Το Squid Game επέστρεψε για τρίτη και τελευταία φορά και – αν κάποιος περίμενε redemption ή happy end – καλύτερα να πάρει χαρτομάντηλα και να ετοιμαστεί για το πιο σκοτεινό και κυνικό φινάλε της σειράς. Ο δημιουργός Hwang Dong-hyuk δεν χαρίστηκε ούτε στους χαρακτήρες του ούτε στους θεατές.
Μετά την αιματηρή ανατροπή της δεύτερης σεζόν, ο Gi-hun επιστρέφει, αυτή τη φορά αποφασισμένος να τερματίσει το σύστημα. Μπαίνει ξανά στο παιχνίδι, αλλά δεν είναι πια ο αθώος παίκτης – είναι ο άγγελος της εκδίκησης.
Ο Front Man (aka αδελφός του Jun-ho) έχει μετατραπεί σε έναν απόλυτα ψυχρό διαχειριστή βίας, ενώ οι VIPs αποκτούν “σάρκα και οστά”, με αρκετές σαφείς αναφορές σε υπαρκτά πρόσωπα ισχύος (διαβάστε: Elon Musk με μάσκα).
Το πιο συγκλονιστικό στοιχείο; Ένα βρέφος συμμετέχει στο παιχνίδι, και όπως αποκαλύπτεται, πρόκειται για το παιδί μιας από τις πρώην νικήτριες. Στο τέλος, το μωρό επιβιώνει – γιατί ο Gi-hun θυσιάζει τον εαυτό του για να σωθεί.
Squid Game – The Challenge: Αυτός είναι ο μηχανισμός «πυροβολισμού» των παικτών
Η τρίτη σεζόν δεν προσπαθεί να γίνει διασκεδαστική, προσπαθεί να πονέσει. Και τα καταφέρνει. Το παιχνίδι πλέον δεν είναι απλά σάτιρα του καπιταλισμού – είναι ένας καθρέφτης ενός κόσμου που θυσιάζει και παιδιά για κέρδος και θέαμα. Το σκηνικό περνάει από τη Νότια Κορέα στο Λος Άντζελες, και το φινάλε κλείνει με την Cate Blanchett ως recruiter για τη νέα γενιά παικτών. Ναι, καλά διαβάσατε.
Ο Hwang Dong-hyuk επιστρέφει με λιγότερα επεισόδια αλλά με πιο «σφιχτό» ρυθμό και ένταση που σπάει κόκαλα. Η ερμηνεία του Lee Jung-jae (Gi-hun) είναι ίσως η πιο ώριμη και τραγική ως τώρα, ενώ ο Wi Ha-joon (Jun-ho) γίνεται η νέα φωνή της ελπίδας – έστω κι αν η ελπίδα μοιάζει χαμένη.
Ο οπτικός σχεδιασμός συνεχίζει να σοκάρει: η νέα έκδοση του παιχνιδιού Red Light, Green Light με την Cheol-su, τον «αρσενικό δίδυμο» της γνωστής κούκλας, είναι ίσως η πιο φρικτή σκηνή της σειράς.
Το Squid Game 3 δεν είναι ψυχαγωγία – είναι καταγγελία. Είναι statement. Δεν μας προσφέρει εξιλέωση, ούτε closure. Αντίθετα, αφήνει τη γεύση της βίας, της απώλειας, αλλά και μιας διεστραμμένης ελπίδας. Είναι το πιο πολιτικό – και το πιο προσωπικό – κεφάλαιο της σειράς.
Διαβάστε επίσης: Squid Game: Τι συμβολίζουν τα χρώματα στις στολές των παικτών και των φρουρών;
