Ο Γιώργος Μανουσαδάκης ήταν ένας από τους επιζώντες του ναυαγίου της Φαλκονέρας, με τις μνήμες του να είναι ζωντανές ακόμη και μετά από μισό αιώνα.
Πριν από περίπου επτά χρόνια, είχε μιλήσει στην εκπομπή της Ζήνας Κουτσελίνη, «Αλήθειες με τη Ζήνα» και περιέγραψε όλα όσα έζησε.
Ήταν 18 χρονών όταν έζησε αυτή τη φρικτή εμπειρία και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έχασε για πάντα τον αδελφό του.
«Είχαμε φάει και μετά πήγα για ύπνο. Εκεί που κοιμόμουν ήρθε ο συγχωρεμένος και μου λέει “Σήκω, έλα”. Πάμε να κατέβουμε και το καράβι ήταν μέσα φουλ. Πού να κατέβεις;
Πήγαμε στο μπαρ αλλά πού να κάτσεις; Με τίποτα. Σε κάποια στιγμή δίνουν σήμα κινδύνου, πάω να ανοίξω την πόρτα αλλά πού, τίποτα.
Ανεβαίνουμε στο κατάστρωμα πάνω, μου δίνουν σωσίβια, το βάζω και έκτοτε δεν τον ξαναείδα. Ο αδερφός μου δεν πήρε σωσίβιο και ούτε τον ξαναείδα.
Κρατούσα για κανένα 10λεπτο τα κάγκελα και μετά τούμπα. Μόλις πήρε τούμπα, με ρίχνει στη θάλασσα. Ευτυχώς είχε το σωσίβιο αλλιώς θα με είχε ρουφήξει.
Ήμουν εννιά ώρες πάνω σε μια σχεδία. Ήρθαν οι Φιλανδοί και μας πήραν μέσα!».
«Είδα το πλοίο, μας έδιναν τα χέρια τους και είχαν ρίξει μια σκάλα, μας έδεσαν με ζώνη και μας τραβούσαν. Μόλις ανεβήκαμε μας έδωσαν ρούχα και μας πήγαν κατευθείαν στα καράβια.
Σκεφτόμουν τον αδερφό μου!».
Διαβάστε επίσης
«Το ναυάγιο»: Ανατριχιάζει το νέο τρέιλερ της σειράς – Μία βαλίτσα γεμάτη ελπίδα χάνεται στον βυθό
