Με αφορμή τη δισκογραφική του επιστροφή με το άλμπουμ “Αγαπώ σημαίνει”, ο Γιώργος Μαζωνάκης μίλησε στο περιοδικό People και στον Μαρίνο Βυθούλκα.
Ο κριτής στο YFSF, ολοκλήρωσε τις εμφανίσεις του στο “Έναστρον” με την Άντζελα Δημητρίου και τον Νίκο Κουρκούλη, που χαρακτήρισε μία από τις ωραιότερες συνεργασίες του. “Ήμουν ευτυχής κάθε βράδυ που με την Άντζελα και τον Νίκο συνεργαζόμασταν επί της ουσίας”, είπε.
“Στη μουσική υπάρχει καλλιτεχνική δικτατορία”
Άραγε υπήρξε κάποια φορά που το ένστικτό του τον πρόδωσε;
«Δεν έπεσα ποτέ έξω σε επαγγελματικές μου εκτιμήσεις. Άλλωστε είμαι της άποψης πως ορισμένα πράγματα είναι για να συμβούν και πως υπάρχει μια δεδομένη πορεία. Στο κομμάτι της νυχτερινής ψυχαγωγίας, θεωρώ πως οι καλλιτέχνες δεν συνεργάζονται, συστεγάζονται. Απλά υπήρχε πάντα μια συστέγαση που σήμαινε πως ο κάθε καλλιτέχνης είχε το πρόγραμμά του και τέλος (…) Όπως έχει πει και ο μεγάλος μας μαέστρος και ποιητής Θόδωρος Κουρεντζής, στη μουσική δεν υπάρχει δημοκρατία, αλλά καλλιτεχνική δικτατορία. Δεν ωφελεί την ίδια τη συνεργασία να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Αυτό οδηγεί σε αδιέξοδο και όχι σε καλλιτεχνική δημιουργία, που είναι το ζητούμενο».
“Δεν είμαι αλαζόνας”
Θεωρεί τον εαυτό του εκκεντρικό; Άλλωστε οι εμφανίσεις του, ειδικά στο YFSF, σχολιάζονται εκτενώς.
«Όχι, δεν θεωρώ πως είμαι εκκεντρικός. Είμαι ένας άνθρωπος που εξελίσσεται, προχωράω τον δικό μου δρόμο, δεν ακολουθώ την πεπατημένη. Δεν είναι στόχος να προκαλώ με τις εμφανίσεις μου. Αντίθετα, είμαι σεμνός, εκτιμώ τους άλλους, δεν είμαι αλαζόνας και ποτέ δεν θα υποστηρίξω ότι είμαι το υπέρτατο ον της ανθρωπότητας. Αυτά δεν υπάρχουν σε μένα».
Η επιτυχία δεν τον έκανε να καβαλήσει το καλάμι. «Ποτέ στη ζωή μου δεν έχασα την μπάλα. Ούτε για πέντε δευτερόλεπτα δεν μου έχει περάσει από το μυαλό ότι είμαι κάτι σημαντικό. Ποτέ δεν πίστεψα ότι είμαι θεός» ξεκαθαρίζει. Στη ζωή προχώρησα, έφυγα, αλλά δεν ξέφυγα ποτέ».
“Είμαι μοναχός σε αυτήν την τέχνη”
Η προσωπική του ζωή δεν έχει δει ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας.
«Δεν έδωσα αφορμές για να ασχοληθούν με την προσωπική μου ζωή. Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που απασχολούν τα media με τη ζωή τους και τα προσωπικά τους . Τα βαριέμαι αυτά. Δεν με αφορά όλη αυτή η παραφιλολογία. Πέρα, όμως, από αυτό, η δική μου πορεία είναι στηριγμένη στο ρεπερτόριο, στις εμφανίσεις, στις ενορχηστρώσεις μου, στην καλλιτεχνική μου διαδρομή, στη μουσική μου και όχι στην προσωπική μου ζωή. Σε αυτά που λέω, πράττω, υποστηρίζω και επικοινωνώ. Οι άνθρωποι είμαστε πολύπλευροι και όσο μεγαλώνω αναζητώ κι επικεντρώνομαι στην ουσία. Η ζωή για όλους μας είναι ένας διαρκής αγώνας με τον εαυτό μας. Με έχω μάθει, με έχω ανακαλύψει και μέσα από την πορεία μου ως καλλιτέχνη. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να εξελίσσομαι και να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Κάνοντας έναν απολογισμό πορείας, μπορώ να σου πω ότι είμαι μοναχός σε αυτή την τέχνη. Έχω μονάσει στο τραγούδι και έτσι πορεύομαι, γιατί πολύ απλά με αυτόν τον τρόπο εκφράζομαι. Δεν ντύνομαι για να μεταμορφωθώ σε ερμηνευτή ή κάτι άλλο. Αυτό είμαι! Είμαι ο εαυτός μου! Είμαι ο Γιώργος!» τονίζει στο People.
