Η Λίλλυ Μελεμέ είναι ένα ευτυχές παράδειγμα «μεταγραφής» στην τηλεόραση από τον μαγικό κόσμο του θεάτρου. Με βαρύ βιογραφικό και ως ηθοποιός αλλά ειδικά ως σκηνοθέτης, η Λίλλυ Μελεμέ φέτος αποδέχτηκε την πρόκληση να ενσαρκώσει την Κερασίνα, την προξενήτρα της σειράς Το προξενιό της Ιουλίας στον Alpha, ως τον πρώτο της τηλεοπτικό ρόλο.
Μας μίλησε για αυτό αλλά και για τις γυναίκες που επιλέγει να αναδείξει στις θεατρικές δουλειές αλλά και για τον θεσμό του προξενιού και της προξενήτρας.
Πώς σας έγινε η πρόταση για το Προξενιό της Ιουλίας;
Η πρόταση έγινε από την Ηρώ Γάλλου που έκανε το κάστινγκ της σειράς κατόπιν συνεννόησης με τον σκηνοθέτη μας, Νίκο Κρητικό, που με είχε δει στο θέατρο.
Είναι ο πρώτος σας τηλεοπτικός ρόλος;
Ναι, και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση γίνεται κάτω από αυτές τις εξαιρετικές συνθήκες.
Τι σας ιντρίγκαρε στον ρόλο της Κερασίνας;
Καταρχήν, το γεγονός ότι πρόκειται για μια δυναμική γυναίκα, που επιβιώνει από τη δουλειά της, μόνη, σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Η Κερασίνα είναι επαγγελματίας προξενήτρα και το υπέροχο σενάριο του Νίκου Απειρανθίτη εστιάζει ιδιαίτερα σε αυτό το χαρακτηριστικό της. Είναι μια γυναίκα έξυπνη, αυτοδημιούργητη, με χιούμορ και απίστευτες επικοινωνιακές ικανότητες που καταφέρνει να φέρει εις πέρας ακόμη και τις πιο δύσκολες αποστολές!
Όλη η πλοκή ακόμα και ο τίτλος βασίζονται σε ένα προξενιό και προφανώς μία προξενήτρα. Οι νεότερες γενιές όμως ίσως δυσκολεύονται να κατανοήσουν τι ακριβώς έκανε μία προξενήτρα. Θα μας λύσετε αυτή την απορία;
Η προξενήτρα λειτουργούσε σαν ένα είδος μεσολαβητή ανάμεσα στις οικογένειες που ήθελαν να παντρέψουν τα παιδιά τους. Από τη στιγμή που τα ήθη της εποχής δεν ευνοούσαν την ανεξάρτητη και ελεύθερη βούληση των μελλόνυμφων και οι γονείς είχαν τον πρώτο λόγο για την αποκατάσταση των παιδιών τους, ο θεσμός του προξενιού ήταν κανόνας, ιδιαίτερα στις μικρές, κλειστές, επαρχιακές κοινωνίες. Επομένως, η προξενήτρα, ανάλογα με τις ικανότητες και την εμπειρία της, έπαιζε καταλυτικό ρόλο στην επιτυχία ή την αποτυχία ενός γάμου.
Από τις ελληνικές ταινίες κυρίως έχουμε σχηματίσει την εικόνα ότι οι προξενήτρες καλούνταν να ταιριάξουν αταίριαστα ζευγάρια, όπως πχ έναν μεγάλο άνδρα με μία μικρή γυναίκα, έναντι ανταλλάγματος. Ήταν ένα είδος «επαγγέλματος»; Είχαν αποδοχή από τις τοπικές κοινωνίες;
Όπως προανέφερα, ο θεσμός του προξενιού ήταν ευρύτατα διαδεδομένος σε παλαιότερες εποχές και φυσικά δεν αφορούσε μόνο τα φαινομενικά αταίριαστα ζευγάρια. Οι περισσότερες οικογένειες ακολουθούσαν τη διαδικασία του προξενιού αναζητώντας την καλύτερη δυνατή τύχη για τον γιο ή την κόρη τους και γι΄αυτό απευθύνονταν σε επαγγελματίες του είδους, έναντι αδρής αμοιβής. Η διαδικασία ενός προξενιού ήταν χρονοβόρα και απαιτούσε προπάντων εχεμύθεια σε όλα της τα στάδια. Συνεπώς, μια καλή προξενήτρα έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από την τοπική κοινωνία. Άλλωστε η καλή έκβαση ενός προξενιού, της εξασφάλιζε κύρος, φήμη και φυσικά ακόμη περισσότερη πελατεία.
