Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! και τον Μιχάλη Ροδόπουλο και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη σειρά της ΕΡΤ όπου θα τη δούμε αλλά και τον σεξισμό που έχει υποστεί επειδή έχει σύντροφο νεότερο σε ηλικία.
«Είμαι ενθουσιασμένη που ξεκινήσαμε γυρίσματα για τη Μεγάλη Χίμαιρα. Δεν μπορώ να πάω σε μια καθημερινή σειρά, όπου συνήθως τα πράγματα γίνονται πρόχειρα και βιαστικά, χωρίς κάποια ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία. Από το 2007 που έκανα την Τελευταία παράσταση για τη ζωή της Έλλης Λαμπέτη μέχρι το 2021 που έκανα την Αγάπη παράνομη για την ΕΡΤ πέρασαν 14 χρόνια» ανέφερε για τη νέα της εμφάνιση προσεχώς στην τηλεόραση.
«Τα οικονομικά μου μέσα στην κρίση δεν ήταν βέβαια καλά και για να ζήσω χρειάστηκε δύο φορές να πάρω δανεικά από τους φίλους μου. Όμως έτσι είμαι φτιαγμένη. Πάνω από όλα προτιμώ να είμαι συνεπής στις καλλιτεχνικές και αισθητικές μου αρχές.
Μακάρι οι δουλειές που επιλέγω στην τηλεόραση να με άμειβαν τόσο καλά όσο οι δουλειές που απορρίπτω. Ακούω για τις αμοιβές στις καθημερινές σειρές και ξέρω ότι θα πλήρωνα το στεγαστικό δάνειο που με ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια αλλά, όχι, δεν θέλω να κάνω τον συμβιβασμό. Υπάρχει και η ευθύνη του καλλιτέχνη απέναντι στο κοινό του, πολιτική ευθύνη, ακόμα κι ο τρόπος που ζούμε αποτελεί πολιτική πράξη. Προσπαθώ να συνδυάσω πάνω στην κόψη του ξυραφιού τα ασυνδύαστα. Την επιβίωση από τη μια μεριά και τη συνέπειά μου στον καλλιτεχνικό δρόμο που θέλω από την άλλη. Δεν έχω λύσει ακόμα το οικονομικό μου, όμως θα συνεχίζω να πορεύομαι με τους δικούς μου όρους. Δεν μπορώ να προδώσω ούτε τον εαυτό μου ούτε τον κόσμο που με εμπιστεύεται.
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Είναι δικαίωμα των γυναικών να ζήσουν όπως θέλουν»
«Επειδή είμαστε δημόσια πρόσωπα και κάποιος μας ξέρει από τους ρόλους μας, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τον αφορά και η προσωπική μας ζωή.
Έχω υποστεί κι εγώ σεξιστικά σχόλια με αφορμή το θέμα της επιλογής του συντρόφου μου, κι ας είναι φαινομενικά ευγενικά και κρυμμένα. Είναι γνωστό πως είμαι εδώ και χρόνια με έναν νεότερο σύντροφο. Το αντίστοιχο για έναν άντρα θεωρούνταν πάντα αδιαμφισβήτητο δικαίωμά του.
Δεν συνηθίζουμε να κυκλοφορούμε με τον άνθρωπό μου σε δημόσιους χώρους ακριβώς για να αποφύγουμε αυτούς τους απαράδεκτους τίτλους που δημοσιεύονται ακόμα και στα, υποτίθεται, πιο “ψαγμένα” sites. “H Καρυοφυλλιά Καραμπέτη με τον κατά 15 χρόνια νεότερο σύντροφό της”. Και λοιπόν; Γιατί ακόμα και σήμερα, που τόσος αγώνας γίνεται για την ισοτιμία των φύλων και που ισχυρίζεστε ότι τη στηρίζετε, αναφέρεστε σε αυτό; Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στους σύγχρονους αναγνώστες σας, ότι αυτό δεν επιτρέπεται σε μια γυναίκα; Έστω κι αν δεν υπάρχει ειρωνεία στο σχόλιο, υπάρχει το ίδιο το σχόλιο. Και βέβαια δεν μιλάω επί προσωπικού, αλλά εκ μέρους όλων των γυναικών, που είναι δικαίωμά τους να ζήσουν όπως θέλουν. Και με έναν άντρα νεότερο και με έναν άντρα πολύ μεγαλύτερο και με μια γυναίκα αν θέλουν. Όπως είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, κοινωνικής τάξης και σεξουαλικού προσανατολισμού. Είμαστε ελεύθεροι, η ζωή μας είναι μία και πρέπει ο καθένας να τη ζήσει όπως θέλει. Υπάρχει όμως απέναντι στη γυναίκα ένας διάχυτος σεξισμός που τον βλέπεις παντού και θλίβεσαι για αυτά που ακούς και διαβάζεις».
