Με αφορμή τη συμμετοχή τους στην ανατρεπτική σειρά μυστηρίου Μαύροι Πίνακες (κάθε Παρασκευή 22.30, Star), οι δύο ηθοποιοί –πατέρας και κόρη– φωτογραφήθηκαν πρώτη
φορά μαζί και μίλησαν στο ΟΚ! και τον Γιώργο Πράσινο για τη μοναδική σχέση του αλλά και την απουσία της αγαπημένης τους Χριστίνας Βαρζοπούλου, συζύγου και μητέρας αντίστοιχα, που παραμένει ηχηρή.
Είναι η πρώτη φορά που δουλεύετε μαζί στην τηλεόραση;
Μαριλού: Έχουμε παίξει ξανά στο σίριαλ Παρουσιάστε!. O πατέρας μου ανήκε στο μόνιμο καστ και εγώ έκανα ένα guest.
Θοδωρής: Στους Μαύρους Πίνακες δεν έχουμε σκηνές μαζί.
Μαριλού: Ο μπαμπάς μου υποδύεται τον πατέρα της Άννας, της κεντρικής ηρωίδας (Κάτια Γκουλιώνη), και της αδελφής της, Έλλης (Ελένη Βεργέτη). Θοδωρής: Και έχω και μια εγγονή στη σειρά. Ο πατέρας που υποδύομαι είναι τετραπληγικός. Είναι πολύ δύσκολο, καθώς σε όλες μου τις σκηνές, στην αυλή και σε εξωτερικά γυρίσματα, έπρεπε να είμαι σε αναπηρικό καρότσι. Αλλά αυτή η δυσκολία με βοηθούσε και υπο κριτικά να διαχειριστώ καλύτερα τον ήρωά μου. Είχα και μια πολύ συγκινητική σκηνή με την κόρη μου.
Μαριλού: Την τηλεοπτική σου, σε παρακαλώ. (Γελάει.)
Θοδωρής: Ακριβώς. Ήταν εκεί που με έκανε μπάνιο ως πατέρα της η Κάτια (Γκουλιώνη).
Πριν από μερικά χρόνια έφυγε η μητέρα σου από τη ζωή.
Μαριλού: Εντελώς ξαφνικά, στο σπίτι, στις 12 Ιουνίου 2021. Ο μπαμπάς μου ήταν μαζί της εκείνη τη στιγμή. Με φώναξε και πήγα αμέσως.
Θοδωρής: Μιλούσαμε. Απλά μου είπε «άνοιξε την πόρτα γιατί κάνει ζέστη. Όχι, κλείσε γιατί κάνει κρύο», έγειρε και «έφυγε». Δεν πόνεσε, δεν φοβήθηκε και αυτό είναι κάτι που με ανακούφισε μετά. Φώναξα τον γιατρό, ήρθε με απινιδωτή και μου είπε «δεν θα γλίτωνε ούτε μέσα στην Εντατική».
Θοδωρή, πώς είναι να συνεχίζεις να μένεις σε ένα σπίτι απ’ όπου λείπει η σύντροφος της ζωής σου;
Θοδωρής: Είναι ένα ίδιο σπίτι, που δεν είναι ίδιο. Λείπει η Χριστίνα. Ο καθένας διαχειρίζεται τις απώλειές του με τον τρόπο του και τον χρό νο του. Δεν υπάρχει εγχειρίδιο πένθους.
Μαριλού: Δεν ξέρεις πώς είναι η απώλεια, μέχρι να σου συμβεί. Ακόμα και όταν την είδα σε αυτή την κατάσταση, μόλις είχε «φύγει», ήταν σοκ για μένα. Πάντα λέμε για τους γονείς μας ότι αυτοί είναι οι δυνατοί και «αν δεν μπορώ να το κάνω εγώ, πάντα θα μπορεί η μαμά μου και ο μπαμπάς μου». Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ανημπόρια. Επί της ουσίας, με ωρίμασε.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα
