Η πολυαναμενόμενη πέμπτη και τελευταία σεζόν της σειράς YOU έκανε πρεμιέρα στο Netflix και έρχεται να βάλει οριστικό τέλος στην ιστορία του πιο… επικίνδυνα γοητευτικού stalker της τηλεόρασης, του Joe Goldberg.
Μια σεζόν που υποσχέθηκε κάθαρση – και την παρέδωσε με ανατροπές, συναισθηματική φόρτιση και μια δόση αυτοκριτικής που θα συζητηθεί.
Η σεζόν βρίσκει τον Joe πίσω στη Νέα Υόρκη, πιασμένο στα γρανάζια της ανώτερης κοινωνίας, παντρεμένο με την ισχυρή Kate Lockwood (η Charlotte Ritchie συνεχίζει να δίνει μια στιβαρή, ψυχρή αλλά ανθρώπινη ερμηνεία). Ο ίδιος προσπαθεί να αφήσει πίσω του το παρελθόν – αλλά όταν έχεις σκελετούς… στην κυριολεξία – στο υπόγειο, το παρελθόν πάντα επιστρέφει.
Η εμφάνιση της Μπροντέ (Olivia Cooke σε μια συγκλονιστική, θεατρικά εσωτερική ερμηνεία), μιας ταλαντούχας αλλά εύθραυστης συγγραφέα, ξυπνά μέσα του τα παλιά ένστικτα. Το γνωστό παιχνίδι εμμονής ξεκινά ξανά, μόνο που αυτή τη φορά ο Joe βρίσκει μπροστά του ένα «καθρέφτη» – έναν άνθρωπο που βλέπει μέσα του και τον αποδομεί κομμάτι-κομμάτι.
Ο Penn Badgley παραδίδει ίσως την πιο ώριμη και συγκινητική ερμηνεία του ως Τζο. Για πρώτη φορά δεν παίζει απλώς τον κυνηγό – είναι και ο ίδιος θήραμα των ενοχών και των πράξεών του.
Η αφήγησή του είναι πιο εσωτερική, πιο βουβή, και αυτό λειτουργεί: μας κάνει να αισθανόμαστε την πίεση, τον εγκλωβισμό, τη διάλυση της εικόνας που ήθελε να χτίσει.
Οι γυναικείοι χαρακτήρες – από τη δυναμική Κέιτ μέχρι την αναγεννημένη Μαριέν (Tati Gabrielle), και την αποφασιστική Νάντια – δεν είναι απλοί δορυφόροι γύρω από τον Τζο, αλλά κινητήριες δυνάμεις της πλοκής. Οι σεναριογράφοι φαίνεται πως επιδίωξαν να αποκαταστήσουν αδικίες προηγούμενων κύκλων, δίνοντας φωνή και δικαιοσύνη σε όσες υπέφεραν σιωπηλά.
Η σκηνοθεσία κρατά το σκοτεινό, στιλιζαρισμένο ύφος της σειράς, με αναφορές σε film noir και νεο-ψυχολογικά θρίλερ. Πολλές σκηνές παίζουν με το φως και τη σκιά – υπονοώντας ότι ο Joe δεν βρίσκεται πια σε έναν κόσμο ηθικών γκρίζων, αλλά σε απόλυτο σκοτάδι. Οι σκηνές του υπόγειου είναι από τις πιο κλειστοφοβικές που έχουμε δει στη σειρά, ενώ η χρήση του ήχου – με στατικά “θολά” voiceovers – υπογραμμίζει τον ψυχικό κατακερματισμό του πρωταγωνιστή.
Το φινάλε της σειράς δεν είναι θριαμβευτικό. Είναι πικρό, σχεδόν σπαρακτικό.
Ο θεατής βιώνει ένα συναισθηματικό roller coaster: από οργή για τα εγκλήματα του Joe, μέχρι έναν λανθάνοντα οίκτο για τον συναισθηματικά κατεστραμμένο άνθρωπο πίσω από αυτά. Δεν ζητάει τη συμπόνια μας – αλλά ίσως την κατανόηση πως ακόμα και το πιο ελκυστικό προσωπείο μπορεί να κρύβει την απόλυτη τοξικότητα.
Το YOU ολοκληρώνεται χωρίς να εκβιάζει το συναίσθημα, αλλά και χωρίς να αφήνει «παραθυράκια» για επιστροφή. Η δικαιοσύνη – έστω και αργά – αποδίδεται, και η σειρά επιτέλους γκρεμίζει το αφήγημα του «γοητευτικού αντιήρωα». Αν κάτι μένει στο τέλος, είναι ένα μεγάλο ερώτημα: γιατί τον συγχωρήσαμε τόσες φορές;
