Το Znews και ο Αλέξανδρος Ρούτας ταξίδεψαν στη Δήλο, έναν τόπο γεμάτο φως, μυστήριο και ιερότητα, και εκεί, στο «νησί του Απόλλωνα», γράφτηκε ο επίλογος της «Μεγάλης Χίμαιρας».
Το τελευταίο γύρισμα της πιο φιλόδοξης λογοτεχνικής μεταφοράς της ΕΡΤ πραγματοποιήθηκε σε αυτό το μοναδικό τοπίο, σηματοδοτώντας με έναν σχεδόν τελετουργικό τρόπο το τέλος ενός οράματος που έγινε πράξη.
Η σειρά «Η Μεγάλη Χίμαιρα» βασίζεται στο εμβληματικό μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση και μεταφέρεται για πρώτη φορά στη μικρή οθόνη μέσα από έξι επεισόδια με ατμόσφαιρα, ιστορικό βάθος και αισθητική κινηματογράφου. Το εγχείρημα δεν περιορίζεται σε μια απλή απόδοση της εποχής, αλλά τολμά να «σκάψει» στον πυρήνα της ανθρώπινης φύσης: τη σεξουαλικότητα, τον εγκλωβισμό, τη γυναικεία ταυτότητα, τη μνήμη, την επιθυμία και την απώλεια.
Με σύγχρονη ματιά και σεβασμό στην εποχή, η σκηνοθεσία του Βαρδή Μαρινάκη και το σενάριο του Παναγιώτη Ιωσηφέλη αναδεικνύουν την ιστορία της Μαρίνας – μιας ξένης ανάμεσα σε ξένους – που καλείται να σταθεί όρθια σε μια κοινωνία που την περιορίζει. Η Φωτεινή Πελούζο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μαζί με τον Ανδρέα Κωνσταντίνου, τον Δημήτρη Κίτσο και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, συνθέτουν ένα δυνατό καστ που «ντύνει» το έργο με ερμηνείες γεμάτες ένταση και εσωτερική αλήθεια.
Τα γυρίσματα ταξίδεψαν από τη Σύρο και το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, ως την Τεργέστη, τη Μύκονο, τη Ρήνεια και φυσικά τη Δήλο, με τους δημιουργούς να φροντίζουν κάθε λεπτομέρεια, από τα κοστούμια εποχής και τα σκηνικά, μέχρι τα ψηφιακά εφέ και την παραγωγή που υπογράφεται από τις Foss Productions, Boo Productions, Mompracem Films και Beta Film.
Η σειρά ετοιμάζεται να κάνει πρεμιέρα στο ERTFLIX και στην ΕΡΤ1, με στόχο να ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα και να βρει τη θέση της στη διεθνή αγορά.
Στο ταξίδι αυτό, μιλήσαμε με τους βασικούς συντελεστές της παραγωγής – πέρα από τους ηθοποιούς της σειράς – τον παραγωγός Στέλιο Κοτιώνη, τον σκηνοθέτη Βαρδή Μαρινάκη και τον Executive Producer Βασίλη Χρυσανθόπουλο, οι οποίοι μοιράστηκαν μαζί μας το όραμα, τις δυσκολίες και τη χαρά του εγχειρήματος.
-Πώς ξεκίνησε η ιδέα;
Σ.Κ.: Αρχικά, τα δικαιώματα τα έχει η Boo Productions, όπου κάποια στιγμή γύρω στο ’21 συμφωνήσαμε να το κάνουμε σαν συμπαραγωγή. Στην πορεία πήραμε εμείς τα δικαιώματα για να τρέξουμε και την παραγωγή. Από τα πρώτα ραντεβού που γίνανε για να αναλάβουμε αυτή την παραγωγή, το μέλημά μας ήταν να γίνει κάτι πολύ μεγάλο. Χρειαζόταν να ψάξουμε χρήματα από το εξωτερικό, να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητά τους και γι’ αυτό πέρασε τόσος καιρός για να καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε αυτούς τους πόρους σχετικά με την υλοποίηση.
-Πιστεύετε ότι στη χώρα μας είναι δύσκολο να υλοποιηθούν τέτοια πρότζεκτ;
Σ.Κ.: Τρία-τέσσερα χρόνια θα σας έλεγα ναι, αλλά μετά και το Maestro και αυτή την παραγωγή, μπορώ να σας πω ότι είμαι πιο αισιόδοξος. Χρειάζεται φυσικά χρηματοδότηση από το εξωτερικό, δεν μπορεί κανένα ελληνικό κανάλι – είτε η δημόσια τηλεόραση, που την ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή της σ’ αυτή τη σειρά, για τα δικά της δεδομένα το ποσό που μας έδωσε ήταν πάρα πολύ μεγάλο – δεν μπορεί να στηρίξει κάτι τέτοιο.
