Για τη ζωή με τα παιδιά, ως χωρισμένη μητέρα, τις καθημερινές υποχρεώσεις, αλλά και το πώς είναι μια τυπική της ημέρα, μίλησε η Κατερίνα Παπουτσάκη στο περιοδικό ΟΚ! και τον Νίκο Γεωργιάδη.
Η ηθοποιός, την οποία απολαμβάνουμε τηλεοπτικά φέτος στον Άγιο έρωτα, μοιράζει την καθημερινότητά της ανάμεσα στα παιδιά της και τα γυρίσματα και όπως λέει “τα πάει καλά…”.
Κατερίνα Παπουτσάκη: «Απέκτησα τη νόσο του Κρον και το σώμα μου αντιδρά σε συνθήκες ασφυκτικές»
Πώς είναι μια τυπική σου μέρα;
Ξυπνάω στις 06.00 και ετοιμάζω τα παιδιά, τα βάζω στο σχολικό, ανεβαίνω σπίτι, ετοιμάζομαι κι εγώ για να πάω στη δουλειά. Τα γυρίσματα είναι δεκάωρα, σε διαφορετικές τοποθεσίες –Δρομοκαΐτειο, Ντράφι, Κηφισιά–, έχουμε και τα ταξίδια στο Γαλαξίδι. Επειδή δουλεύουν ταυτόχρονα τρία συνεργεία, πολλές φορές «διπλώνουμε» κιόλας, δηλαδή μπορεί να έχουμε γύρισμα σε δύο locations την ίδια μέρα.
Είχα και τις παραστάσεις στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με τον Φόβο, που πήγε πάρα πολύ καλά, τώρα έχουμε τις εμφανίσεις στη Σφίγγα με τον Ody Ιcons για ακόμη δύο Παρασκευές, στις 21 και 28 Μαρτίου. Και τη Δευτέρα 7 Απριλίου συμμετέχω στη συναυλία Οι ηθοποιοί τραγουδούν Μίκη Θεοδωράκη στο Christmas Theater.
Όλο αυτό ακούγεται αρκετά ζόρικο για μια μητέρα που μεγαλώνει μόνη της δύο παιδιά.
Είναι δύσκολο, ειδικά αν υπολογίσεις και τις δραστηριότητες των παιδιών μέσα στη μέρα. Ευτυχώς έχω τη μητέρα μου που με βοηθάει πολύ. Τουλάχιστον τα βράδια είμαι με τα παιδιά, γι’ αυτό είχα επιλέξει να κάνω μια παράσταση για μικρό χρονικό διάστημα, μόνο Σαββατοκύριακα, ώστε όλες τις υπόλοιπες μέρες να τα βάζω εγώ για ύπνο.
Δεν έχεις δηλαδή τις κλασικές ενοχές της εργαζόμενης χωρισμένης μαμάς;
Και πριν και μετά είχα και έχω όλη την ευθύνη! Τα πάω καλά νομίζω και είμαι καλύτερα από ό,τι παλιότερα. Πραγματικά κάνω ό,τι μπορώ. Προσπαθώ να είμαι παρούσα με όποιον τρόπο μπορώ, δίνω όλο τον χρόνο μου εκεί. Προσπαθώ να εμβαθύνω όσο πιο πολύ γίνεται, να είμαι από πάνω τους όχι μόνο σε πρακτικό επίπεδο, αλλά και σε ψυχικό και σε επικοινωνιακό. Πάντα θα έχεις κάποιες ενοχές αν είσαι ενοχικός άνθρωπος, αλλά φυσικά δεν μπορείς να είσαι τέλειος.
