Μια προσωπική στιγμή με έντονο συναισθηματικό αποτύπωμα μοιράστηκε το μεσημέρι της Τρίτης η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση μέσω του λογαριασμού της στο Instagram. Αφορμή στάθηκε μια συζήτηση με τον γιο της, Νίκο, λίγο πριν κοιμηθεί, η οποία την οδήγησε σε βαθύτερες σκέψεις και προβληματισμούς.
«”Μαμά πεινάω”, παραπονέθηκε χθες βράδυ ο Νίκος όταν ξαπλώσαμε για ύπνο. «Βιαζόσουν να παίξεις την ώρα του φαγητού και δεν έφαγες αρκετά γι’αυτό πεινάς μωρό μου, θα φας αύριο ένα δυνατό πρωινό», του απάντησα. Δεν ήμουν σίγουρη εάν έκανα σωστά που δεν τον κατέβασα στην κουζίνα και μου δημιουργήθηκαν τύψεις.
Και μετά σκέφτηκα τα παιδιά στην Γάζα. Βασικά τους γονείς στην Γάζα. Αναρωτήθηκα, πόσες φορές άραγε ακούν εκείνοι καθημερινά αυτή την φράση; Πώς αισθάνονται που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν την βασικότερη ανάγκη των παιδιών τους; Πόσο πονάνε που τα βλέπουν μέρα με την ημέρα να λιώνουν από την ασιτία;
Φαντάζομαι ότι ο πόνος τους είναι ανυπόφορος. Ότι αισθάνονται ανήμποροι, ανεπαρκής, άχρηστοι – κακοί γονείς. Ο καλός γονέας άλλωστε είναι ο δυνατός γονέας – εκείνος που καταφέρνει να προστατέψει το παιδί του από το κακό! Εκείνοι όμως δεν μπορούν! Δεν μπόρεσαν να το κάνουν…
Όχι γιατί είναι κακοί γονείς, αλλά επειδή έτυχε να βρεθούν στο λάθος μέρος την λάθος ιστορική περίοδο. Και θύμωσα. Θύμωσα τόσο που ήθελα να μπω να απαντήσω σε κάθε απαράδεκτο που μου στέλνει μήνυμα ότι «Οι Παλαιστίνιοι το ξεκίνησαν όλο αυτό».
Τόσο, που ήθελα να μπω μέσα στο τηλέφωνο και να τους ρίξω ένα χαστούκι να συνέλθουν. Και αμέσως μετά (…) αισθάνθηκα περήφανη! Περήφανη που υπάρχουν άνθρωποι – συμπολίτες μου, που είναι διατεθημένοι να ρισκάρουν τις ζωές τους για αυτούς τους γονείς – για αυτά τα παιδιά. Τα παιδιά που φωνάζουν «πεινάω μαμά» και τις μαμάδες που δεν μπορούν παρά να καταπιούν τα δάκρυά τους και να μείνουν σιωπηλές».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εριέττα Κούρκουλου: «Δεν ξεχνώ και τις υπόλοιπες μαμάδες, εκείνες που δεν γέννησαν τα παιδιά τους»
