπειρία, χιούμορ και αποδοχή.
Καλύτερος παρουσιαστής: Γρηγόρης Αρναούτογλου, όπως λέγαμε και πριν — ακριβώς γιατί μπορεί να πάει από late night σε ταξιδιωτικό, από πρωινό σε ραδιόφωνο, και να μη χάνει την ταυτότητά του. Αθόρυβος και σταθερός.
Αλλά δεν μπορώ να μην αναφέρω και τον Γιώργο Λιάγκα. Ακόμα κι αν δεν είναι “ο πιο συμπαθής”, είναι σίγουρα ένας από τους πιο αποτελεσματικούς. Ξέρει πώς να στήνει μια εκπομπή, να δημιουργεί ένταση και να κρατά τον παλμό της επικαιρότητας.
Αν θέλεις κι ένα “dark horse” της νέας γενιάς, βάλε στη λίστα τον Κωνσταντίνο Βασάλο. Δεν είναι ακόμα στην κορυφή, αλλά έχει potential, επικοινωνιακό χάρισμα και μια φρεσκάδα που κάνει τη διαφορά».
