Είχα την τύχη να συναντήσω από κοντά τη Μαρίνα Ασλάνογλου στην παρουσίαση της νέας σειράς του ALPHA, «Πόρτο Λεόνε». Μια γυναίκα που ξεχωρίζει όχι μόνο για το ταλέντο της αλλά και για το ήθος της. Από τους ανθρώπους που, κάθε φορά που μιλάς μαζί τους, σε μαγνητίζουν με την αλήθεια, τη ζεστασιά και την αυθεντικότητά τους.
Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και με τον ρόλο της στη σειρά… η Αλεξάνδρα Καπετανάκου είναι ένας χαρακτήρας που θα σε κάνει από την πρώτη κιόλας στιγμή να ανυπομονείς για την επόμενη σκηνή.
Η Μαρίνα Ασλάνογλου μίλησε για την εκρηκτική και σκοτεινή Αλεξάνδρα, μια γυναίκα που βρίσκεται στα άκρα, οδηγείται από την απώλεια, διψά για εκδίκηση και γίνεται επικίνδυνη. Αποκάλυψε πόσο βαθιά συνδέθηκε με τον ρόλο, πόσο γνώριμη της φάνηκε αυτή η ηρωίδα και πόσο την αγάπησε.
Μίλησε επίσης για την αυστηρότητα στη ζωή της, τη μητρότητα, τη σχέση της με τον γιο της, την trap μουσική, τη στάση της απέναντι στους νέους ηθοποιούς και τη δική της πορεία στον χώρο του θεάματος.
Πόρτο Λεόνε: Όσα γνωρίζουμε (και όσα δεν ξέρουμε) για τη νέα σειρά
Μια συζήτηση γεμάτη αλήθειες, πάθος και ουσία, όπως ακριβώς και η ίδια. Δείτε τη συνέντευξη όπως πραγματικά ήταν… αληθινή, απρόβλεπτη και ανθρώπινη!
-Θέλω να μου πείτε μερικά λόγια για τον ρόλο σας. Τι περιμένουμε να δούμε στο Πόρτο Λεόνε από εσάς;
Η Αλεξάνδρα – γιατί Αλεξάνδρα με λένε, Αλεξάνδρα Καπετανάκου – είναι σύζυγος του Αλέκου Συσσοβίτη – του Ηλία Καπετανάκου – του αρχηγού της Τρούμπας, με τα μαγαζιά και τα καμπαρέ. Δεν είναι μία απλή γυναίκα. Δεν είναι μία γυναίκα του σπιτιού, που δεν ξέρει τί δουλειά κάνει ο άντρας της. Αν τον μοιράζεται ή δεν τον μοιράζεται ή τί γίνεται. Απλά στο τέλος του πρώτου επεισοδίου συμβαίνει κάτι συνταρακτικό για την οικογένειά της και για την ίδια. Της αλλάζει όλο τον τρόπο σκέψης και τη ζωή. Γίνεται εκδικητική, παθαίνει εμμονή με ένα συγκεκριμένο πράγμα, θέλει να εκδικηθεί, θέλει να καταστρέψει, θέλει να δικαιώσει. Και επειδή είναι μία γυναίκα έτοιμη για όλα, αυτό την κάνει και επικίνδυνη.
-Πόσο επικίνδυνη δηλαδή;
Αρκετά. Μπορώ να πω πολύ.
-Μέχρι και να σκοτώσει;
Όχι απαραίτητα η ίδια.
-Αλλά μπορεί να βάλει κάποιον;
Μπορεί… Θα μπορούσε…
-Έχετε κοινά στοιχεία με τον ρόλο σας;
Σε μία άλλη ζωή, θα μπορούσα να πω πως είμαι η Αλεξάνδρα.
Πόρτο Λεόνε: Η σκοτεινή αυτοκρατορία της Τρούμπας ζωντανεύει μέσα από τέσσερις νέες φωτογραφίες
-Αλήθεια; Γιατί;
Δεν ξέρω.
-Σας ιντριγκάρει αυτό;
Ναι, πάρα πολύ! Το θεωρώ πάρα πολύ γοητευτικό. Με έναν τρόπο ήταν πολύ γνώριμη σε μένα, η Αλεξάνδρα. Πολύ γνώριμη. Σαν να ήταν φίλη μου, σαν την έχω ξαναζήσει. Μου άρεσε πάρα πολύ! Νομίζω ότι έχω χτίσει κάτι πάρα πολύ ωραίο. Την αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Την είδα… Με είδα μέσα σε όλο αυτό. Δεν με δυσκόλεψε στον τρόπο σκέψης και στην ακρότητά της. Ίσα ίσα που το θεωρούσα τρομερά δημιουργικό. Δηλαδή, υπήρχαν σκηνές που ήταν ακραίες και μου άρεσαν πάρα πολύ.
