Στο Marie Claire και τη δημοσιογράφο Αναστασία Καμβύση παραχώρησε συνέντευξη η Μαριάννα Πουρέγκα και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη σειρά της ΕΡΤ, Απαραίτητο φως, αλλά και τον διπλό ρόλο της.
Η δράση στο «Απαραίτητο φως» τοποθετείται σε δύο τελείως διαφορετικές δεκαετίες, του 1940 και του 2010. Τι θυμάσαι από την προσωπική σου ζωή, 15 χρόνια πριν;
Δεκαπέντε χρόνια πριν, έχω την αίσθηση πως ήμουν μία άλλη. Σπούδαζα ακόμη Χρηματοοικονομική και Λογιστική. Το πλάνο μου ήταν να τελειώσω με τη σχολή και να κάνω κάτι σχετικό με τα οικονομικά, κάτι το οποίο δεν με ενθουσίαζε και τόσο. Με θυμάμαι μελαγχολική και αμήχανη, είχα πολλές δυσκολίες τότε που μου στερούσαν τον αυθορμητισμό και την ξεγνοιασιά. Κάτι μέσα μου αντιδρούσε όμως, αντιστεκόταν. Έψαχνε μία διέξοδο. Ευτυχώς, λίγο καιρό μετά, μπήκε στη ζωή μου το θέατρο και όλο αυτό το σκηνικό άλλαξε διά παντός.
Τι σε γοητεύει στη δεκαετία του ’40;
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το γούστο των ανθρώπων, που αποτυπώνεται στη μόδα της εποχής. Ντύνονταν τόσο κομψά, τόσο ιδιαίτερα, τόσο φροντισμένα όλα, παρ’ όλες τις σκληρές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο. Ρούχα, μαλλιά, αξεσουάρ, ασύλληπτα όμορφα, σαν να προσπαθούσαν με την ομορφιά να αντισταθμίσουν τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν. Πόσο θα ήθελα να ντυνόμασταν ακόμη έτσι οι άνθρωποι.
Το αμέσως επόμενο και πολύ πιο βαθύ που με γοητεύει είναι το πνεύμα και η ιδεολογία της εποχής. Προφανώς και δεν ήταν όλα ρόδινα και δεν λειτουργούσαν όλοι με τον ίδιο τρόπο, ως επί το πλείστον, όμως, υπήρχαν ιδανικά, υπήρχε αλληλεγγύη, υπήρχε ανάγκη για αντίσταση, η δύναμη και η αντοχή των ανθρώπων απέναντι στις φρικαλεότητες που βίωναν είναι ασύλληπτες και τρομερά εμπνευστικές.
Ποια είναι η ηρωίδα που υποδύεσαι σε εκείνη τη δεκαετία;
Η Λουίζ είναι ζωγράφος της εποχής, μισή Ελληνίδα μισή Σκοτσέζα, και αντιπροσωπεύει όλα όσα ανέφερα παραπάνω περί αντίστασης και ιδεολογίας. Γίνεται εθελόντρια νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού, φροντίζει στρατιώτες και απλούς πολίτες που βρίσκονται σε ανάγκη, πηγαίνει και βοηθάει στα συσσίτια, βρίσκει φάρμακα και τρόφιμα γι’ αυτούς που τα χρειάζονται, είναι ενεργό μέλος αντιστασιακής οργάνωσης και δίνεται στον αγώνα για ελευθερία με ό,τι έχει και δεν έχει. Με συγκινεί βαθιά η δύναμη και η αυταπάρνησή της.
Διαβάστε επίσης: Απαραίτητο φως: Η εντυπωσιακή αλλαγή της Ευγενίας Δημητροπούλου σε Δάφνη Νομικού!