-Ποιοι είναι οι στόχοι για τη σειρά στη διεθνή αγορά;
Σ.Κ.: Συζητάμε με πλατφόρμες, συζητάμε με μεγάλα κανάλια του εξωτερικού. Δεν μπορούμε να πούμε ακόμα. Όταν είναι, θα γίνουν οι κατάλληλες ανακοινώσεις.
-Σε μια ελληνόφωνη σειρά είναι δεκτές πια οι αγορές; Έχουν ανοίξει οι ορίζοντες για να βγουν ελληνικές σειρές προς τα έξω;
Σ.Κ.: Παλιότερα υπήρχε πρόβλημα, πλέον δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ούτε με τη γλώσσα. Φυσικά, και το ελληνικό τοπίο, μια ελληνική ιστορία, είναι πάντα ατού για τους ξένους. Πλέον έχει εξελιχθεί το dubbing. Η συγκεκριμένη παραγωγή, η Μεγάλη Χίμαιρα, έχει και ενάμιση επεισόδιο στα ιταλικά – σπασμένο μέσα βέβαια.
Η μεγάλη χίμαιρα: Μία άλλη εποχή μέσα από τα σύγχρονα μάτια της Φωτεινής Πελούζο!
-Τι σας ιντρίγκαρε και διαλέξατε το συγκεκριμένο βιβλίο; Γιατί αυτό και όχι κάποιο άλλο;
Σ.Κ.: Αυτό βρέθηκε στο δρόμο μου! (γέλια) Μιλάμε για ένα αριστούργημα της εθνικής λογοτεχνίας, οπότε όταν ήρθε η πρόταση να αναλάβω αυτή τη σειρά, κάπως δεν θα μπορούσα να πω όχι. Και επίσης, σαν εταιρεία και σαν παραγωγός κάθε τι ανέφικτο μας ιντριγκάρει πολύ για να το κάνουμε πράξη.
-Το να γυρίζετε σήμερα μια σειρά εποχής, με την έννοια ότι δεν υπάρχουν και πολλά σημεία εδώ στην Ελλάδα που να κρατάνε μία ταυτότητα – έχουν γκρεμιστεί πολλά πράγματα – είναι μία πρόκληση και σε σκηνοθετικό και σε σεναριογραφικό επίπεδο να βρεθούν τα κατάλληλα μέρη ώστε να το αποδώσετε όσο πιο πιστά γίνεται;
Β.Μ.: Γίνανε άθλοι!
Σ.Κ.: Σε σειρές εποχής ειδικά είναι δύσκολο!
Β.Μ.: Καταρχάς, πήγαμε στη Σύρο, καθίσαμε δύο μήνες, σου έδινε πολλά πράγματα, χρειαζόντουσαν ψηφιακές παρεμβάσεις. Βέβαια, όταν πήγαμε στην Ιταλία, ελευθερώθηκε η ματιά, δηλαδή εκεί μπορούσες να μεταφέρεις υπέροχα πράγματα.
-Ποιο μέρος σας δυσκόλεψε περισσότερο στην απόδοση;
Β.Μ.: Το βασικό σπίτι, που είναι στη Σύρο.
Σ.Κ.: Είχε πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές.
Β.Μ.: Είναι ένα έργο επικό, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα δράμα δωματίου, δηλαδή όταν αυτή η οικογένεια μαζεύεται και γίνεται όλη η σύγκρουση. Όσο προχωράει η ιστορία από ένα δράμα επικό με περιπέτεια, με ταξίδια, σιγά σιγά επικεντρώνεται στο δράμα που δημιουργείται στην οικογένεια. Για αυτούς το σπίτι ήταν πολύ σημαντικό και ζήσαμε σ’ αυτό το σπίτι φοβερά πράγματα.
Σ.Κ.: Και το καράβι, η Χίμαιρα δηλαδή, και η Μαρίνα στην πορεία, επίσης μας δυσκόλεψαν πάρα πολύ. Όχι γυρισματικά, σε επίπεδο του να βρεθεί.
-Ήταν δύσκολο να βρεθούν οι χώροι;
Β.Χ.: Ήταν δύσκολο, αλλά αυτά εμάς μας αρέσουν. Ήταν πάρα πολύ ωραία περιπέτεια το «πάμε να βρούμε το κατάλληλο σπίτι για τη Μαρίνα», «πάμε να βρούμε τις κατάλληλες μεριές στη Σύρο».
-Πόσο καιρό διήρκησαν τα γυρίσματα;
Σ.Κ.: Τα γυρίσματα τα ξεκινήσαμε τον Νοέμβριο του 2024, στις 28 Φεβρουαρίου ήταν η τελευταία μέρα γυρίσματος στην Τεργέστη. Μετά κάναμε μία μέρα γυρίσματος τον Απρίλιο και ήταν η σκηνή του ναυαγίου και το σημερινό. Την όλη προετοιμασία την ξεκινήσαμε το καλοκαίρι του ’24. Μιλάμε για πάνω από 2.000 κομπάρσους, τα κοστούμια ήταν αντίστοιχα τόσα και πολύ περισσότερα τα φέραμε από Ιταλία, Ισπανία, κάποια ράφτηκαν εδώ.
