Η Ηρώ Λεχουρίτη έχει πετύχει μια σημαντική μουσική πορεία, ακόμα και αν για χρόνια απείχε από το πιο ισχυρό μέσο, εκείνο της τηλεόρασης. Την περσινή της επιστροφή στη μικρή οθόνη μέσα από το J2US, ακολούθησε ένας ρόλος ευθύνης στο Fame Story.
Η Ηρώ είναι η Διευθύντρια της μουσικής Ακαδημίας, μια θέση που απαιτεί την τήρηση κανόνων και ισορροπιών, αλλά και μια ευαισθησία απέναντι στους νέους ανθρώπους που έχει να διαχειριστεί.
Για τον πολυδιάστατο τηλεοπτικό της ρόλο, αλλά και την πολυδιάστατη φύση της μίλησε στο okmag αποκαλύπτοντας μερικές πτυχές της που ίσως να μην είχατε φανταστεί.
Στο Fame Story ανέλαβες έναν κομβικό ρόλο της Διευθύντριας της Ακαδημίας. Πώς σου έγινε η πρόταση και πώς πήρες την απόφαση να πεις το «ναι» στο σόου και στον Νίκο Κοκλώνη;
Πέρυσι μετά την πολύ όμορφη συνεργασία μας στο Just the 2 of Us μου έγινε η πρόταση να αναλάβω αυτή τη θέση στο νέο σόου. Επρόκειτο για μια επαγγελματική πρόταση με ενδιαφέρον σε συνεργασία με το Star. Το σκέφτηκα και αποφάσισα να τη δεχτώ. O Νίκος Κοκλώνης είναι ένας συμπαθής και ευφυής άνθρωπος. Η γνωριμία μου μαζί του είναι σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά είμαι σίγουρη ότι πρόκειται για έναν χαρισματικό άνθρωπο με κυρίαρχο το επικοινωνιακό του ταλέντο.
Τι μηνύματα έχεις δεχτεί από τους δικούς σου ανθρώπους για το Fame Story; Ήταν έκπληξη για κάποιους;
Οι δικοί μου άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στις επιλογές μου καθώς και στην κρίση μου. Όχι δεν εξεπλάγησαν καθόλου. Αντίθετα πιστεύουν ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στον ρόλο με τη σοβαρότητα και την ευγένεια που με διέπει ούτως ή άλλως στην ζωή μου, αλλά και με το χιούμορ και την ευελιξία που χρειάζεται ένα μέσον όπως η τηλεόραση.
Τι πιστεύεις ότι χρειάζονται από τη Διευθύντρια της Ακαδημίας οι σπουδαστές του Fame Story; Πώς έχεις σκεφτεί αυτόν τον ρόλο σου και πόσο εύκολο είναι να το εφαρμόσεις έχοντας να διαχειριστείς τόσους διαφορετικούς χαρακτήρες. Πού πιστεύεις ότι μπορεί να κάνουν λάθη; Κι επίσης πού πρέπει να προστατευτούν;
Ο ρόλος ενός «διευθυντή» σε αυτό το παιχνίδι – Ακαδημία- σόου είναι εκ των πραγμάτων πολυδιάστατος. Εκτείνεται από τη συμπεριφορά των μαθητών μέχρι την αρτιότητα των συναδέλφων καθηγητών. Κι αυτό ενέχει την πιθανότητα να γίνεις και αυστηρός και επικριτικός αλλά και ευαίσθητος στις αδυναμίες των μαθητών και τις αντικειμενικές δυσκολίες που περνούν ως έγκλειστοι σπουδαστές. Είναι μια δύσκολη συνθήκη που απαιτεί από μέρους μου δικαιοσύνη, αμεροληψία και ενσυναίσθηση. Οι διαφορετικοί χαρακτήρες δεν με τρομάζουν. Αντίθετα η διαφορετικότητα βοηθάει στη συλλογική συμπεριφορά και στη σύνθεση μιας ομάδας όπου ο καθένας είναι ένας κόσμος που έρχεται να συναντήσει έναν άλλο κόσμο. Έχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον όλο αυτό. Περισσότερο με ενδιαφέρει η ψυχή τους και το να βγουν από την Ακαδημία δυνατοί και πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και τις επιθυμίες τους καθώς και τα όνειρά τους. Δεν έχουμε το δικαίωμα να τους στερήσουμε το όνειρο, μπορούμε μόνο να τους τοποθετήσουμε απέναντι στην πραγματικότητα και τις αληθινές δυσκολίες του επαγγέλματος και εκείνοι με τη σειρά τους θα αποφασίσουν για τη ζωή τους. Σίγουρα τους δίνεται μια υπέροχη ευκαιρία να μάθουν και να συνειδητοποιήσουν τις αδυναμίες και τα προτερήματά τους.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη επισκεφθείτε το okmag.gr
