Ακόμα και την πύλη των δικαστηρίων είναι έτοιμη να περάσει η Σάντρα Βουτσά, η οποία ζητά από τη δεύτερη σύζυγο του αείμνηστου Κώστα Βουτσά, Θεανώ Παπασπύρου τους δεκάδες πίνακες, μεγάλης αξίας, τους πατέρα της.
«Ο πατέρας μου αγαπούσε ιδιαίτερα την τέχνη της ζωγραφικής και είχε άποψη, καθώς ήταν μανιώδης συλλέκτης πινάκων. Ο ίδιος είχε αγοράσει πολλούς πίνακες, κάνοντας έτσι μια σημαντική επένδυση για το μέλλον, αφού ορισμένοι από αυτούς έχουν μεγάλη αξία. Να σου δώσω να καταλάβεις, μπορεί να είχε αγοράσει τότε έναν πίνακα που στοίχιζε 1.000 ευρώ και σήμερα να κοστίζει πάνω από 50.000 ευρώ. Ο πατέρας μου λοιπόν είχε αγοράσει πάνω από τριάντα πίνακες», αποκάλυψε η Σάντρα στο περιοδικό «Λοιπόν» και στην ερώτηση για το πού βρίσκονται τα έργα τέχνης απάντησε:
«Είναι κλειδωμένοι στο σπίτι της δεύτερης συζύγου του πατέρα μου, της Θεανώς Παπασπύρου. Θέλω να αναφέρω ότι πάντοτε ο πατέρας μου έλεγε, ότι ήθελε αυτή η συλλογή του να μοιραστεί στις τρεις κόρες του, σε έμενα, στη Νικολέττα και τη Θεοδώρα. Ο μικρός Φοίβος δεν υπήρχε τότε, ούτε σαν ιδέα, αφού ο πατέρας μου δεν είχε παντρευτεί ακόμα ούτε την Εύη Καραγιάννη. Το ότι ήθελε να μας μοιράσει του πίνακες δεν το έλεγε μόνος σε εμάς, αλλά και σε κουβέντες με φίλους και γνωστούς του, το έλεγε ακόμη και σε εκπομπές. “Αγοράζω πίνακες για τα τρία μου κορίτσια”, έλεγε χαρακτηριστικά».
Αυτοί οι πίνακες αποκτήθηκαν από τον Κώστα Βουτσά κατά τη διάρκεια του γάμου του με τη Θεανώ Παπασπύρου.
«Μετά τον χωρισμό τους, εκείνη προθυμοποιήθηκε να τους φυλάξει στο σπίτι της στο Κολωνάκι, ώστε να τους μοιράσει η ίδια όταν θα έφτανε η ώρα. Αυτή ήταν, υποτίθεται, η συμφωνία. Άλλωστε, τα έργα τέχνης αποκτήθηκαν αποκλειστικά και μόνο με χρήματα του πατέρα μου. Η Θεανώ δεν είχε καμία συμμετοχή σε αυτό. Όταν όμως, μετά τον θάνατό του, της έκανα κρούση για το θέμα, υπήρξε από την πλευρά της μια απάντηση του στιλ “είναι δικά μου, δεν τα δίνω”. Θα μπορούσε η κυρία Παπασπύρου να είχε πει πριν από τον θάνατο του πατέρα μου “κοίταξε, Κώστα, εγώ θεωρώ ότι αυτοί οι πίνακες είναι δικοί μου και δεν θέλω να τους μοιράσω ή θέλω να τους μοιράσω μόνο στις δικές μου κόρες”. Αφού λοιπόν εκείνη μου έδωσε τελεσίγραφο, κι εγώ προχωρώ ανάλογα».
«Μίλησα με έναν δικό της άνθρωπο, που διαχειρίζεται αυτά τα θέματα για τη Θεανώ και όπως μου μετέφερε είναι κάθετα αρνητική στο να δώσει τους πίνακες σε εμάς, δηλαδή στις κόρες του Βουτσά. Μάλιστα τους είπα πως θα δημοσιοποιήσω το θέμα αν χρειαστεί και με ειρωνεύτηκαν».
Η ίδια, ξεκαθάρισε ότι δεν έχει διεκδικήσει ποτέ κι άλλο μέρος της περιουσίας του πατέρα της.
