Στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου παραχώρησε συνέντευξη η Θαλασσινή Βοσταντζόγλου και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στους πόνους της απώλειας που έχει κληθεί να διαχειριστεί με αφορμή την εθνική τραγωδία των Τεμπών.
Από που παίρνεις το δικό σου οξυγόνο όταν πνίγεσαι και ποια είναι η φράση ή τι κάνεις που σου δίνει δύναμη και ποιο είναι το μότο της ζωής σου;
Το δικό μου οξυγόνο… από τους ανθρώπους μου, τους γονείς μου, το αγόρι μου, την κολλητή μου. Από ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν και υπάρχει ένας κοινός πυρήνας , με καταλαβαίνουν. Αυτό το «με καταλαβαίνουν» είναι μεγάλο πράγμα και, δυστυχώς, πολυτέλεια. Δεν το έχουν όλοι και το φυλάω ως το πιο πολύτιμο πράγμα μου. Μια κουβέντα μαζί τους είναι αρκετή για να πεις «πάω κι άλλο, έχω κι άλλο». Το μότο της ζωής μου δεν το ξέρω, προσπαθώ να τείνω σε αυτό του μπαμπά μου, γιατί τον αγαπώ και θαυμάζω πολλές φορές τον τρόπο σκέψης του: «Καλή καρδιά». Σε γλιτώνουν από πολλά αυτές οι δυο λεξούλες. Δεν τα καταφέρνω πάντα όμως.
Οι συγγενείς των θυμάτων ζουν τις πιο τραγικές απώλειες και τον μεγαλύτερο πόνο της ζωής τους. Εσύ μέχρι σήμερα ένιωσες την καρδιά σου να «σπάει» από πόνο και θλίψη με μια απώλεια που ήταν πολύ δύσκολη για σένα;
Έχω χάσει γιαγιάδες και παππούδες που αγαπούσα πολύ, αλλά αυτό το δέχεσαι γιατί είναι η φυσική εξέλιξη της ζωής. Έχω χάσει έναν πολύ αγαπημένο μου φίλο, από τη Λάρισα, τον Θοδωρή Χατζόπουλο, σε ένα ατύχημα πριν από κάποια χρόνια και πόνεσα πραγματικά. Ο ξαφνικός χαμός και μάλιστα νέων ανθρώπων δεν έχει τίποτα που να μπορείς να δεχτείς.
Δεν πιστεύεις ότι συνέβη και όταν το πιστέψεις, εγώ τουλάχιστον δεν μπορούσα να αντιληφθώ την αδικία στο σύμπαν. Σκέψου τώρα να βάζεις το παιδί σου, τη μάνα σου, τον φίλο σου σε ένα τρένο και να μην τον ξαναβλέπεις.
Διαβάστε επίσης: Θαλασσινή Βοσταντζόγλου: «Κάπως με κουράζει η σύγκριση με τους γονείς μου»
