Η Ζένια Μπονάτσου συνάντησε την κάμερα του “Ελα, Χαμογέλα” στη Δεξαμενή στο Κολωνάκι, ένα μέρος που αισθάνεται οικείο όπως είπε αφού εδώ μεγάλωσε και την πήγαινε βόλτα ο πατέρας της, ο αξέχαστος Βλάσης Μπονάτσος.
“Δεν ήμασταν ποτέ στο σπίτι πολύ καθωσπρέπει, συντηρητικοί. Ο πατέρας και η μητέρα μου ήταν πολύ ροκ”, είπε.
“Πολλές φορές έχει τύχει να πω ‘μπαμπά’ και να μου φανεί περίεργο επειδή δεν το λέω συχνά. Είναι πιο ισορροπημένο το πράγμα γιατί αντιλαμβάνεσαι πια ποιος είναι ο κύκλος της ζωής. Όταν πέθανε ο πατέρας μου έλεγα στη μαμά μου ‘Μην ανησυχείς, ο μπαμπάς είναι αρχηγός των αγγέλων και μας προστατεύει'”.
Όπως εξήγησε δεν ήταν δεδομένο ότι θα ασχοληθεί με την υποκριτική. Την πρώτη φορά στη σκηνή δεν ήθελε να είναι η γιαγιά της εκεί διότι όπως είπε “φοβόμουν την κριτική της και έλεγα θα τελειώσω τη σχολή και όταν είμαι έτοιμη στο τρίτο έτος και θα είμαι λίγο πιο ώριμη υποκριτικά ίσως να είναι πιο καλό το αποτέλεσμα που θα μπορούσε να δει, αλλά δεν πρόλαβε”.
“Δεν ανοίγουν οι πόρτες επειδή είμαι η κόρη του Μπονάτσου και η εγγονή της Λάσκαρη. Ό,τι κυνηγάω το κυνηγάω μόνη μου. Έχω φάει πολλά χ”, είπε.
Όσο για τη δικαστική διαμάχη της οικογένειάς της: “Δεν υπάρχει λόγος να βγαίνουν στη δημοσιότητα τα οικογενειακά μας θέματα. Οι νομικές διαδικασίες συνεχίζουν απλά δεν ξέρω πού τελειώνει αυτός ο δρόμος”.
