Σε μια εποχή που όλα τρέχουν, η Άννα Σωτρίνη επιλέγει να σταθεί. Να κοιτάξει. Να νιώσει. Με το Tableau Vivant, μάς προσφέρει μια συλλογή που δεν εξηγεί… απλώς υπάρχει.
Μας μιλά για την ποίηση ως αντίσταση, για τη σκηνοθεσία ως σύνθεση, και για την τέχνη που δεν χρειάζεται να βλέπεται για να συγκινεί. Και μας υπόσχεται πως το 2026 θα γελάσουμε. Επιτέλους!
-Τι σημαίνει για εσάς ο τίτλος Tableau Vivant; Πώς προέκυψε και τι συναισθηματικό ή αισθητικό φορτίο κουβαλάει;
Το Tableau Vivant είναι για μένα μια παγωμένη στιγμή που ανέπνευσε. Ένα βλέμμα που δεν κοιτάζει απλώς, αλλά αφουγκράζεται και παρατηρεί. Ο τίτλος προέκυψε από την ανάγκη να αποτυπώσω την ακινησία που κρύβει ένταση, την σιωπή που είναι γεμάτη φωνές. Συναισθηματικά, κουβαλάει την επιθυμία να σταματήσει ο χρόνος για λίγο, ώστε να δούμε τον εαυτό μας όπως είναι — όχι όπως τρέχει να γίνει.
-Υπάρχει κάποιο πρόσωπο, γεγονός ή κατάσταση που αποτέλεσε την αφετηρία αυτής της συλλογής;
Ναι, υπήρξαν πολλά πρόσωπα που λειτούργησαν σαν καθρέφτες μου. Δεν ήταν απαραίτητα έρωτες, ούτε απώλειες — ήταν συναντήσεις-τυχαίες ή και όχι- που με ανάγκασαν να κοιτάξω βαθιά μέσα μου. Από εκεί ξεκίνησε η συλλογή: σαν εσωτερικές συνομιλίες που επέμεναν να γίνουν δημόσια εξομολόγηση.
-Σε μια εποχή κυριαρχίας της εικόνας και του σύντομου λόγου, τι ρόλο πιστεύετε πως παίζει η ποίηση;
Η ποίηση είναι η αντίσταση. Είναι το αργό βλέμμα σε έναν κόσμο που τρέχει. Δεν προσπαθεί να εξηγήσει, αλλά να νιώσει. Η ποίηση άλλωστε είναι εξ’ ορισμού σύντομος λόγος, αλλά σε μια εποχή που όλα πρέπει να είναι άμεσα και εύπεπτα, η ποίηση επιμένει να είναι αινιγματική, να ζητάει χρόνο, να απαιτεί σιωπή. Είναι η ανάσα ανάμεσα στα stories.
-Αν μπορούσατε να μεταφέρετε ένα μόνο ποίημα της συλλογής σας στον θεατρικό λόγο, ποιο θα επιλέγατε και γιατί;
Θα επέλεγα το ομότιτλο ποίημα της συλλογής. Το Tableau Vivant. Είναι ίσως το πιο θεατρικό από όλα – όχι επειδή έχει διάλογο ή δράση, αλλά επειδή είναι ήδη ένα σκηνικό. Ένα κορίτσι, ένας σκούφος, μια βεράντα δίχως γεράνια, κι ένας Χρόνος που αδειάζει αργά, σαν φως που σβήνει. Το ποίημα αυτό είναι μια ζωντανή εικόνα ακινησίας, μια άπνοια που γίνεται σώμα. Στη σκηνή, θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως μια εγκατάσταση: ένα κορίτσι ακίνητο, ένα σαξόφωνο που παίζει από το υπόγειο, και μια φωνή που ψιθυρίζει «Tableau vivant» κάθε φορά που ο Χρόνος αδειάζει λίγο ακόμα και το φως χαμηλώνει και φωτίζει μόνο σκιές. Είναι το ποίημα που θα ήθελα να δει κανείς χωρίς να το ακούσει – και να το ακούσει χωρίς να το δει. Γιατί είναι η στιγμή που η ποίηση γίνεται θέατρο, και το θέατρο γίνεται μνήμη.
-Γνωρίζουμε πως ετοιμάζετε μια θεατρική παράσταση για το 2026. Τι μπορείτε να μας αποκαλύψετε προς το παρόν;
Μπορώ να πω μόνο πως θα είναι μια παράσταση που θα διασκεδάσει ή μάλλον, που θα «ξυπνήσει» το αβίαστο γέλιο μας. Θα βασίζεται στην κίνηση, στη μουσική και σε ένα πανέξυπνο κλασικό έργο. Έχω κι εγώ την ανάγκη να ρίξω χρυσόσκονη στη μαυρίλα μας. Να γελάσουμε βρε αδελφέ! Επιτέλους να γελάσουμε…
-Ποια είναι η πρόκληση του να μεταβαίνει κανείς από τη γραφή στην σκηνοθεσία; Τι κοινό έχουν τελικά αυτά τα δύο μέσα;
Η γραφή είναι μοναχική. Η σκηνοθεσία είναι συλλογική. Η πρόκληση είναι να αφήσεις τον έλεγχο, να εμπιστευτείς σώματα, φωνές, βλέμματα και τους θεατές που σε παρατηρούν. Κοινό τους στοιχείο είναι η σύνθεση: και τα δύο χτίζουν κόσμους. Η διαφορά είναι πως στη σκηνοθεσία ο «κόσμος» αυτός πρέπει να ζήσει μπροστά σε άλλους — όχι μόνο μέσα σου.
-Μετά το Tableau Vivant και την παράσταση του 2026, τι άλλο επιθυμείτε να εξερευνήσετε ως δημιουργός;
Θα ήθελα να αλλάξω υλικό. Να πειραματιστώ με το ηχητικό τοπίο. Να δημιουργήσω ίσως μια σύνθεση μόνο με ήχους, χωρίς λέξεις. Ίσως πάλι ένα έργο για ραδιόφωνο, ή μια εγκατάσταση όπου η φωνή γίνεται χώρος. Με συγκινεί η ιδέα της τέχνης που δεν χρειάζεται να βλέπεται — μόνο να ακούγεται και να αισθάνεται. Ή να ασχοληθώ με τη μεταφορά επί σκηνής κάποιου αγαπημένου λογοτεχνικού κειμένου. Είμαι σαν τα παιδιά που παίζουν με την άμμο. Ποτέ δεν ξέρουν τι θα εμφανιστεί μέσα από τα χέρια τους. Κάστρο; Λόφος; Τέρας; Όλα δεκτά.
Διαβάστε επίσης: Οδηγός 2025-26: 10+3 δραματικές σειρές που θα δούμε τη νέα σεζόν στη μικρή οθόνη