-Στην Ελλάδα βλέπουμε επιστροφή στις σειρές εποχής – θεωρείται λίγο το σιγουράκι, άλλες φορές επιτυχημένα και άλλες φορές όχι – γιατί πιστεύετε ότι το κοινό στρέφεται σ’ αυτές τις σειρές; Τι αναζητά;
Σ.Κ.: Αναζητά μία καλύτερη εποχή!
Β.Μ.: Και απόδραση από την καθημερινότητά του! Εμείς κάναμε μία σειρά εποχής 6 επεισοδίων, εγώ το θεωρώ ότι κατατάσσεται σε μία μεγάλη ταινία και δεν έχουμε δει, θεωρώ, πολλές ταινίες εποχής οι οποίες να είναι με τέτοια ματιά, με πλούσια ματιά και με μια μοντέρνα ματιά. Δεν είναι συντηρητικό το έργο, είναι σοκαριστικό! Δεν θέλουμε να μυρίζει ναφθαλίνη!
-Σαν επένδυση για έναν παραγωγό είναι πιο ασφαλές να πάει σε κάτι πιο κλασικό; Σε ένα αγαπητό έργο που ήταν για χρόνια και στο θέατρο;
Σ.Κ.: Όλα έχουν τα ρίσκα τους! Ίσα ίσα η σειρά εποχής – και μία τέτοια σειρά που έγινε με αυτές τις προδιαγραφές – έχει μεγαλύτερο ρίσκο από μία άλλη σειρά.
-Πόσο είναι σε διάρκεια το κάθε επεισόδιο;
Σ.Κ.: Είναι γύρω στα 60 λεπτά. Είδαμε τα δύο πρώτα επεισόδια και είναι σαν να βλέπεις ταινία.
-Την πρωταγωνίστρια πώς την επιλέξατε;
Σ.Κ.: Απευθυνθήκαμε σε casting director από την Ιταλία και μας πρότεινε κάποια μεγάλα ονόματα. Η Beta Film ήθελε, λόγω σχέσεων με RAI (σ.σ. τηλεοπτικός σταθμός της Ιταλίας), να πάμε στην Ιταλία.
-Άρα, η ταινία θα παίξει στο RAI;
Σ.Κ.: Όχι, γιατί υπάρχουν συζητήσεις και με πλατφόρμες.
-Πόσες ηθοποιούς είδατε;
Β.Μ.: Τέσσερις με πέντε. Τελικά η Φωτεινή έχει κάτι πολύ μοντέρνο. Θεωρώ ότι είναι η πρώτη ανατροπή σε σχέση με το βιβλίο, πόσο μοντέρνα είναι δηλαδή η Μαρίνα στη δουλειά που κάναμε. Γιατί είναι μια σύγχρονη γυναίκα – δεν είναι μόνο η όμορφη γυναίκα που μέσα της έχει κάτι και σιγοκαίει – είναι και όμορφη και δυναμική και με ελαττώματα, αλλά είναι και μία γυναίκα που συμπαθούν οι γυναίκες. Έχω διαπιστώσει δηλαδή ότι ταυτίζονται μαζί της, δεν είναι η γυναίκα με τη ματιά του άντρα. Οπότε ήταν μεγάλη νίκη!
Σ.Κ.: Την ξεχωρίσαμε τη Φωτεινή μαζί με μία ακόμη, αλλά ήταν η πρώτη μας επιλογή από την αρχή.
-Επειδή είπατε ότι έχετε δει τα πρώτα επεισόδια, είστε σκληρός σκηνοθετικά με τον εαυτό σας στο τελικό αποτέλεσμα; Μπορεί να είδατε κάτι και να πείτε ότι αυτό θα μπορούσα να το κάνω αλλιώς;
Β.Μ.: Γενικά είμαι πολύ σκληρός με τον εαυτό μου, μπορεί να το δω αποστασιοποιημένα και να πω ότι δεν λειτούργησε για α-β-γ λόγο. Πολλές φορές, όταν ένας σκηνοθέτης μοντάρει, είναι δυστυχισμένος. Εγώ, αντίθετα, όπως πάμε, είμαι ενθουσιασμένος. Θεωρώ ότι δίνουμε κάτι συναρπαστικό που αξίζει να το παρακολουθήσει κάποιος και για την ιστορία, αλλά και για τη ματιά που έχει πάνω στο έργο.
-Για τον πρωταγωνιστή έγινε οντισιόν ή είχατε εξαρχής στο μυαλό σας τον Ανδρέα;
Σ.Κ.: Θεωρήσαμε ότι ο Ανδρέας ήταν ο Γιάννης από την αρχή και κάναμε κάποια δοκιμαστικά για τον Μηνά.
Photo Credits: Dimitris Pogiantzis
Διαβάστε επίσης: Η μεγάλη χίμαιρα – Καραμπέτη: «Θα είναι έξι επεισόδια. Υπάρχουν ανατροπές και μια εξέλιξη στη σχέση των δύο γυναικών που…»