-Κόντρα ρόλος αυτός από την πραγματική ζωή;
Σε έναν βαθμό, ναι. Αλλά είμαι και εγώ αντράκι στη ζωή μου. Φαίνομαι, όπως μου είπαν «με γαλλικά και πιάνο» – τα έκανα και τα γαλλικά και το πιάνο- αλλά ήμουν πάντα αγοροκόριτσο.
-Δηλαδή, στο σχολείο, αν κάποιος σας ενοχλούσε, γινόταν χαμός;
Δεν με ενοχλούσε. (γέλια) Αλλά ήμουν το κορίτσι που έκανε κοπάνες, ήμουν στις καταλήψεις, ήμουν με τα αγόρια, ήμουν με δερμάτινα, με αρβύλες… Ήμουν τέτοιο πράγμα.
-Αυτό που μπορεί να οφείλεται; Λόγω του ότι είναι ο χαρακτήρας σας έτσι; Σας αρέσει αυτό ή μπορεί να υπήρχε μία αυστηρότητα πίσω από την οικογένεια;
Δεν υπήρχε αυστηρότητα. Ίσα ίσα που κατανόησαν και καταλαβαίνουν. Ήταν ανοιχτοί και συντηρητικοί όσο θα έπρεπε. Δηλαδή δεν έχω νοιώσει ότι έχω καταπιεστεί στη ζωή μου, αλλά ούτε ότι δεν είχα όρια από τους γονείς μου. Και πάντα – αυτό το καλό που είχαν κάνει με μένα, επειδή μου μιλούσαν και μου εξηγούσαν- είχα πάντα τη φωνή της συνείδησής τους. Είχα την φωνή τους στα αυτιά μου σε οποιαδήποτε στιγμή και κατάσταση της ζωής μου. Να μπορώ να αξιολογώ και να φεύγω.
-Είστε αυστηρή στη ζωή σας;
Με εμένα πολύ.
-Με τους άλλους;
Επίσης. Αλλά δεν το δείχνω. Δηλαδή μπορεί να με ενοχλεί κάτι, αλλά το κρατάω για μένα. Δεν μου αρέσει να κρίνω, όπως δεν μου αρέσει να με κρίνουν. Μου αρέσει να συγχωρώ τους ανθρώπους και να δίνω δεύτερες ευκαιρίες, γιατί οι άνθρωποι περνούν φάσεις στη ζωή τους. Όταν δεις ότι αυτό είναι μία φάση και αλλάζει και ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του καθενός απέναντι μου, εγώ δεν θα το κρίνω αυτό. Αν δω όμως ότι αυτό είναι τρόπος ζωής και ότι εμένα αυτό με ενοχλεί και ότι είναι μία τοξική συμπεριφορά, αποχωρώ εγώ. Δεν χρειάζεται να κάνω κάτι. Δεν μπορώ να πω στον άλλον, κάτι που αυτός το θεωρεί σωστό, ότι είναι λάθος για μένα. Για αυτόν είναι σωστό. Όπως κάτι μπορώ να κάνω εγώ που εμένα με διευκολύνει στην καθημερινότητά μου, στον τρόπο ζωής μου και κάποιοι το θεωρούν λάθος, για εμένα είναι σωστό. Είναι σχετικά όλα, οπότε δεν θέλω να κρίνω. Έτσι ακριβώς.
-Εάν βάλετε σε μία ζυγαριά το χειρότερο πράγμα που έχετε ζήσει στη ζωή σας και το καλύτερο;
Ας ξεκινήσω από το καλύτερο. Είναι ο γιος μου. Μετά από αγώνα και πολύ κόπο στο να μείνω έγκυος και να κάνω αυτό το παιδί, νομίζω ότι είναι το δώρο του Θεού για μένα. Είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στη ζωή μου. Το χειρότερο, νομίζω μέχρι τώρα δεν μου έχει συμβεί και αισθάνομαι τυχερή. Δηλαδή ό,τι συμβαίνει -και αρνητικό αντίκτυπο να έχει και κάτι κακό να είναι- έχω μάθει να τα διαχειρίζομαι και να λέω: «Και αυτό θα περάσει… Και αυτό θα περάσει… Και αυτό θα το διαχειριστώ…». Μέχρι τώρα, νομίζω ότι αν γινόταν κάτι, θα ήταν κάποιος θάνατος κάποιου συγγενή μου ή κάποιου κοντινού μου ανθρώπου. Προς το παρόν, σε αυτό το κομμάτι, είμαι τυχερή. Όλα αντιμετωπίζονται. Όλα.
-Με τον γιο σας είστε αυστηρή; Επειδή είπατε ότι γενικά στη ζωή σας, είστε αυστηρή.