«Αν κάποιος δεν αντέχει να είναι δίπλα σε μια επιτυχημένη γυναίκα, θα παραμείνει προβληματικός»
«Δεν πιστεύω στις σχέσεις όπου ο ένας θεωρείται πιο πάνω από τον άλλο. Δεν δέχομαι καθόλου αυτό το σχήμα, οι σχέσεις είναι ισότιμες. Είμαστε και οι δύο επί ίσοις όροις. Δεν επιτρέπεται πια να υπάρχουν αυτά τα συμπλέγματα που κληρονομήσαμε από τις παλιότερες γενιές. Αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη πολλοί νέοι άντρες που οι γυναίκες τους τυχαίνει να έχουν πιο σταθερή δουλειά απ’ αυτούς κάθονται εκείνοι στο σπίτι και μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Χωρίς κανένα κόμπλεξ.
Αν κάποιος δεν αντέχει να είναι δίπλα σε μια επιτυχημένη γυναίκα πάσχει από τα συμπλέγματα της πατριαρχίας κι αν δεν αλλάξει νοοτροπία θα παραμείνει προβληματικός και δυστυχισμένος. Οι γυναίκες είναι πια αποφασισμένες να διεκδικήσουν στη ζωή τους τα δικαιώματα που στερήθηκαν τόσα χρόνια και που συνεχίζουν ακόμα να τους στερούνται».
«Ο τρόπος που χωρίζει ένα ζευγάρι δείχνει και το ποιόν της σχέσης»
«Ο γάμος είναι κάτι που δεν επέλεξα ποτέ. Όπως δεν επέλεξα ποτέ τους συντρόφους μου με βάση την οικονομική τους κατάσταση, έτσι και δεν επιδίωξα να εδραιώσω τη σχέση μου με μια σφραγίδα. Πάντα ήμουν υπέρ του έρωτα και θεωρούσα πως αν έκανε τον κύκλο του, ήταν καλύτερα να χωρίσουμε φιλικά, παρά να τρέχουμε στους δικηγόρους. Στις περισσότερες σχέσεις μου παραμείναμε φίλοι, νοιαζόμαστε ακόμα ο ένας για τον άλλο. Όμως υπήρξαν και μια-δυο περιπτώσεις που κόπηκαν εντελώς οι γέφυρες. Ο τρόπος που χωρίζει ένα ζευγάρι δείχνει και το ποιόν της σχέσης τελικά.
Μακάρι να μπορούσα να είμαι στην Αφρική με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στην υπηρεσία των συνανθρώπων μου και των παιδιών που πεινάνε. Δυστυχώς δεν έχω τη δύναμη να το κάνω, γι’ αυτό και θαυμάζω απεριόριστα εκείνους που μπορούν.
Μεγαλώνοντας προσπαθώ να συμφιλιωθώ με την έννοια της ανυπαρξίας. Πλησιάζω σε μια ηλικία που είναι πολύ κοντά στα γηρατειά και στον θάνατο, αν προλάβω να γεράσω. Γιατί την επόμενη στιγμή που μιλάμε, μπορεί να μου συμβεί κάτι και να φύγω απ’ αυτό τον μάταιο κόσμο».