Η αγάπη του για την Κρήτη
«Η Κρήτη είναι ο τόπος μου. Εκεί, στον Σταυρωμένο έξω από τη Σητεία, γεννήθηκε ο πατέρας μου. Δεν μπορώ να μιλήσω για το νησί μου χωρίς να έρχονται δεκάδες διαφορετικές εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά μου. Έχω περπατήσει όλα τα φαράγγια της νότιας Κρήτης και έχω τρέξει στα περισσότερα μονοπάτια της, ακόμα και αχαρτογράφητα. Μπορώ να σε καθοδηγήσω σε διαδρομές που δεν τις βάζει ο νους σου, διαδρομές που κόβουν την ανάσα. Έχω κολυμπήσει και στις πιο απόμερες και δύσβατες παραλίες του νησιού. Ανυπομονώ για την επόμενη φορά που θα πάω, ανυπομονώ για την κόκκινη μεστή ντομάτα με τη γεύση που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο. Ανυπομονώ για τους ντολμάδες της θείας Παρθενόπης με αμπελόφυλλα που μαζεύω εγώ ο ίδιος. Η Κρήτη, όμως, δεν είναι μόνο αυτό το ανεπανάληπτο τοπίο, η γνήσια μεσογειακή κουζίνα και η ιστορία. Είναι κυρίως οι άνθρωποί της. Αγαπώ να πίνω τον καφέ μου με τους ντόπιους στα καφενεία και να κάνουμε υπέροχες συζητήσεις. Η αυθόρμητη αγάπη και φιλοξενία τους είναι σπάνια. Ένα πρωινό που κολυμπούσα μόνος σε μια απομακρυσμένη παραλία, μία κυρία άνοιξε την ταβέρνα της για να μου μαγειρέψει, να φάω όταν βγω, χωρίς να της έχω ζητήσει οτιδήποτε. Η κρητική ψυχή συγκλονίζει».
” Η νύχτα δεν πέρασε από πάνω μου”
Ο Γιώργος Μαζωνάκης δεν έχει θέμα με την ηλικία του. Στις 4 Μαρτίου έγινε 47 ετών.
«Ποτέ δεν είχα θέμα με την ηλικία. Από μικρός ήθελα να μεγαλώσω. Θυμάμαι πως έλεγα στη μητέρα μου πως θέλω να γίνω μεγάλος κύριος. Σκέφτομαι τον εαυτό μου 80-85 ετών και τον φαντάζομαι να έχει μεγαλώσει όμορφα ψυχικά, σωματικά και πνευματικά. Μολονότι είμαι 47 ετών και 26 χρόνια στη δισκογραφία και περισσότερα από 30 χρόνια στο τραγούδι, επαγγελματικά αισθάνομαι σαν να είμαι στην πρώτη Γυμνασίου».
Τι είναι αυτό που τον κρατάει σε εγρήγορση στην καθημερινότητά του;
«Μου αρέσει να πηγαίνω για μπάνιο στη θάλασσα όλο τον χρόνο. Τη χαρά της χειμερινής κολύμβησης μου τη μετέδωσε η καλή μου φίλη και στιχουργός Νίκη Παπαθεοχάρη. Καθημερινά σηκώνομαι γύρω τις 10.00. Θέλω να απολαμβάνω τη μέρα μου από νωρίς. Πιστεύω πως η νύχτα δεν πέρασε από πάνω μου και δεν επηρέασε την αγάπη μου για το φως του ήλιου. Είμαι άνθρωπος του φωτός και το απολαμβάνω σε όλο του το μεγαλείο”.
“Είμαι ο πιο αυστηρός κριτής μου”
Ο Γιώργος Μαζωνάκης περιέγραψε τις αξίες του χαρακτήρα του.
“Όλες οι σχέσεις μου βασίζονται στην αλήθεια και στο δίκαιο. Μη φανταστείς, όμως, ότι το σπίτι μου είναι πάντα γεμάτο από κόσμο. Είμαι μοναχικός άνθρωπος και αυτή τη μοναχικότητα την απολαμβάνω. Όπως επίσης είμαι από αυτούς τους τύπους που κάνουν απολογισμούς. Πάνω απ’ όλα, είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Είμαι ο πιο αυστηρός κριτής μου, αλλά πλέον έχω γίνει λιγότερο επικριτικός από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Θέλω να έχω αξίες στη ζωή μου και να τις διατηρήσω για πάντα. Όλα, όμως, ξεκινούν από μέσα μας. Η πίστη είναι που κινεί το θαύμα».
