Τα 90 της χρόνια κλείσει σήμερα (21/6) η Μάρω Κοντού και η Φίνος Φιλμ θέλησε να της ευχηθεί με μια φωτογραφία από το παρελθόν.
«Πολύχρωμες ευχές στέλνουμε σήμερα στην υπέροχη και λαμπερή Μάρω Κοντού! Χρόνια πολλά αγαπημένη μας Μάρω», αναφέρεται στην ανάρτηση.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποια είναι η Μάρω Κοντού;
Η ηθοποιός γεννήθηκε στο Κουκάκι της Αθήνας. Ο πατέρας της ήταν ένας Πειραιώτης έμπορος με καλλιτεχνικές ευαισθησίες, που έφυγε από τη ζωή από φυματίωση όταν εκείνη ήταν μόλις δύο ετών. Μεγάλωσε με τη μητέρα της και τη γιαγιά της στο Κουκάκι, από το οποίο έχει ωραίες αναμνήσεις.
«Το Κουκάκι τότε ήταν μια γλύκα. Υπήρχαν μυρωδιές, όλα τα σπίτια μονά ή διπλά με κήπους, γύρω μας ζούσαν υπέροχες οικογένειες, οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν πάντα ανοιχτά. Γείτονές μας ήταν η οικογένεια του Μάριου Πλωρίτη, η φίλη μου Κατερίνα Γιουλάκη, παραπάνω έμενε η Νάνα Μούσχουρη» είχε πει σε συνέντευξη.
Από μικρή αγαπούσε τον χορό και σπούδασε πάνω σε αυτό, στη σχολή της Κούλας Πράτσικα. Κάποτε κέρδισε υποτροφία για την σχολή HLADEK στη Γερμανία, την οποία όμως δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε η οικογένειά της. Το 1953 μπήκε σε έργο του Εθνικού Θεάτρου ως μέλος του χορού σε αρχαίες τραγωδίες.
Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Μάρως Κοντού ήταν μόλις είχε ξεκινήσει στο Εθνικό Θέατρο, με έναν ρόλο στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Χαρούμενο Ξεκίνημα» (1954) του Ντίνου Δημόπουλου. Ακολούθησαν κι άλλοι ρόλοι σε ταινίες όπως: «Ο Άνθρωπος του Τραίνου», «Έγκλημα στο Κολωνάκι» και «Έγκλημα στα Παρασκήνια».
Η Μάρω Κοντού και ο έρωτας
Σε συνέντευξή της στο Στούντιο 4 αναφέρθηκε και στους συντρόφους της αλλά και το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζε για εκείνη ο έρωτας.
«Στις σχέσεις μου δεν ήμουν σαλιάρα, ούτε γατούλα στον έρωτα. Μέχρι που κάποιος που το είπε κάποια στιγμή να γίνω, έτσι περίμεναν κάποια αρσενικά, μπορεί να τους βοηθάει αυτό, να τους χαλαρώνει. Εγώ ήμουν Γερμανοτραφής! Μπαμπάς δεν υπήρχε, πέθανε όταν ήμουν δύο ετών, δεν τον γνώρισα. Την έλλειψή του την κατάλαβα στη διάρκεια. Ήθελα από τον άνθρωπο που ερωτευόμουν να μου κάνει λίγο τον μπαμπά. Αυτό δεν ήταν πολύ εύκολο, γιατί πιθανό κι εκείνος να γύρευε μια μαμά. Μια φορά το βρήκα, και θυμάμαι μάλιστα ότι το έλεγα, μου μυρίζεις “μπαμπίλα”, μπαμπάς. Ήταν μεγαλύτερος, δεν είχαμε μεγάλη διαφορά, αλλά δεν είχε το νεανικό επάνω του. Ενώ δεν ήταν μεγάλος, ήταν “βαρύς”».
Διαβάστε επίσης
Μάρω Κοντού: «Με εκνευρίζουν οι βλακείες, ο κουτός, ο πονηρός και ο ατάλαντος άνθρωπος»