Προξενήτρες θεωρείτε έχουμε και σήμερα;
Σίγουρα όχι, στον βαθμό που υπήρχαν παλαιότερα, και ευτυχώς για όλους μας ο ρόλος τους δεν είναι πια απαραίτητος ώστε δύο άνθρωποι να γνωριστούν, να έρθουν κοντά και να βρουν την πολυπόθητη ευτυχία. Ωστόσο, η εξέλιξη της κλασικής προξενήτρας που γνωρίζουμε μέσα από την λογοτεχνία ή το σινεμά, είναι τα σύγχρονα γραφεία συνοικεσίων ή γνωριμιών, που ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται όχι μόνο στην επαρχία αλλά και στις μεγάλες πόλεις.
«Η Κερασίνα έχει αδυναμίες και αυτό την κάνει ανθρώπινη»
Υποδύεστε έναν ρόλο μιας άλλης εποχής. Αυτό από μόνο του έχει δυσκολίες υποκριτικά;
Σίγουρα έχει δυσκολίες, αλλά ταυτόχρονα είναι κι ένα πολύ γοητευτικό ταξίδι έρευνας για έναν ηθοποιό που καλείται να ερμηνεύσει συμπεριφορές και ήθη μιας άλλης εποχής.
Η Λίλλυ Μελεμέ ως Κερασίνα
Από τη θέση της προξενήτρας, η Κερασίνα γνωρίζει τα μυστικά που κρύβουν οι δύο οικογένειες που θα φέρει κοντά; Ξέρει ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Προβιός ή ότι η Ιουλία είναι έγκυος;
Οι καλές προξενήτρες, όπως η Κερασίνα, διακρίνονται κυρίως για την εχεμύθεια τους. Λίγα βλέπουν, πολλά καταλαβαίνουν αλλά σίγουρα δεν αποκαλύπτουν τίποτα.
Η Χάδω την αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη εχθρότητα. Θα φέρει σοβαρά εμπόδια στο προξενιό ή ο λόγος της δεν περνάει;
Η Χάδω είναι καχύποπτη απέναντι στο προξενιό και σίγουρα έχει τα δίκια της, καθώς βλέπει την καταιγίδα να πλησιάζει. Ωστόσο, είναι τόσο ισχυρή η δύναμη της επιθυμίας του Προβιού που νομίζω πως τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του.
Η Κερασίνα είναι καλός ή κακός χαρακτήρας;
Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνο καλός ή κακός….Όπως όλοι μας έτσι και η Κερασίνα έχει τα προτερήματα και τις αδυναμίες της κι αυτό την κάνει τόσο ανθρώπινη, αναγνωρίσιμη και θέλω να ελπίζω αγαπητή, ως χαρακτήρα.
Συμφωνείτε με την Κερασίνα, τις πράξεις της και τον τρόπο σκέψης της ή είναι κόντρα ρόλος και πώς τον προσεγγίζετε σε αυτή την περίπτωση;
Η Κερασίνα είναι ιδιαίτερα συντηρητική σε ορισμένες απόψεις, αποτυπώνοντας αν θέλετε το πνεύμα της εποχής της και σε αυτό διαφέρουμε αρκετά. Ως ηθοποιός όμως οφείλω να την υπερασπιστώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να αναγνωρίσω τις κοινωνικές συνθήκες που την αναγκάζουν να φέρεται με αυτόν τον τρόπο. Όσο για τις πράξεις της, είμαι σίγουρη πως θα κάνει τα πάντα για να υπερασπιστεί τη δουλειά της και τη φήμη της χωρίς όμως, σε καμία περίπτωση, να προκαλέσει πόνο και δυστυχία σε κανέναν, τουλάχιστον όχι συνειδητά. Η Κερασίνα είναι επαγγελματίας της ευτυχίας και όχι της δυστυχίας.
