Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο Γιώργος Κιμούλης στο περιοδικό OK! και τον Μιχάλη Ροδόπουλο. Ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε, μεταξύ άλλων, για την έννοια της αδικίας, σημειώνοντας πως, αν κάποτε αδίκησε κάποιον, δεν το συνειδητοποίησε.

Ποιον φοβάται τελικά ο Γιώργος Κιμούλης;

Στη ζωή μας υπάρχει ένας φόβος, εκτός του φόβου του θανάτου από όπου πηγάζουν όλοι οι άλλοι φόβοι. Είναι ο φόβος προς τους άλλους ανθρώπους. Εγώ δεν φοβάμαι τους ανθρώπους. Στην τέχνη με την οποία ασχολούμαι, υπάρχει ένα διαρκές «πάμε από την αρχή», σαν να ξεκινάς από το απόλυτο μηδέν. Κάθε αρχή έχει και ένα άγνωστο «μετά». Για να μπορείς να κάνεις το πρώτο βήμα, πρέπει να μπορείς να ρισκάρεις. Και το ρίσκο εμπεριέχει κίνδυνο. Αν επιτρέψεις να κυριαρχήσει ένας φόβος, έστω και απροσδιόριστος, επαναπαύεσαι σε ό,τι έχεις κάνει στον παρελθόντα χρόνο και παραμένεις στάσιμος.

Γιώργος Κιμούλης: «Η συνύπαρξη με τον άλλο σχεδόν βιάζει τον ατομικό μας χώρο, γι’ αυτό τη φοβόμαστε και…»

Αισθάνεσαι ότι έχεις αδικήσει στη ζωή σου;

Αν έχει συμβεί, το έκανα χωρίς να το ξέρω. Έχω ανεπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου, όπως σου είπα πριν, ασχέτως αν πολλές φορές μπορεί και να μην τα έχω καταφέρει καλά. Έχω ζητήσει πολλές φορές «συγγνώμη» αν κάνω ένα λάθος στη συμπεριφορά μου με έναν άνθρωπο. Αλλά δεν μου φτάνει η λεκτική συγγνώμη, προχωράω σε πράξεις. Η συγγνώμη είναι ένα είδος εγωιστικής μετάνοιας που δεν με αφορά. Ζητάς μια «συγγνώμη» και νομίζεις ότι έχεις καθαρίσει. Δεν φτάνει αυτό. Στο λάθος που έχεις κάνει, κάποια πράξη έκανες και αυτό τον έχει πληγώσει. Πρέπει λοιπόν με κάποια πράξη να του το ανταποδώσεις και όχι απλώς με μια λέξη.

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα