Πάσχα χωρίς Ιησού από τη Ναζαρέτ, πολύ απλά δεν είναι Πάσχα!
Δεκαετίες ολόκληρες ο ΑΝΤ1 επαναφέρει στη μικρή οθόνη τη σειρά του Φράνκο Τζεφιρέλι, που κατάφερε από την πρώτη στιγμή να κερδίσει τις καρδιές των απανταχού πιστών.
Μπορεί η πρώτη της προβολή να έγινε το 1977 όσα χρόνια και αν περάσουν δεν παίζει να τη βαρεθείς.
Θες το καταγάλανο βλέμμα του Ρόμπερτ Πάουελ, θες ο τρόπος που αποτύπωσε τη ζωή του Χριστού; Το πώς κοιτάζοντάς τον νιώθεις ότι αντικρίζεις πράγματι τον Θεάνθρωπο; Θες η σπάνια κινηματογραφική ποιότητα, η προσεγμένη σκηνοθεσία και το ισορροπημένο σενάριο; Η σειρά διέπεται από μία αισθητική τόσο λιτή και μεγαλοπρεπή ταυτόχρονα, που σε καθηλώνει.
Γιατί αυτό, λοιπόν, αγαπήθηκε τόσο πολύ;
Ίσως.
Ίσως πάλι μιλώντας εξ ονόματος των Millenials, την έχουμε συνδέσει με πιο ανέμελες εποχές…
Σχολεία κλειστά, βράδια με οικογενειακά μαζώματα, με γονείς και παππούδες και από πίσω το επιβλητικό soundtrack του Μωρίς Ζαρ που σχεδιάστηκε εργοστασιακά και αποκλειστικά για να σου σηκώνει την τρίχα… «κάγκελο».
Όποιος κι αν είναι ο λόγος, αυτή η σειρά δεν είναι απλά σειρά.
Και για να λέμε την αλήθεια, αν δεν πέσεις στο αριστούργημα του Τζεφιρέλι πάνω στο ζάπινγκ, νιώθεις ότι κάτι λείπει…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
