Η Λένα Κιτσοπούλου είχε, μόλις, τελειώσει την πρόβα στο Θέατρο Τέχνης, αλλά έφερε ακόμα την υπερένταση της δουλειάς.
Για τους γνωρίζοντες – προσπερνώντας τον κανιβαλισμό που κράτησε λίγο παραπάνω από το σύνηθες στο σύμπαν των social media και των αργόσχολων ή trash ΜΜΕ – η Κιτσοπούλου δεν είχε υπερβεί την πάγια στόχευση της: Ένα θέατρο ελεύθερο από συμβάσεις που προκαλεί αντιδράσεις και συζητήσεις.
Το θέατρο σου είναι θυμωμένο. Είσαι κι εσύ θυμωμένη ή έχεις και όψεις ησυχίας;
Έχω πολλή ησυχία μέσα μου. Δεν ψάχνομαι να τσαντιστώ. Έχω την ικανότητα να κλείνομαι σε μια σφαίρα ηρεμίας. Δεν έχω θυμό, μόνο ως μηχανισμό άμυνας – από τη στιγμή, άλλωστε, που είμαι αναγκαστικά μια παρατηρήτρια της ζωής, λόγω της δουλειάς που κάνω. Όμως, μανιάζω από την ανάγκη μου να εκφραστώ ακριβώς όπως θέλω. Οπότε η γραφή μου από εκεί που μπορεί να ηρεμεί και να χαίρεται μέσα σε διάφορα γλωσσικά παιχνίδια, ξαφνικά γίνεται πολύ ορμητική, σκληρή και την αφήνω ακατέργαστη να εκτοξεύει και πολύ μεγάλες κακίες για τον άνθρωπο.
Αυτό το «πάμε» το έχεις οδηγό σε όλα; Και στον έρωτα; Το «πάμε» και όπου βγει;
Το έχω ναι! Καλώς, κακώς, το έχω. Γιατί έχω ταλαιπωρηθεί από αυτό, έχω φάει στραπάτσα, όμως έχω ζήσει λόγω αυτού και πολύ μεγάλες ευτυχίες. Είμαι πολύ γρήγορη μέσα μου: Μπορεί να έχω ερωτευτεί έναν άνθρωπο πριν από μερικές ημέρες και στο μυαλό μου έχουμε φύγει και ζούμε μαζί στο Μαϊάμι! Δεν ερωτεύομαι εύκολα, αλλά άμα συμβεί έχω ταχύτητα μεγάλη μέσα μου. Και έξω μου. Δεν μπορώ να στερηθώ την πιθανότητα για κάτι μαγικό. Κι ας ξέρω ότι κατά 99% δεν θα βγει, σκέφτομαι πως μπορεί να ανήκω στο 1%.
Αν ο σύντροφος σου είναι πολύ διεκδικητικός σε κολακεύει ή σε πνίγει;
Στην πολλή διεκδίκηση ασφυκτιώ. Θέλω την ελευθερία μου, σέβομαι κι εγώ την ελευθερία του άλλου, αλλά θέλω φυσικά να νοιάζει τον άλλον που είμαι. Όχι όμως από ζήλια, αλλά από την ανάγκη να μοιραζόμαστε, από χαρά. Είναι τα όρια περίεργα. Θέλω το ενδιαφέρον του άλλου κάθε στιγμή, αλλά θέλω να χαίρεται την ελευθερία μου και να την παρακολουθεί, όχι να μην την παρακολουθεί. Δεν θέλω να είναι φίλος μου ο άλλος, θέλω να καίγεται, είναι ωραίο.
