Ήταν 22 Ιουλίου του 2012, όταν η έφηβη Μυρτώ, δέχτηκε φρικτή επίθεση στην Πάρο όπου παραθέριζε μαζί με τη μητέρα της.
Η Μυρτώ, είχε βγει μια βόλτα μόνη της στο νησί και λίγες ώρες αργότερα, η μητέρα της τη βρήκε άγρια χτυπημένη, κακοποιημένη και πεταμένη στα βράχια.
Η υπόθεση της νεαρής κοπέλας είχε προκαλέσει σοκ στο πανελλήνιο, με τον δράστη να ισχυρίζεται ότι αρχικά της επιτέθηκε για να της πάρει το κινητό.
Από τότε μέχρι και σήμερα, η Μυρτώ είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και η μητέρα της δεν την έχει αφήσει από το πλευρό της.
Σήμερα 22/7, συμπληρώνονται 12 χρόνια από τη φρικτή επίθεση και η κ. Μαρία Κοτρώτσου, παραμένει βράχος δίπλα στην κόρη της.
«2012-2024
12 χρονια απο τοτε….
12 χρόνια και ακόμη δεν συνήθισα την νέα σου εικονα…
12 χρονια που μου λείπουν τα ζουζουνίσματα σου, η φωνή σου,η ενεργητικότητα σου.
Κάθε χρόνος που περνάει βαραίνει περισσότερο την ψυχή μου, γιατί απομακρύνομαι απο την υλοποίηση του θαύματος που κρατάει την ελπιδα μου ζωντανή.
Σαν μια φλόγα που στην αρχή φουντώνει, αλλά όσο περνάει η ώρα αρχίζει να χαμηλώνει, μεχρι να σβήσει.
Απ την άλλη πλευρά, κάθε χρόνος είναι ακόμη 365 μέρες που είμαι μαζί σου, που βλέπω το χαμογελο σου, που νοιωθω την ανάσα σου, την ζεστασιά σου… και αυτό είναι ευτυχια! Γιατί μου έχει δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία!
Μα αυτό που με στεναχωρεί πιο πολύ απ όλα είναι ότι ο χρόνος περνάει χωρίς εσύ να τον ζεις όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας σου… και ήδη έχουν περάσει 12 χρόνια που δεν τα έζησες …
Και στο τέλος θα μιλάω για τη ζωη που δεν έζησες….
Γι αυτό θέλω να κάνω για σένα οτιδήποτε μπορεί να σου δώσει μια γεύση ζωής.
Θα σε πηγαίνω όπου μπορω να βλέπεις τι κάνουν ολοι οι άλλοι ανθρωποι, να γεύεσαι εστω μια μικρή μικρή γωνία απο το πιάτο της ζωής, και ας μην συμμετέχεις οπως θα έπρεπε στα 27 σου χρονια, και ας σκίζεται η καρδιά μου που κοιτάς απο μακριά τη ζωη των συνομιλητών σου, ενώ εσυ εισαι καθηλωμένη σε ενα αναπηρικο ΚΑΡΟΤΣΙ, χωρις να μπορεις να τρέξεις να χαρείς να μιλήσεις, ενώ εγω εκείνη την ώρα σκέφτομαι: άραγε τι νοιωθει τωρα; Υποφέρει; Χαίρεται που εστω βλέπει; και συνάμα να ακούω “μπράβο για το κουράγιο σας”!
Δεν εχω παραπανω κουράγιο απο κανενα! Το μέσα μου κανείς δεν το ξέρει, αλλα θέλω να σου δίνω χαρά, ελπιδα δυναμη, γι αυτο προσπαθώ!και θα προσπαθώ “Οσο μπορώ και όσο αντέχω”!
Ίσως πάλι όλο αυτό να είναι ένας ευσεβής πόθος, αφού η ζωη είναι τόσο περίπλοκη και τόσο πολύπλοκη και φεύγει τοςο γρήγορα!», έγραψε η μητέρα της στο Facebook και μοιράστηκε φωτογραφίες της Μυρτώς.
