Η Άννα Παναγιωτοπούλου, μια από τις πιο αγαπημένες και πολυσχιδείς ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης, έφυγε από τη ζωή στις 4 Μαΐου 2024, σε ηλικία 76 ετών, αφήνοντας πίσω της μια ανεκτίμητη καλλιτεχνική παρακαταθήκη.
Γεννημένη το 1947, η Άννα Παναγιωτοπούλου μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το 1968 έκανε τα πρώτα της βήματα στο σανίδι με την παράσταση «Άλκηστις» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή και άλλους νέους καλλιτέχνες, ίδρυσε το «Ελεύθερο Θέατρο», ένα πρωτοποριακό σχήμα που ανανέωσε την επιθεώρηση και έδωσε φωνή στην πολιτική και κοινωνική σάτιρα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.
Η θεατρική της διαδρομή ήταν πλούσια και πολυδιάστατη, με συμμετοχές σε έργα όπως «Ευαίσθητη ισορροπία» (1986), «Το έκτο πάτωμα» (1991), «Τρομεροί γονείς» (1996), «Το γλυκό πουλί της νιότης» (2001), «Η θεία από το Σικάγο» (2006), «Το μπουφάν της Χάρλεϊ» (2009), «Chicago» (2013) και «Η τρελή του Σαγιό» (2014). Η τελευταία της θεατρική εμφάνιση ήταν το 2014 στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια.
Η Άννα Παναγιωτοπούλου άφησε ανεξίτηλο στίγμα και στην τηλεόραση, με εμβληματικούς ρόλους που αγαπήθηκαν από το κοινό. Το 1986, ενσάρκωσε τη «Μαντάμ Σουσού» στην ομώνυμη σειρά της ΕΡΤ2, βασισμένη στο έργο του Δημήτρη Ψαθά, χαρίζοντας μια αξέχαστη ερμηνεία. Ακολούθησαν οι επιτυχημένες σειρές «Οι Τρεις Χάριτες» (1989–1992), όπου υποδύθηκε την Όλγα Χαρίτου, και «Ντόλτσε Βίτα» (1995–1997), ως Χριστίνα Μαρκάτου. Συμμετείχε επίσης σε σειρές όπως «Safe Sex», «Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο» και «Αυστηρώς Κατάλληλο».
Άννα Παναγιωτοπούλου: Οι καλύτερες σκηνές της Χριστίνας Μαρκάτου στο Ντόλτσε Βίτα
Πέρα από την υποκριτική, η Άννα Παναγιωτοπούλου ασχολήθηκε με τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία. Έγραψε σενάρια για τις τηλεοπτικές σειρές «Ροζαλία» (1993) και «Μονάχους Μονάχους» (1997), ενώ συνέβαλε δραματουργικά και σε θεατρικά έργα. Συμμετείχε επίσης στη ραδιοφωνική εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη», δίνοντας τη φωνή της στη Χιονάτη και τραγουδώντας σε θεατρικές παραστάσεις.
Η Άννα Παναγιωτοπούλου παντρεύτηκε το 1972 και απέκτησε έναν γιο, τον Δημήτρη, το 1973. Ζούσε στον Λυκαβηττό, αλλά περνούσε μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Τήνο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της αντιμετώπισε προβλήματα υγείας, καθώς έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
ellinikoskinimatografos.gr
Η είδηση του θανάτου της σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και το κοινό. Ο Σταμάτης Κραουνάκης την αποχαιρέτησε με μια συγκινητική ανάρτηση, ενώ ο Σπύρος Μπιμπίλας έγραψε: «Αντίο Άννα. Σπουδαία κυρία του θεάτρου μας… Σ’ ευχαριστούμε για όσα πρόσφερες στο Θέατρο και στο κοινό μας».
Η Άννα Παναγιωτοπούλου θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας ως μια σπουδαία ηθοποιός, μια δημιουργική δύναμη και μια γυναίκα με πάθος για την τέχνη και τη ζωή. Το έργο της συνεχίζει να εμπνέει και να συγκινεί, αποτελώντας πολύτιμο κομμάτι της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
