Στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου παραχώρησε συνέντευξη ο ηθοποιός, Ντίνος Σπυρόπουλος, και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην απώλεια της μητέρας του.

Υπήρξε κάποια πολύ δύσκολη στιγμή στη ζωή σου που χρειάστηκε να αναμετρηθείς με την ψυχή σου, με τον εαυτό σου, να κλάψεις πολύ;

Πολλές φορές υπήρξαν τέτοιες στιγμές, γιατί ο άνθρωπος είναι σαν το κύμα. Ανεβαίνει, κατεβαίνει, δεν είναι μια ευθεία η ζωή. Η μεγαλύτερη δυσκολία και στενοχώρια είναι όταν χάνεις δικούς σου ανθρώπους, όπως όταν έχασα τη μητέρα μου, ήταν 60 χρονών – με την οποία είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση. Όταν την έχασα, ήμουν νέος, 25 χρονών, ήταν πολύ στενάχωρο.

Η μητέρα μου ήταν αυτή που με έφερε από την Πάτρα στην Αθήνα. Αν δεν ήταν εκείνη, δεν θα είχα ασχοληθεί με αυτό που αγαπώ και ήθελα πάντα να κάνω. Με βοήθησε να κάνω πράξη τα όνειρα μου. Αλλά και ο πατέρας μου ήταν ένας καλός άνθρωπος, μποέμ, ο οποίος ήξερε, παρόλο που ήταν από χωριό, ότι η καλλιτεχνία δεν ήταν κάτι το τρομερό ή το κακό και βεβαίως με υποστήριξε κι αυτός. Επίσης, μια από τις δυσκολότερες στιγμές μου ήταν όταν τον έχασα. Έπαιζα με τον Χάρρυ Κλυνν.

Ο άνθρωπος έχει τόσες δυνάμεις μέσα του, φυσικά μετά την παράσταση καταρρέεις. Αλλά υπάρχει μια αντίσταση για να μπορέσεις να κάνεις αυτό που πρέπει. Ο Χάρρυ Κλυνν μού συμπαραστάθηκε πολύ. Ήταν πάνω απ’ όλα ένας υπέροχος, συναισθηματικός άνθρωπος. Δεν ήταν αφ’ υψηλού πρωταγωνιστής. Ήταν ένας κανονικός άνθρωπος. Εγώ τον θεωρώ, μετά τον Αριστοφάνη, ως τον μεγαλύτερο σατιρικό καλλιτέχνη. Έκανε τέτοια τομή στη σάτιρα στην Ελλάδα.

Διαβάστε επίσης: Καίτη Γαρμπή: «Όταν βλέπεις ότι η ελευθερία του είναι αυτό που θέλει, τι να κάνεις; Να σέρνεσαι πίσω του;»