Τι έχει να μας δώσει η Κερασίνα παρακάτω; Πώς θα τη δούμε να επηρεάζει την πλοκή της ιστορίας;
Την ερώτηση αυτή νομίζω μπορεί να την απαντήσει μόνον ο Νίκος Απειρανθίτης που γράφει το εξαιρετικό σενάριο της σειράς. Δεν σας κρύβω ότι έχω κι εγώ την ίδια αγωνία να μάθω…
Θα τη δούμε να προξενεύει στον Γρηγόρη Ραζίνη τη Φιλιώ ή οι μαμάδες τους είναι ήδη στον δρόμο να τους παντρέψουν πάση θυσία;
Και για αυτήν την ερώτηση θα σας παραπέμψω στον κύριο Απειρανθίτη…
Η Κερασίνα και η Κατερίνη σε σκηνή από τη σειρά Το προξενιό της Ιουλίας στον Alpha
«Με προκαλεί κάθε φορά η “βουτιά” σε έναν καινούριο χαρακτήρα»
Αν κρίνω και από τους ρόλους και τα έργα που επιλέγετε στο θέατρο, σας ιντριγκάρουν οι γυναίκες που έχουν κάτι πολύ ιδιαίτερο. Είναι αληθές αυτό και γιατί, αν συμβαίνει;
Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Ίσως λόγω φύλου, με ιντριγκάρουν ιδιαίτερα οι πολυσύνθετες γυναικείες ηρωίδες που καταλύουν τα στερεότυπα και πηγαίνουν κόντρα στις πατριαρχικές νόρμες και τους ρόλους που έχουν επιλέξει άλλοι γι΄αυτές. Με γοητεύουν γενικότερα τα πρόσωπα που φλερτάρουν με τα άκρα, ίσως γιατί εγώ η ίδια είμαι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων. Ίσως μέσα από την επιλογή αυτών των ηρωίδων να κάνω κι εγώ την μικρή, προσωπική μου επανάσταση.
Μοιράζεστε ανάμεσα στην υποκριτική και τη σκηνοθεσία. Τι σας προσφέρει το ένα και τι το άλλο;
Οι δύο αυτές ιδιότητες λειτουργούν κάπως σαν συγκοινωνούντα δοχεία, για μένα, οπότε η μία τροφοδοτεί δημιουργικά την άλλη και ποτέ δεν επέλεξα συνειδητά να τις διαχωρίσω. Νομίζω πως αυτό που με γοητεύει περισσότερο στη σκηνοθεσία είναι η δυνατότητα που μου δίνεται να αφηγούμαι ενδιαφέρουσες, συναρπαστικές ιστορίες που έχουν αντέξει στον χρόνο και αφορούν τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις. Ιστορίες που έχουν στον πυρήνα τους τον άνθρωπο και την αέναη υπαρξιακή του περιπέτεια. Ως ηθοποιός, από την άλλη, επειδή δεν χορταίνω να παρατηρώ τη ζωή, με γοητεύει και με προκαλεί κάθε φορά η «βουτιά» σε έναν καινούριο χαρακτήρα και η ανακάλυψη εκείνων των στοιχείων της συμπεριφοράς του που θα τον κάνει απολύτως μοναδικό και αληθινό. Δεν σας κρύβω ότι κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή με έναν καινούριο ρόλο ως ηθοποιός, ενθουσιάζομαι με την χαρά ενός μικρού παιδιού που κάνει τα πρώτα του βήματα και είναι έτοιμο να ανακαλύψει τον κόσμο!
Φέτος σκηνοθετείτε την Πέγκυ Τρικαλιώτη στη Μαντάμ Μποβαρί και βρίσκεστε και μαζί στο Προξενιό. Υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στην Έμμα και την Κυριακούλα Ραζίνη;
Οι δύο αυτές ηρωίδες είναι φτιαγμένες από εντελώς διαφορετικό υλικό. Η νοοτροπία, οι επιλογές ζωής αλλά και οι πράξεις που τις χαρακτηρίζουν απέχουν μεταξύ τους έτη φωτός, τουλάχιστον…. Και η κάθε μια είναι γοητευτική με τον δικό της τρόπο. Το μόνο που τις συνδέει στ΄αλήθεια, είναι η εξαιρετική ηθοποιός που τις ερμηνεύει, η Πέγκυ Τρικαλιώτη και πραγματικά αισθάνομαι ευτυχής για αυτήν τη φετινή, διπλή μας συνεργασία.
Ίσως από τις Άγριες Μέλισσες και μετά βλέπουμε ολοένα και περισσότερους νέους ηθοποιούς με λαμπρή καριέρα στο θέατρο σε μεγάλες τηλεοπτικές παραγωγές. Να το εκλάβουμε ως θετικό σημάδι για τη μικρή οθόνη;
Νομίζω πως μόνο θετική μπορεί να είναι μια τέτοια εξέλιξη καθώς η παρουσία καλών, θεατρικών ηθοποιών στη μικρή οθόνη αναβαθμίζει γενικότερα το επίπεδο της μυθοπλασίας, που έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση, τόσο σε σεναριακό επίπεδο όσο και σε επίπεδο σκηνοθεσίας και παραγωγής, ανεβάζοντας τον πήχη ολοένα και ψηλότερα.
Υπήρχε κάποιος ιδιότυπος αποκλεισμός των τηλεοπτικών ηθοποιών από το θέατρο και των θεατρικών από την τηλεόραση;
Κανένας αποκλεισμός δεν μπορεί να είναι γόνιμος και σίγουρα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ίσως στο παρελθόν να έχουν υπάρξει τέτοιες νοοτροπίες. Ωστόσο, πιστεύω πως ένας πραγματικά καλός ηθοποιός θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση, χωρίς την παραμικρή έκπτωση. Και οι σπουδαίες ερμηνείες που έχουμε δει κατά καιρούς, τόσο σε ελληνικές όσο και σε ξένες σειρές από αξιόλογους ηθοποιούς επιβεβαιώνουν αυτήν την άποψη.
Παλιότερα είχαμε στην ΕΡΤ δραματοποιημένο το Θέατρο της Δευτέρας. Θα σκηνοθετούσατε κάτι ανάλογο για την τηλεόραση σήμερα ή είναι ανεδαφικό;
Το Θέατρο της Δευτέρας ήταν μια σπουδαία πρωτοβουλία της ΕΡΤ που έφερνε όλους τους θεατές, ακόμη και εκείνους που βρίσκονταν στην πιο απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας, σε επαφή με σπουδαία θεατρικά κείμενα και παραστάσεις. Θα ήταν ευχής έργον να μπορούσε και σήμερα να συμβεί κάτι ανάλογο με τις κατάλληλες συνθήκες και νομίζω πως τα κρατικά κανάλια θα όφειλαν να το σκεφθούν πολύ σοβαρά, επαληθεύοντας έτσι και τον εκπαιδευτικό τους ρόλο, πέρα από τον ψυχαγωγικό και τον ενημερωτικό. Φυσικά θα ήταν χαρά μου να συμμετάσχω σε μια τέτοια προσπάθεια με οποιονδήποτε τρόπο.
Το προξενιό της Ιουλίας προβάλλεται κάθε Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη στις 22:40 στον Alpha.
Η Λίλλυ Μελεμέ σκηνοθετεί φέτος δύο παραστάσεις. Η μία είναι η «Μαντάμ Μποβαρί» του Γκυστάβ Φλομπέρ, που παρουσιάζεται στο θέατρο Αποθήκη. Παίζουν: Πέγκυ Τρικαλιώτη, Κώστας Βασαρδάνης, Ανδρέας Νάτσιος, Πάρης Θωμόπουλος, Γιάννης Εγγλέζος.
Η δεύτερη είναι το κλασικό αριστούργημα του Τένεσι Ουίλιαμς, «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» στον Νέο Ακάδημο, με πρωταγωνιστές τη Φιλαρέτη Κομνηνού, την Αναστασία Παντούση, τον Δημήτρη Τσίκλη, τον Πάρη Λεόντιο αλλά και την ίδια.