Πολύ αυστηρή δεν είμαι, έχω όμως όρια που τα έχει καταλάβει. Καταλαβαίνει, κατανοεί. Είναι πολύ μπροστά για την ηλικία του. Δεν με έχει κουράσει ποτέ. Δεν ήταν ένα παιδί που έκλαιγε, που διεκδικούσε, που ξεπερνούσε τα όρια. Ίσως γιατί και εγώ δεν φώναζα, δεν ήμουν αυστηρή σε βαθμό που να αντιδρά το παιδί. Και επειδή πάντα είμαι της συζήτησης και της κουβέντας – το να εξηγείς στον άλλον και να του δίνεις παραδείγματα – τα παιδιά καταλαβαίνουν, δεν είναι χαζά. Τα αντιλαμβάνονται όλα. Δηλαδή όταν μου λένε μαμάδες: «Ά, το παιδί μου ακούει trap και εγώ δεν θέλω να ακούει trap και κλείνω τη μουσική». Γιατί; Ποια είναι η εναλλακτική που του δίνεις του παιδιού σου, για να επιλέξει κάτι άλλο από αυτό που είδε και ακούει. Δίνουμε εναλλακτικές, να έχουν επιλογές.
Πόρτο Λεόνε: Φρέσκο φωτογραφικό υλικό με σκηνές από τη νέα φιλόδοξη παραγωγή του Alpha
-Επειδή αναφερθήκατε στην trap μουσική… Tο τελευταίο διάστημα έχει σχολιαστεί πάρα πολύ για τα μηνύματα που περνάει. Για τραγούδια που κυκλοφορούν. Αυτό σας φοβίζει ως μητέρα;
Φυσικά και με φοβίζει. Αλλά με φοβίζει στο κομμάτι που δεν θα ασχολιόμουν με το παιδί μου. Επειδή ασχολούμαι και επειδή είμαι πάνω του και με έναν τρόπο του δίνω πράγματα, να έχει ακούσματα, να έχει εικόνες, στο να ταξιδεύουμε, στο να του βάζω μουσικές και να του εξηγώ. Νομίζω ότι δεν θα επιλέξει ένα τέτοιο είδος μουσικής το δικό μου το παιδί. Αλλά αν το επιλέξει, με πολύ ωραίο τρόπο, θα προσπαθήσω να τον αποτρέψω από αυτό. Δεν τα πολύ ξέρω, κιόλας, αλλά δύο που άκουσα… Δεν ασχολήθηκα.
-Σας νευριάζει αυτό;
Να σου πω κάτι; Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να ταυτίζεσαι με ανύπαρκτους στίχους, που δεν σου λένε τίποτα. Γιατί αύριο αυτό το κομμάτι θα έχει ξεχαστεί. Και μεθαύριο το άλλο κομμάτι θα έχει ξεχαστεί. Εδώ λέμε για σοβαρό gap (χάσμα) μεταξύ γενεών για αυτούς που ακούνε trap και τα λοιπά, με όταν ακούγανε Χατζηδάκη και Θεοδωράκη. Ακόμα και τώρα έχουμε αυτό το gap το ηλικιακό, το σοβαρό. Γιατί όμως; Γιατί αυτά τα τραγούδια είναι τέχνη, είναι ποίηση. Έχουν να σου πουν.
-Θέλω να μου μεταφέρετε και λίγο το κλίμα που υπάρχει στα backstage του Πόρτο Λεόνε. Στα γυρίσματα.
Υπέροχο! Πραγματικά νιώθω ευλογημένη, γιατί αυτή η δουλειά μου ήρθε πάρα πολύ όμορφα. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη με παραστάσεις και μιλήσαμε στους σκηνοθέτες – τον Γιώργο Κορδέλλα και τον Βασίλη Τσελεμέγκο – και χάρηκα πάρα πολύ για την πρόταση. Όλο το κλίμα μεταξύ μας, γιατί ήμασταν όλοι χαρούμενοι για αυτό που κάναμε. Ήμασταν όλοι πολύ δεμένοι σαν ομάδα. Δεν υπήρχε ένα αρνητικό στοιχείο, δηλαδή κάποιος που να πεις: «Ρε γαμώτο, μας έχεις σπάσει τα νεύρα» ή «δεν μπορώ να επικοινωνήσω» ή «δεν τα βρίσκω υποκριτικά». Ήταν όλο δεμένο από τα συνεργεία, από τους διευθυντές φωτογραφίας, από τους σκηνοθέτες, από τον αγαπημένο μου Γιώργο Κορδέλα.

-Το πειραχτήρι ποιο είναι στη σειρά; Που άλλο βλέπουμε εμείς στην τηλεόραση. Βλέπουμε έναν αυστηρό και από πίσω μπορεί να είναι το αντίθετο.
