Στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών και τη Σάσα Σταμάτη παραχώρησε συνέντευξη η Ρία Ελληνίδου και αναφέρθηκε στην ενασχόλησή της με το τραγούδι και τα δύσκολα περιστατικά που βίωσε.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς µε το τραγούδι;
Αυτό το είχα αποφασίσει από πολύ νωρίς. Ηµουν ενάµισι έτους κι όµως κοίταξα τους γονείς µου µε το βλέµµα του πεπεισµένου καλλιτέχνη και τους ανακοίνωσα ότι αυτή θα είναι η δουλειά µου. ∆εν ξέρω αν κατάλαβαν τι είπα ή απλώς τρόµαξαν από την αυτοπεποίθησή µου, αλλά κάπως έτσι µπήκε το µικρόβιο. Μόλις, λοιπόν, έγινα ανθρωπάκι, έφτασα τα 12 κιλά, ήµουν εκεί 4-5 χρόνων, µε έγραψαν στο ωδείο. Και κάπου εκεί ξεκίνησε το… κακό.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Τα παιδικά µου χρόνια ήταν πληµµυρισµένα από µουσική. Ηδη, µετά το ∆ηµοτικό, είχα πάρει το πρώτο µου πτυχίο -και στα θεωρητικά και στα όργανα-, οπότε το επόµενο βήµα ήταν, φυσικά, το µουσικό σχολείο. Ολη µου η µέρα ήταν µουσική: το πρωί στο σχολείο, το απόγευµα στο ωδείο. Ολοι στην οικογένεια ήταν µουσικοί, είτε επαγγελµατίες είτε ερασιτέχνες -γονείς, αδέρφια-, δεν γλύτωσε κανείς.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο περιστατικό που έχει χρειαστεί να διαχειριστείς κατά τη διάρκεια εµφάνισής σου;
Οταν ξεκίνησα, ήµουν µόλις 13 χρόνων και τραγουδούσα σε µαγαζιά που δεν υπήρχε καµία υποδοµή, τίποτα οργανωµένο. Ηταν πολύ δύσκολο να διαχειριστείς καταστάσεις µε µεθυσµένους ανθρώπους, να ανεβαίνουν στη σκηνή, να χορεύουν άτσαλα και να πέφτουν πάνω σου, να σε πατάνε χωρίς να το καταλαβαίνουν. Θυµάµαι, µια φορά, είχα το µικρόφωνο πάνω στο σταντ και ένας κύριος έπεσε πάνω µου τόσο άτσαλα, που παραλίγο να µου σπάσει το δόντι. Ηταν επίπονο, σωµατικά και ψυχολογικά.
