Αν νομίζεις ότι οι γιαγιάδες είναι μόνο για να πλέκουν κασκολάκια, το Two Graves έρχεται να σου τραβήξει το χαλάκι κάτω από τα πόδια!
Σε τρία μόλις επεισόδια, βλέπουμε την Isabel να περνάει από τον θρήνο, στον όρκο για δικαιοσύνη, να ξεθάβει μυστικά, να ταράζει τα λιμνάζοντα «νερά» και να κυνηγάει την αλήθεια μέχρι τελικής πτώσεως.
Η υπόθεση της σειράς
Η ιστορία ανοίγει με την Isabel, μια γιαγιά που δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι δυο χρόνια μετά την εξαφάνιση της εγγονής της Verónica και της φίλης της Marta, η αστυνομία δεν έχει καταφέρει να ξεδιαλύνει ούτε στο ελάχιστο το μυστήριο γύρω από τι συνέβη στα δύο κορίτσια.
Διάβασε επίσης: Η Lady Gaga στη Wednesday! Η cameo εμφάνιση που δίχασε το κοινό και έγινε viral
Χωρίς την παραμικρή πρόοδο στις έρευνες, οι αστυνομικοί κλείνουν την υπόθεση χωρίς υπόπτους, με την Isabel να αποφασίζει να ξεκινήσει δική της έρευνα.
Το πένθος της Isabel γίνεται καύσιμο για μια προσωπική έρευνα που σκάβει βαθιά και ξεθάβει όσα όλοι προσπαθούν να θάψουν.
Noir θρίλερ με ισπανική υπογραφή
Η σκηνοθεσία του Two Graves είναι σφιχτή και ατμοσφαιρική, με καθαρό όραμα από τον δημιουργό Agustín Martínez. Το οπτικό ύφος είναι σκοτεινό, μουντό και απόλυτα ταιριαστό με τη θεματολογία – δημιουργεί ένα αίσθημα κλειστοφοβίας που κάνει τον θεατή να νιώθει την αγωνία της Isabel σε κάθε της βήμα. Οι τοποθεσίες σε μικρές παραθαλάσσιες πόλεις προσθέτουν ρεαλισμό, αναδεικνύοντας τη σύγκρουση ανάμεσα στην ειδυλλιακή εικόνα του χωριού και τα μυστικά που κρύβει.
Στο καστ ξεχωρίζει η Kiti Mánver στον ρόλο της Isabel, η οποία δίνει μια ερμηνεία γεμάτη ένταση και βάθος, ισορροπώντας ανάμεσα στον πόνο και την αποφασιστικότητα.
Ο Álvaro Morte αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ικανότητά του να ξεφεύγει από στερεότυπα. Εδώ υποδύεται έναν χαρακτήρα που κινείται σε ηθικά γκρίζες ζώνες, απαιτώντας εσωτερικότητα και λεπτές αποχρώσεις.
Η ερμηνεία του είναι συγκρατημένη, χωρίς υπερβολές, υπηρετώντας την ατμόσφαιρα της σειράς.
Ο Hovik Keuchkerian (Antonio) εντυπωσιάζει με μια ερμηνεία που αποτυπώνει την εσωτερική του σύγκρουση, ενώ οι νεαρές ηθοποιοί Nadia Vilaplana (Verónica) και Zoe Arnao (Marta) προσφέρουν πειστικότητα στις πιο δύσκολες, συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές.
Το δυνατό χαρτί της σειράς; Η ατμόσφαιρα. Σκοτεινά πλάνα, μουντά χρώματα και ένα συνεχές σφίξιμο στο στομάχι που σε κρατά μέχρι το φινάλε.
Το αδύναμο; Αν ψάχνετε για feel-good happy ending, να πάτε αλλού. Εδώ έχουμε θρήνο, σκληρές αποφάσεις και μια ηθική γκρίζα ζώνη που κάνει την εκδίκηση να μοιάζει σχεδόν… δίκαιη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
The Surfer – Κριτική: Ο Nicolas Cage σε προσκαλεί να «βουτήξεις» στην παραλία της απόλυτης τρέλας!