«Όχι, βέβαια! Δεν τρελάθηκα ξαφνικά κι άρχισα να σκαλίζω και να διεκδικώ περιουσία που είχε αφήσει ο πατέρας μου στις συζύγους του. Στη Θεανώ Παπασπύρου για παράδειγμα, της είχε αφήσει τρία σπίτια, όπως και αυτό της Μυκόνου. Δικαίωμά του ήταν να αφήσει την περιουσία του όπου ήθελε. Δεν έχω κανένα θέμα με αυτό. Το μόνο που διεκδικώ είναι οι πίνακες που ο πατέρας μου είχε ξεκαθαρίσει πως θα τους αφήσει σε εμάς τις τρεις!».
Για το αν είχε συζητηθεί το θέμα αυτό με τον Κώστα Βουτσά και τη Θεανώ: «Τον Μάιο του 2019 είχε γίνει τηλεφώνημα του πατέρα μου στη Θεανώ. Του είχε προτείνει τότε να κάνει διαθήκη αλλά εκείνος απάντησε, και το ξέρω πολύ καλά αυτό ότι “Δεν χρειάζεται βρε Θεανώ μου να κάνω διαθήκη και έχουμε συμφωνήσει όταν έρθει αυτή η ώρα, οι πίνακες θα μοιραστού στα κορίτσια κατόπιν κλήρωσης, έτσι έχουμε πει… Δεν θα τα αλλάξουμε τώρα”. Ξέρεις πολύ καλά ότι ο πατέρας μου δεν ήθελε να συζητάει για θέματα θανάτου. Έλεγε ότι θα ζήσει 20 χρόνια ακόμη, οπότε δεν ήθελε να ακούει για διαθήκες και τέτοια. Γιατί τότε δεν του το ξεκαθάρισε ευθέως και να του πει “εγώ Κώστα μου τους θέλω για μένα τους πίνακες”. Άλλα έλεγε μπροστά του και άλλα έκανε μετά τον θάνατό του».
Ο Κώστας Βουτσάς δεν είχε κάνει ποτέ διαθήκη. «Ακούστηκαν πολλά και αμύθητα ποσά και τεράστια περιουσία. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ήταν ένας άνθρωπος που δούλευε πολύ και έβγαλε αρκετά χρήματα στη ζωή του, αλλά τα τελευταία χρόνια ήταν κι εκείνου η ζωή δύσκολη όπως όλων των Ελλήνων».
Ο αείμνηστος ηθοποιός είχε πει ότι την περιουσία του την είχε μοιράσει στις γυναίκες του. «Σε κάθε γάμο που έκανε, αποκτούσε κάποια σπίτια κι έκανε κάποιες επενδύσεις. Όταν χώριζε άφηνε για παράδειγμα το σπίτι που έμενα με την κάθε σύζυγο αντίστοιχα. Δεν αγόραζε γενικά σπίτια και τα μοίραζε. Και με την μητέρα μου, την Έρρικα Μπρόγιερ όταν χώρισαν, της άφησε το σπίτι που μέναμε. Να φανταστείς ότι ακόμη και η θεία μου, η αδερφή του πατέρα μου, είχε δώσει στον μπαμπά μου δυο εικόνες μεγάλης αξίας της μητέρας τους, της γιαγιάς μου δηλαδή, ως αναμνηστικές. Η θεία μου τότε δεν είχε παιδιά και της είχε πει ο πατέρας μου, πως αν κάνεις παιδιά αργότερα θα στις δώσω πίσω. Η θεία μου εννοείται τις έδωσε στον πατέρα μου, να έχει κι εκείνος κάτι αναμνηστικό από τη μητέρα μου. Ήταν το διάστημα που ήταν παντρεμένος με τη Θεανώ. Σήμερα που μιλάμε η θεία μου ζητάει πίσω τις εικόνες της από τη Θεανώ και δεν τις δίνει».
Για τη σχέση της με τις δύο αδερφές της: «Για τη Νικολέττα και τη Θεοδώρα είναι η μητέρα τους και για μένα είναι οι αδελφές μου. Οπότε είναι κάτι εντελώς προσωπικό μας. Εγώ την εκκρεμότητα την έχω με τη Θεανώ Παπασπύρου, με κανέναν άλλον. Σε καμία περίπτωση δεν θα βρεθώ αντιμέτωπη με τις αδελφές μου. Άλλωστε δεν έχουν εκείνες τους πίνακες, τους έχει η μητέρα της».