Πολύ πειραχτήρι μπορεί να είναι ο Δημήτρης Σέρφας, που κάνει τον γιο μου. Πολύ πειραχτήρι και με τρομερό χιούμορ. Εγώ εκτιμώ τους ανθρώπους που έχουν χιούμορ. Τους θεωρώ έξυπνους και περνάω και πάρα πολύ καλά.
-Βλέπω ότι είστε ένας χαρούμενος άνθρωπος, δοτικός και με θετική αύρα. Είστε έτσι και με τους νέους ηθοποιούς;
Πάρα πολύ.
-Δηλαδή, θα τους πάρετε μια αγκαλιά; Θα τους συμβουλεύσετε;
Ναι, ναι! Γιατί όταν εγώ πρωτοξεκίνησα, δεν το έκανε κανένας για μένα. Και αντιλαμβάνομαι την ανασφάλεια και την μοναξιά που νιώθουν τα μικρά παιδιά που προσπαθούν να βγουν κι αυτά από το κουκούλι τους. Κατάλαβες; Οπότε είμαι πολύ προστατευτική με τους νέους ηθοποιούς. Και τους αγαπώ και τους δίνω δύναμη. Απλά τους λέω και τις δυσκολίες, γιατί δεν είναι ένας εύκολος χώρος. Είναι ένας πολύ δύσκολος χώρος. Πρέπει να έχεις γερό στομάχι για να αντέξεις και να ανταπεξέλθεις σε αυτό. Με τρομερό ανταγωνισμό, με πολύ περίεργα ωράρια, με δουλειές που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, με κριτική πάντα σε ό,τι και να κάνεις. Οπότε πρέπει να προετοιμαστείς λίγο. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα μάθημα στις δραματικές σχολές στο πώς θα αντιμετωπίσεις την ζούγκλα της ζωή, με το που βγεις από τη σχολή. Δεν είναι όλα ρόδινα.
-Επειδή είπατε ότι εσάς δεν βρέθηκε κάποιος να σας πάρει αγκαλιά… Υπήρχαν και στιγμές που βιώσατε και άσχημες συμπεριφορές; Είτε στο θέατρο, είτε στην τηλεόραση;
Όχι, ήμουν πολύ τυχερή. Γενικά είμαι καλά. Τα αντιμετωπίζω όλα και είμαι πάντα αισιόδοξη. Απλά, δεν ξέρω. Όσο λες: «δεν είναι ωραία τα πράγματα, δεν θα μου συμβεί, δεν… δεν…», το έλκεις. Όταν λες ότι όλα θα πάνε καλά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα πάνε καλά. Δύσκολα, αλλά καλά.
-Τι περιμένουμε από δω και πέρα; Το καλοκαίρι τι θα δούμε από σας;
Το καλοκαίρι θα ξεκουραστώ. Θα απολαύσω τις διακοπές μου. Το χειμώνα θα ξεκινήσει η σειρά και αυτή τη στιγμή συζητάω για θεατρικά, τα οποία δεν έχω κλείσει, γιατί θέλω να είμαι σίγουρη για την επιλογή μου.
-Θέατρο ή τηλεόραση; Πως τα ζυγίζετε περισσότερο;
Κοίτα, είναι και τα δύο συμπληρωματικά. Και τα δύο χρειάζονται στο χώρο μας. Εγώ, όπως έχω ξαναπεί, δεκατέσσερα χρόνια δεν έκανα τηλεόραση. Συνεχόμενα. Δεν είναι απλό. Δεν ήταν ένα ή δύο ή πέντε. Ήταν δεκατέσσερα.
-Από επιλογή;
Ναι, γιατί ήθελα να αφοσιωθώ στο θέατρο, Το αγαπούσα πάρα πολύ. Μου άρεσε και ήθελα αυτό. Τώρα, βλέπω ότι με έχει γοητεύσει πάρα πολύ και η τηλεόραση. Ίσως περίμενα αυτούς τους ρόλους που μου έχουν προκύψει τα τελευταία δύο χρόνια και στις Ψυχοκόρες και τώρα εδώ στο Πόρτο Λεόνε.
-Ευχαριστούμε πάρα πολύ!
Και εγώ ευχαριστώ!
-Και ανυπομονούμε να δούμε το Πόρτο Λεόνε και να μάθουμε τις λεπτομέρειες.
Για την Αλεξάνδρα και για τους άλλους, φυσικά.
Διαβάστε επίσης: Πόρτο Λεόνε: Η οικογένεια Καπετανάκου μάς συστήνεται και αποκαλύπτει – «Θα χτυπηθεί στην Αχίλλειο πτέρνα του και…»