Με εξομολογητική διάθεση για το πώς η μοίρα ένωσε τους δρόμους τους, την αξιοζήλευτη οικογένεια που έχουν δημιουργήσει και τη συνύπαρξη μιας πολιτικού και ενός καλλιτέχνη σε μια σχέση μίλησαν η Όλγα Κεφαλογιάννη και ο Μίνως Μάτσας στον Μιχάλη Ροδόπουλο και το περιοδικό ΟΚ!.
Θέλω να ρωτήσω το προφανές. Πώς γίνεται να συνυπάρχει τόσο αρμονικά μια πολιτικός με έναν καλλιτέχνη;
Όλγα: H αλήθεια είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος που πάντα αγαπούσε και αγαπά πολύ την Τέχνη. Είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στην καρδιά μου μετά την πολιτική. Η Τέχνη και η πολιτική ξεκινάνε και τελειώνουν στον άνθρωπο, είναι ανθρωποκεντρικές. Τον προσεγγίζουν βέβαια με τελείως διαφορετικό τρόπο. Και ενώ στο μυαλό μας, σε μια πρώτη ανάγνωση, μπορεί να φαντάζουν τελείως ξένες μεταξύ τους, αν το αναλύσεις σε βάθος, υπάρχουν πολλές ομοιότητες και βεβαίως πολλές διαφορές. Από τη στιγμή που βρεθήκαμε μαζί με τον Μίνω και του κέντρισα το ενδιαφέρον να αρχίσει να ασχολείται με τα κοινά, συνειδητοποίησε κι εκείνος…
Μίνως: …ότι οι πολιτικοί δεν είναι τέρατα. (Γελάει.) Είχα μια συνειδητή απόσταση από τους πολιτικούς, αλλά πολιτική είναι οποιαδήποτε θέση παίρνεις. Δηλαδή ακόμη κι αυτό ήταν μια θέση που είχα. Η Όλγα μού το ανέτρεψε απόλυτα. Επειδή είμαι πολύ ανοιχτός και θέλω να μαθαίνω στη ζωή μου, έμαθα έναν ολόκληρο κόσμο. Ενημερώθηκα, θα έλεγα εκ- παιδεύτηκα, και τώρα μπορώ να έχω μια άποψη που βασίζεται σε γνώσεις. Επίσης, είμαι πολύ πιο ώριμος έχοντας μια άποψη για τα κοινά, ενώ πριν απείχα. Σε κάθε περίπτωση, έγινα πιο πλούσιος πλέον. Από την άλλη πλευρά, η Όλγα είναι ένας άνθρωπος πολύ κοντά σε αυτό που κάνω, πολύ κοντά στη μουσική. Τη συμβουλεύομαι γιατί έχει μια έμφυτη αίσθηση για τα μουσικά πράγματα, εκτός από την καλή αισθητική που έχει. Επίσης το πιστοποιώ, έχει και καλή φωνή. Κάτι που με έχει εντυπωσιάσει πολλές φορές είναι ότι σε ένα τραγούδι, σε μια μουσική «ακούει» πράγματα που μόνο ένας σπουδαγμένος μουσικός μπορεί να εντοπίσει. Εγώ τα «ακούω» αλλά είμαι 50 χρόνια μες στη μουσική. Πρέπει να έχεις πολύ οξυμένο μουσικό νου για να τα πιάσεις.
Και κάπως έτσι, ερχόμενοι και οι δύο από δεύτερους γάμους, αποφασίζετε να είστε μαζί, να παντρευτείτε και τελικά να γίνετε γονείς.
Μίνως: Άλλαξε όλο το προσωπικό μας σύμπαν.
Όλγα: Πολύ αυθόρμητα, αβίαστα ήρθε ότι θα θέλαμε ακόμη και σε αυτή την ηλικία, με ό,τι έχουμε ζήσει πίσω μας, να ζήσουμε μαζί την εμπειρία του να γίνουμε γονείς.
Μίνως: Κοίταξε, αυτό σ’ το εμπνέει ο άλλος. Αλλιώς δεν το κάνεις, αν δεν είναι αληθινό.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2021, την ημέρα που γεννιούνται τα δίδυμα μωρά σας, είναι τα γενέθλια του Μίνου.
Όλγα: Όχι τυχαία. Μίνως: Μας είχε δώσει ο γιατρός την ημερομηνία. Πλέον θα έχουμε και οι τρεις γενέθλια την ίδια μέρα.
Τι ονειρεύεστε για τα παιδιά σας;
Όλγα: Έχουμε καταλήξει ότι δεν θέλουμε τα παιδιά μας ούτε να τα οδηγήσουμε εμείς κάπου ούτε και να τα αποκλείσουμε. Δηλαδή αν έχουν κλίση σε κάτι και θέλουν αυτό να κάνουν, θα τα στηρίξουμε. Πάντως, δεν θα ήθελα να ασχοληθούν με την πολιτική. Από την άλλη, και η μαμά μου δεν το ήθελε με τίποτα για μένα, αλλά τελικά με πήγε εκεί η ζωή. Είτε οι γονείς σού πουν να κάνεις κάτι είτε να μην κάνεις, κάπως τα πράγματα έρχονται τελικά.
