Στον Αστέρη Κασιμάτη και το περιοδικό ΟΚ! παραχώρησε συνέντευξη ο Σταύρος Μπαλάσκας και αναφέρθηκε στο διαζύγιό του αλλά και την απώλεια της αδελφής του.

Σταύρο, είχες εύκολο διαζύγιο;

Είχαμε συνεννοηθεί με την Τζίνα όποτε θελήσουμε να χωρίσουμε, να γίνει. Όταν γνώρισα τη Βάνα, ήμασταν ήδη οκτώ χρόνια σε διάσταση με την Τζίνα. Ζούσαμε στο ίδιο σπίτι απλά σαν αδέλφια. Ήμασταν μαζί από 22 χρόνων παιδιά και παντρεμένοι από το 1993. Αστυνομικοί τότε και οι δύο. Η πρώην γυναίκα μου είναι ένας από τους πιο υπέροχους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Αρκετές φορές όταν θέλουμε να βγούμε με τη Βάνα, η Τζίνα θα κρατήσει τον Στάθη. Συχνά συναντιόμαστε όλοι μαζί για φαγητό. Θα είναι για πάντα στη ζωή μου, με άλλο ρόλο και με βαθύτερα συναισθήματα από εκείνα που συνδέουν ένα ζευγάρι. Μου χάρισε δύο υπέροχα παιδιά, την κόρη μου Κωνσταντίνα και τον γιο μου Δημήτρη. Είμαστε πολύ δεμένοι. Τα παιδιά ήξεραν από μικρά ότι έχουμε χωρίσει με την Τζίνα. Αλλά ήταν σε μια οικογένεια όπου ο μπαμπάς και η μαμά δεν τσακώθηκαν ποτέ. Δεν ήθελα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου με προκαταλήψεις, αλλά να είναι ελεύθερα και να μάθουν να είναι κυρίαρχοι του εαυτού τους.

Η απώλεια της αδελφής σου θα στοίχισε πολύ στην οικογένειά σου.

Ήταν η πιο συνταρακτική απώλεια. Εγώ τότε ήμουν 10 χρόνων και ο μεγαλύτερος αδελφός μου 12. Το πιο δύσκολο κεφάλαιο ήταν η αρρώστια της αδελφής μας. Η οικογένειά μας έπρεπε να διανύσει αυτή την περίοδο, που περιλάμβανε τις επισκέψεις στο Παίδων, τις αιματολογικές εξετάσεις, τη μαμά μου που έκλαιγε. Ο πατέρας μου, πανέμορφος άντρας, ενωμοτάρχης τότε –θυμάμαι φορούσε τη στολή του και φαινόταν στα παιδικά μας μάτια σαν ήρωας–, ήταν σαν «σπασμένος» στα δύο, κρύβοντας με τα χέρια το πρόσωπό του. Εγώ με τον αδελφό μου κουλουριαζόμασταν στην αγκαλιά του και του λέγαμε να μην κλαίει. Η απώλεια της αδελφής μας τον τσάκισε. Μετά τον θάνατό της δεν ανέκαμψε ποτέ. Πέθανε από καρκίνο το 2010, σε ηλικία 73 ετών. Ήταν η κολόνα του σπιτιού μας. Αν και τότε ήμουν αντιπρόεδρος των αστυνομικών και ο αδελφός μου μάχιμος αστυνομικός στον δρόμο, νιώσαμε ότι χάσαμε την προστασία μας.

Και πώς κατάφερες να σταθείς ξανά στα πόδια σου;

Διαχειρίζεσαι την απώλεια και αφήνεις τον καιρό να κάνει τα υπόλοιπα. Εγώ τότε έριξα όλο το βάρος στη μάνα μου. Όταν παντρευτήκαμε με τη Βάνα, η μάνα μου ήρθε κι έμεινε μαζί μας. Μετά έφαγα και δεύτερο χαστούκι, όταν έφυγε κι εκείνη από τη ζωή. Ήταν τον Απρίλιο του 2024, σε ηλικία 88 ετών. Νοσηλευόταν στην καρδιολογική του Ευαγγελισμού. Έξι ώρες πριν πεθάνει, μου τηλεφώνησε και οι τελευταίες λέξεις της ήταν «Σταύρο, σ’ αγαπάω». Εγώ όμως ήμουν στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη τότε κι όταν με πήρε δεν απάντησα και βγήκε ο τηλεφωνητής. Έχω κρατήσει το ηχητικό στο κινητό μου και το ακούω κάθε μέρα.