Ένα κύμα αντιδράσεων και αποριών φαίνεται πώς δημιούργησε η συνέντευξη της Ελεονώρας Μελέτη στην Ελένη Μενεγάκη.
Η παρουσιάστρια του Mega Καλημέρα αναφέρθηκε στην συναισθηματική κακοποίηση που είχε περάσει όταν ακόμη βρισκόταν στον Πρωινό Καφέ.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει αναφερθεί στα κακόβουλα σχόλια που γίνονταν για την ίδια από συναδέλφους σε όλα τα μέσα.
Μεταξύ άλλων, είχε αναφερθεί και στα «κακά παιδιά» της τηλεόρασης που μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει ευρέως γνωστά τα ονόματά τους.
«Προς όλους τους συναδέλφους είναι τουλάχιστον γελοίο να ρωτάτε πρώην συναδέλφους μου αν μου φέρθηκαν άσχημα στον Πρωινό Καφέ. Λίγο προσεκτικά αν ακούγατε τη συνέντευξη στην Ελένη, θα κατανοούσατε (ελπίζω) πως ουδέποτε στοχοποίησα την εκπομπή ή το κανάλι για τη συναισθηματική κακοποίηση που εξομολογήθηκα. Απάντησα στην ερώτηση: ήσουν τότε στον Πρωινό Καφέ; Λέγοντας πως ακόμη δεν είχα ξεμπερδέψει από τον Πρωινό Καφέ.
Μην αναζητάτε λοιπόν τον δράστη ανάμεσα σε πρώην συνεργάτες. Τη συναισθηματική κακοποίηση τη βίωσα από ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ, που έγραφαν σε μπλοκ, σάιτ, σχολίαζαν απαξιωτικά, προσβλητικά και χυδαία την άφιξή μου στο τηλεοπτικό τοπίο, σε πάνελ και εκπομπές. Αναφέρομαι σε εκείνη την περίοδο που καλά θυμάστε όλοι πως κανένας δεν με υποδέχθηκε με σεβασμό και με συμπάθεια, μία περίοδο που το όνομά μου ξεφτιλιζόταν σε καθημερινή βάση σε έντυπο ή ηλεκτρονικό τύπο. Μην κάνετε τους ανήξερους και μην επιβεβαιώνετε αυτό που είπα στην Ελένη.
Ότι η συναισθηματική κακοποίηση δεν θα δικαιώσει ποτέ όσους την υφίστανται γιατί ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο λόγος τους εναντίον του λόγου τρίτων. Δείξτε λίγο σεβασμό ότι 15 χρόνια μετά βρήκα τη δύναμη να το πω και σκύψτε στο πρόβλημα. Εγώ ξέρω πολύ ποιοι ήταν οι δικοί μου αλήτες. Και οι ίδιοι το ξέρουν. Και εσείς ξέρετε. Σταματήστε λοιπόν, αφήστε τους πρώην συνεργάτες ήσυχους και δείτε λίγο το μέσα σας. Γιατί το να αμφισβητείς μια εξομολόγηση σε κάνει ίδιο με το τέρας. Αναρωτιέστε ποιοι ήταν; Αλήθεια τώρα; Σοβαρά; Ντροπή. Μόνο ντροπή.
Πολλοί από εσάς ήσασταν μάρτυρες και συμπαραστάτες. Άλλοι ήσασταν συμμέτοχοι και ενορχηστρωτές. Κάποιοι έχετε ζητήσει και συγγνώμη άλλοι δημόσια και κάποιοι κατ’ ιδίαν. Ξέρετε ΟΛΟΙ ποιοι ήταν. Θέλετε ονόματα; Γιατί; Για την τιμωρία και τον παραδειγματισμό; Όχι βέβαια! Για το κουτσομπολιό θέλετε ονόματα. Το να δημιουργείτε σενάρια από την εξομολόγησή μου και να τη μετατρέπετε σε γκοσιπάκι για το κουτσομπολιό δεν σας τιμά. Έχετε μία δύναμη. Να αναδείξετε το πρόβλημα. Δείτε το πρόβλημα. Συμβαίνει παντού. Συνέχεια. Μπορεί να έχει συμβεί και σε εσάς. Επιτέλους, επιτέλους…
Και να σας πω το χειρότερο: άνθρωποι που έχουν υπάρξει μάρτυρες της κατάστασής μου, που ήξεραν γιατί τους είχα ανοίξει την καρδιά μου, είχα κλάψει μπροστά τους και τους είχα μιλήσει, επέτρεψαν, άφησαν να ακουστούν λόγια που αμφισβητούν όλα όσα είχα μοιραστεί μαζί τους. Θλίψη».
Τι είχε πει στη συνέντευξή της στην Ελένη Μενεγάκη;
«Το 2007 διαγνώστηκα με συναισθηματική κακοποίηση με τη βούλα. Πήγα σε έναν ειδικό επειδή ζούσα μια πολύ δύσκολη κατάσταση, είχα κρίσεις πανικού, ένιωθα αποτυχημένη, τελειώμενη. Δεν είχα ξεμπερδέψει ακόμα με τον Πρωινό Καφέ.
Αναζητούσα βοήθεια πιστεύοντας έχω κατάθλιψη και εγώ ήμουν η χαρά τη ζωής. Ο ειδικός μου είπε ότι έχω κάτι που είναι πολύ ύπουλο ότι έχω υποστεί χρόνια συναισθηματική κακοποίηση.
Την έχω υποστεί από ανθρώπους του χώρου που ό,τι και να μου λες εγώ πάντα θα θεωρώ κακά παιδιά.
Όταν σου μιλάνε άσχημα, απότομα, σε θίγουν, σε προσβάλουν, σε απορρίπτουν με πολύ έντονο τρόπο, σε αποπαίρνουν, σου φωνάζουν όταν η συμπεριφορά ξεπερνάει ορισμένα όρια ηθικής ορίζεται ως συναισθηματική κακοποίηση. Περιλαμβάνει μέσα τη λεκτική και συναισθηματική βία. Ακόμα και η σιωπή εκλαμβάνεται ως κακοποίηση. Ο κόσμος δεν τα ξέρει και δεν μπορεί να τα καταλάβει.
Ήμουν το κοριτσάκι που καθόταν 3 χρόνια στη γωνία και έκανε μόκο. Μέχρι που έφτασα μέχρι εδώ. Τα εργασιακά περιβάλλοντα θα πρέπει να καταλάβουν και να βάλουν όρια. Δεν πρέπει να καλύπτονται τα κακοποιητικά άτομα. Ο εργαζόμενος μπορεί να φοβάται και να μην μπορεί να μιλήσει. Έχει αρχίσει να ακούγεται ο όρος του mobying που είναι ο εργασιακός εκφοβισμός. Όποιος θέλει ονόματα γιατί δεν βγαίνει τα πει ο ίδιος; Όλοι λίγο πολύ τα ξέρουμε, κάποιοι υποθάλπτουν κιόλας».
