Μια ενδιαφέρουσα εξομολόγηση έκανε ο Χρήστος Φωτίδης, μιλώντας για την ιδιαίτερη επιθυμία του Θύμιου Καρακατσάνη να βρεθεί κάποτε στη σκηνή με τον Μάρκο Σεφερλή. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα On Time και στη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου, ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη βαθιά σχέση που τον συνέδεε με τον κορυφαίο πρωταγωνιστή του θεάτρου, αλλά και στη δύσκολη περίοδο που πέρασε μετά την απώλειά του.

«Εγώ μετά τον θάνατο του Θύμιου, έπαθα μελαγχολία και μεγάλο σοκ. Ήμασταν 15 χρόνια μαζί στη σκηνή. Κάναμε μεγάλες φεστιβαλικές παραστάσεις αλλά και στο θέατρο “Μπρόντγουεϊ” την παράσταση “Μικροί Φαρισαίοι” του Δημήτρη Ψαθά. Όταν “έφυγε” ο Καρακατσάνης, έπαθα κατάθλιψη. Το κατάλαβα αργότερα. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα.

Αρνιόμουν να κάνω πράγματα. Ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος με άλλους όρους απ΄ ό,τι οι υπόλοιποι στο θέατρο. Δεν θέλω να μειώσω κανέναν, αλλά δεν υπάρχει κάποιος σαν τον Καρακατσάνη. Ήταν μοναδικός», είπε αρχικά ο Χρήστος Φωτίδης.

Αντιδράσεις για την παράσταση «Η κληρονομιά μας»: «Η τέχνη “φεύγει” από τα καθιερωμένα κι εγώ φόρεσα φουστάνια στις “Εκκλησιάζουσες”»

Στη συνέχεια τόνισε: «Ήταν δύσκολος συνεργάτης, αλλά δίκαιος. Δε σε αδικούσε αν άξιζες. Εγώ είχα κάνει και βοηθός του σε σκηνοθεσίες και μου έλεγε: “Να καλέσουμε τον Ευριπιώτη, τον Παπαματθαίου, τη Ρήγου, τον Χρυσικάκο και άλλους”. Αν με κάποιους ηθοποιούς είχε συνεργαστεί σωστά, τους ξανάπαιρνε σε δουλειά. Κι εδώ θα σου αποκαλύψω άλλο ένα όνειρο που είχε ο Θύμιος Καρακατσάνης. Ήθελε να παίξει μαζί με τον Μάρκο Σεφερλή.

Μου το είχε πει ο ίδιος. Τον Σεφερλή τον είχε για μεγάλο ταλέντο και το αποδεικνύει ο Μάρκος, που γεμίζει το Δελφινάριο μόνος του, ενώ κάποτε χρειαζόντουσαν δέκα πρωταγωνιστές για να το γεμίσουνε».

Διαβάστε επίσης: Χρήστος Φωτίδης: «Αναγκάστηκα να μείνω με τον πατέρα μου, αλλά δεν άντεξα… στα 17 έφυγα»